Lebuh Raya Dua Lorong

Ia boleh didapati di sesetengah negara Eropah (terutamanya di Switzerland dan Austria), Jepun serta di beberapa negara lain. Lebuh raya dua lorong dibina bagi menyediakan kemudahan lebuh raya di kawasan yang mempunyai kadar aliran trafik yang sangat rendah ataupun mempunyai masalah kekurangan tanah bagi pembinaan lebuh raya, maka lebuh raya dua lorong lazimnya boleh dinaik taraf kepada lebuh raya penuh sebaik sahaja kadar aliran trafik meningkat.

Had laju di sesebuah lebuh raya dua lorong lazimnya lebih rendah daripada had laju di lebuh raya 4 lorong biasa. Contohnya, had laju bagi autobahn di Switzerland adalah sekitar 110-130 km/j, tetapi had laju di autostrasse (lebuh raya dua lorong) pula mempunyai had laju maksimum 100 km/j. Lebuh raya dua lorong ada kalanya tiada pembahagi jalan seperti di Switzerland.

Lebuh raya dua lorong bukanlah satu konsep baharu di Malaysia, memandangkan Lebuhraya Karak asalnya merupakan lebuh raya tol dua lorong sebelum dinaik taraf sebagai lebuh raya penuh pada tahun 1997. Sementara konfigurasi lebuh raya kembar penuh empat lorong lebih diutamakan pada kebelakangan ini berikutan keupayaan trafik yang lebih tinggi, beberapa batang lebuh raya dua lorong masih wujud, seperti Jalan Kempas dan Jalan Pintasan Selat Klang Utara. Lebuh raya ini, walau bagaimanapun, hanya mempunyai kawalan masuk separa dengan persimpangan searas yang sering didapati sebagaimana di jalan-jalan persekutuan dan negeri. Sungguhpun demikian, lebuh raya tersebut diklasifikasikan sebagai "lebuh raya dua lorong" memandangkan lebuh raya berkenaan diselenggara oleh syarikat konsesi lebuh raya iaitu PLUS Expressways Berhad (Jalan Kempas) dan Shapadu (Jalan Pintasan Selat Klang Utara).

Lebuh raya dua lorong sebenar pertama dengan kawalan masuk penuh ialah bahagian Lebuhraya Senai-Desaru antara Cahaya Baru dan Penawar.

• Lebuh raya