Raudskogen

Namnet 'Raudskogen' kjem frå den raudbrune fargen furutrea fekk då dei døydde etter det høge strålingsnivået dei vart utsett for etter Tsjernobylulukka den 26. april 1986. I oppryddinga etter katastrofen vart Raudskogen rydda og gravlagd i 'avfallsgraver'. Raudskogen er i dag eit av dei mest forureina områda i verda.

Raudskogen
ukrainsk Рудий ліс russisk Рыжий лес
skog
Namnet Raudskogen kjem frå den raudaktige fargen furutrea fekk då dei døydde etter den høge strålinga dei vart utsett for etter Tsjernobylulukka den 26. april 1986.
Land	Ukraina
Region	Tsjernobyl sperreområde
Koordinatar	51°22′48″N 30°02′57″E / 51.38011°N 30.04908°E / 51.38011; 30.04908
Styresmakt	Ukrainsk offentleg styre av sperreområdet
Vitjande	Berre med løyve
status	Statskontrollert, avgrensa tilgang
Raudskogen 51°22′48″N 30°02′57″E / 51.380111111111°N 30.049080555556°E / 51.380111111111; 30.049080555556
Wiki Commons: Red Forest

 

Raudskogen ligg i sperresonen, området som fekk dei høgaste strålingsdosane etter Tsjernobylulukka som følgje av røyk og støv og er særs forureina med radioaktiv stråling. Trea døydde frå denne strålinga. Eksplosjonen og brannen i Tsjernobyl reaktor nr. 4 forureina jordsmonnet, vatnet og lufta med stråling lik 200 gonger strålinga etter atombombene i Hiroshima og Nagasaki.

I oppryddinga etter ulukka vart ein stor del av furutrea fjerna og gravlagd i grøfter av «likvidatorane». Grøftene vart dekte av eit tjukt lag med sand og planta med nye, unge furuer. Mange fryktar at når trea rotnar, så vil strålinga lekke ut i grunnvatnet. Folk har evakuert forureiningssonen kring Raudskogen.

 

 

Medan menneske vart evakuerte frå området i 1986, flytta likevel dyr inn i strålingsområdet. Planter og dyr i Raudskogen har blitt dramatisk påverka av den radioaktive strålinga som følgde ulukka. Det verkar til at det biologiske mangfaldet i Raudskogen har auka i åra etter ulukka. Det er rapportar om veksthemma plantar i området og villsvinbestanden åttedobla seg mellom 1986 og 1988.

Raudskogen er eit av dei mest forureina områda i verda. Likevel har det vist seg som eit overraskande fruktbart habitat for mange utryddingstruga artar. Då området kring atomreaktoren vart evakuert skapte eit frodig og unikt dyrereservat. I BBC-dokumentaren Horizon i 1996 kan ein sjå fuglar som flyg inn og ut av store hol i strukturen kring den tidlegare atomreaktoren. Den langvarige påverknaden av det radioaktive nedfallet på dyre og plantelivet i regionen er ikkje fullt ut kjend, sidan planter og dyr har særs forskjellig og varierande radiologisk toleranse. Somme fuglar er observert med forkorta halefjør (som er til hinder for hekking). Ein har observert stork, ulv, bever og ørn i området.

I dag er strålingsnivåa i Raudskogen så høge som éin røntgen per time, men nivå på til millirøntgen per time er meir vanleg. Meir enn 90 % av radioaktiviteten i Raudskogen er konsentrert i jordsmonnet.

Vitskapsfolk planlegg å nytte den nærliggande, radioaktive og tomme byen Pripjat og det kringliggande området som eit unikt laboratorium for å teste spreiinga av radionuklidar etter sprenginga av ei kjernefysisk bombe eller eit åtak med kjemiske- eller biologiske stoff. Området gjev eit unikt høve til å forstå kva radioaktivt nedfall kan gjere med eit by- og naturområde.

Naturen i området ser ikkje berre ut til å ha overlevd, men trivst på grunn av redusert menneskeleg innverknad. Sonen har vorte eit «radiologisk reservat», eit klassisk døme på ein uforskyldt park. Det er trudd at det har oppstått mutantar hos dyr i Raudskogen, men dette er ikkje bevist, utanom delvis albinisme hos svaler. I dag er ein mest uroa over forureininga i jorda med strontium-90 og cesium-137, som har ei halvveringstid på kring 30 år. Dei høgaste nivåa med cesium-137 er funnen i overflate laga av jorda, der dei vert absorbert av planter og insekt som lever der i dag. Somme forskarar fryktar at radioaktiviteten vil påverke området i fleire generasjonar framover.