Qarku Linear

Kjo do të thotë që dalja e qarkut ${\displaystyle F(x)}$ kur një kombinim linear i sinjaleve ${\displaystyle ax_{1}(t)+bx_{2}(t)}$ aplikohet në të është i barabartë me kombinimin linear të daljeve për shkak të sinjaleve ${\displaystyle x_{1}(t)}$ dhe ${\displaystyle x_{2}(t)}$ zbatohen veçmas:

${\displaystyle F(ax_{1}+bx_{2})=aF(x_{1})+bF(x_{2})\,}$

Quhet qark linear sepse voltazhi i daljes dhe rryma e një qarku të tillë janë funksione lineare të tensionit dhe rrymës hyrëse të tij. Ky lloj lineariteti nuk është i njëjtë me atë të grafikëve drejtvizorë .

Në rastin e zakonshëm të një qarku në të cilin vlerat e përbërësve janë konstante dhe nuk ndryshojnë me kalimin e kohës, një përkufizim alternativ i linearitetit është që kur aplikohet një tension ose rrymë hyrëse sinusoidale e frekuencës f, çdo dalje në gjendje të qëndrueshme e qarkut ( rryma përmes çdo komponenti, ose tensioni ndërmjet dy pikave) është gjithashtu sinusoidal me frekuencë f . Një qark linear me vlera konstante të komponentëve quhet linear-statik në kohë (LSK) (ang. linear time-invariant (LTI)).

Joformalisht, një qark linear është ai në të cilin vlerat e komponentëve elektronikë (të tilla si rezistenca, kapaciteti, induktiviteti, fitimi, etj.) nuk ndryshojnë me nivelin e tensionit ose rrymës në qark. Qarqet lineare janë të rëndësishme sepse mund të përforcojnë dhe përpunojnë sinjale elektronike pa shtrembërim . Një shembull i një pajisjeje elektronike që përdor qarqe lineare është një sistem zëri .