Pinguini I Humboltit

Gjendet në Amerikën e Jugut, kryesisht në Rezervën Kombëtare Pingüino de Humboldt në veri të Kilit, megjithëse diapazoni i tij gjithashtu përmban pjesën më të madhe të Perusë bregdetare. Të afërmit e tij më të afërt janë pinguinet Afrikan, pinguini i Magelanit dhe pinguini e Galápagosit. Pinguini i Humboltit dhe rryma e ujit të ftohtë që noton në të dy janë emëruar pas eksploruesit Alexander von Humboldt. Llojet janë të listuara si të prekshme nga IUCN pa plan për rimëkëmbjen e popullsisë. Popullsia aktuale është e përbërë nga 32,000 pinguine te rritur dhe ky numer eshte ne renie. Eshtë një specie shtegtare.

Pinguinët i Humboltit e ndertojne folenë në ishuj dhe brigje shkëmbore, duke gërmuar vrima në guano dhe ndonjëherë duke përdorur gërvishtje ose shpella. Në Amerikën e Jugut, pinguini i Humboldtit gjendet vetëm përgjatë bregut të Paqësorit, dhe vargu i pinguinit i Humboltit mbivendoset me atë të pinguinit te Magelanit në bregdetin qendror të Kilit. Ai eshtë nje endacak në Ekuador dhe Kolumbi. Pinguini i Humboltit njihet se jetonte në koloni të specieve të përziera me pinguinin e Magelanit në të paktën dy vende të ndryshme në jug të Kilit.

Pinguini i Humboltit është bërë një fokus i ekoturizmit gjatë dekadave të fundit.

Si pinguini i Humboltit ashtu edhe rryma e Humboltit u emëruan pas Alexander von Humboldt. Njihet në Peru si "pajaro-niño", që përkthehet në "zog-foshnje", për shkak të ecjes së tyre të valëzuar dhe krahëve pa fluturim të hapur, duke sugjeruar imazhin e një foshnje që flinte në plazh.

Pinguini i Humboltit është një grabitqar kryesor endemik në bregun perëndimor të Amerikës së Jugut.

Shpërndarja e mbarështimit të pinguinëve i Humboltit shkon nga Kili jugor përgjatë rajoneve të thata bregdetare të Shkretëtirës Atacama deri në Isla Foca subtropikale në Perunë veriore. Gama e tij është e kufizuar në bregdetin dhe ishujt në det të hapur të prekur nga rryma e Humboltit, e cila siguron një furnizim të vazhdueshëm të ushqyesve dhe ushqimit, duke mbështetur kështu popullata të mëdha të shpendëve të detit. Në Kili, kolonia më e rëndësishme e mbarështimit është në Isla Chañaral.

Dietë

Pinguini i Humboltit ushqehet kryesisht me peshq pellazgjikë. Konsumi i cefalopodëve dhe krustaceve ndryshon midis popullatave. Kolonitë veriore konsumojnë kryesisht saurin Atlantik, ndërsa popullatat jugore konsumojnë kryesisht açusha, harengë araukane dhe argjend. Ekzistojnë dallime sezonale në dietën e pinguinëve te Humboltit që pasqyrojnë ndryshimet në disponueshmërinë e specieve të peshkut gjatë stinëve.

Riprodhimi

Pinguini i Humboldtit nderton fole në koloni të lirshme, me shumicën e çifteve që vendosin dy vezë me të njëjtën madhësi me 4 ditë distancë që kërkojnë 41 ditë inkubacion. Orari i mbarështimit të tyre rregullohet në varësi të bollëkut të ushqimit. Ata shumohen menjëherë pas prerjes, kur ushqimi është i bollshëm dhe rrezatimi diellor zvogëlohet.

Pinguini i Humboltit shumohet me vezë nga marsi në dhjetor. Gjysma e femrave te suksesshme kanë dy kthetra në vit dhe shumica ishin zogj të dyfishtë. Nëse çiftet humbasin vezët e tyre gjatë sezonit të parë të mbarështimit, ata vendosin një tufë të re brenda 1-4 muajve. Zhvendosjet e inkubacionit zgjasin mesatarisht 2.5 ditë, para se njëri prind të marrë përsipër dhe të lejojë tjetrin të ushqehet. Nuk ka dallime në kontributin për sigurimin nga prindërit meshkuj dhe femra.

Zogjtë çelin në përgjithësi 2 ditë diference . Zogjte janë gjysmë- altriciale dhe nidikole dhe ruhen nga njëri prind ndërsa nga tjetri ushqehen . Zogjte ushqehen vetëm një herë në ditë. Zogjtë lihen pa mbikëqyrje në vendin e folesë pas një moshe të caktuar dhe të dy prindërit ushqehen në të njëjtën kohë.

Vendet e shumimit

Vendet historike të mbarështimit të kësaj specie janë gropa në shtresa guano. Folet e pinguinit i Humboltit gjithashtu mund të gjenden në shpella, zgavra, maja shkëmbinjsh, plazhe dhe shkembinj të mbuluara me bimësi. Ata gjithashtu ndertojne folenë në disa ishuj peruan, ku toka e vërtetë mund të gjendet për gërmim. Shumica e pinguinëve rriten në majat e shkëmbinjve.

Migrimi

Pinguinët e Humboltit janë të ulur gjatë sezonit të mbarështimit, duke qëndruar pranë foleve të tyre dhe tregojnë besnikëri ndaj vendit të shumimit. Ato mund të mbulojnë distanca të mëdha, veçanërisht në përgjigje të mungesës së ushqimit ose ndryshimeve në kushtet e mjedisit. Ata janë emigrante te vërtetë midis Perusë dhe Kili.

Përveç ujërave të tyre në shtëpi pranë Amerikës së Jugut, pinguinët i Humboltit mund të gjenden në kopshte zoologjike në të gjithë botën, përfshirë Spanjën, Gjermaninë, Indinë, Irlandën, Japoninë, Mbretërinë e Bashkuar, Shtetet e Bashkuara dhe vende të tjera.

• Pinguini i Humboltit në PenguinWorld
• Fletë informacioni për speciet BirdLife Arkivuar 3 janar 2009 tek Wayback Machine
• Pinguinët i Humboltit në Marwell