Batuk Kokol

Terdapat 30-50 juta kes setiap tahun, dan sekitar 300,000 kematian setahun. 90% semua kes berlaku di negara membangun. Simptom pada awalnya sederhana, dan kemudiannya berkembang menjadi batuk kokol, yang menghasilkan bunyi "whoop" nyaring bagi bayi dan kanak-kanak apabila mereka menghirup udara selepas batuk.

Batuk kokol
Penafian perubatan
Nama lain	Pertusis
Kanak-kanak lelaki dengan batuk kokol
Pengkhususan	Penyakit berjangkit
Gejala	Hidung berair, demam, batuk
Kerumitan	Muntah, patah tulang rusuk, keletihan
Tempoh	~ 10 minggu
Punca	Bordetella pertussis (tersebar melalui udara)
Kaedah diagnosis	Swab nasofarinks
Pencegahan	Vaksin pertusis
Rawatan	Antibiotik (kalau dimulakan awal)
Kekerapan	16.3 juta (2015)
Kematian	58,700 (2015)
sunting

Batuk kokol disebabkan oleh bakteria Bordetella pertussis. Ia mudah tersebar melalui batuk dan bersin daripada pesakit. Pesakit bersifat berjangkit dari tempoh mula muncul gejala hingga kira-kira tiga minggu dalam fasa batuk. Mereka yang dirawat dengan antibiotik tidak lagi bersifat berjangkit selepas lima hari. Diagnosis dibuat dengan mengambil sampel dari bahagian belakang hidung dan tekak. Sampel batuk kokol boleh diuji sama ada dengan kultur atau tindak balas berantai polimerase. Penyakit yang serupa tetapi lebih sederhana pula disebabkan oleh B. parapertussis.

Anggaran 16.3 juta orang di seluruh dunia terjangkit pada 2015. Kebanyakan kes berlaku di kawasan negara membangun, dan boleh menjejaskan individu dalam setiap lapisan umur. Pada 2015, pertusis menyebabkan kira-kira 58,700 kematian – menurun daripada 138,000 pada 1990. Wabak penyakit ini mula dihuraikan pada abad ke-16. Bakteria penyebab jangkitan dijumpai pada 1906. Vaksin pertusis mula diguna pakai pada 1940-an.

Simptom klasik batuk kokol ialah batuk secara tiba-tiba (paroksismal), pernafasan nyaring, dan pengsan, atau muntah setelah batuk. Batuk kokol telah didokumenkan menyebabkan pendarahan dalam kepala, patah tulang rusuk, kencing tidak terkawal, hernia, dan kelaran arteri vertebra. Batuk yang kuat boleh menyebabkan pleura pecah, yang membawa kepada pneumotoraks. Muntah selepas batuk atau bunyi pernafasan nyaring semasa batuk selepas batuk, kemungkinan bahawa ia merupakan batuk kokol hampir berganda. Sebaliknya, ketiadaan batuk tiba-tiba atau "posttussive emesis" menjadikan ia separuh bukan.

Penyakit ini biasanya bermula dengan gejala pernafasan ringan termasuk batuk ringan, bersin, atau hidung berair (dikenali sebagai peringkat katar). Selepas satu atau dua minggu, batuk berkembang menjadi sawan yang tidak terkawal, kadang-kadang diikuti dengan bunyi nyaring bernada tinggi, semasa individu terkait cuba menarik nafas. Kira-kira 50 peratus kanak-kanak dan orang dewasa menunjukkan bunyi nyaring pada satu ketika dalam kes nbatuk kokol yang didiagnosis semasa peringkat paroksismal.

Peringkat ini biasanya berlangsung dua hingga lapan minggu, atau kadang-kadang lebih lama. Peralihan beransur-ansur kemudian berlaku ke peringkat pemulihan, yang biasanya berlangsung satu hingga empat minggu. Tahap ini ditandai dengan penurunan paroksis batuk, walaupun paroksis mungkin berlaku dengan jangkitan pernafasan berikutnya selama beberapa bulan selepas permulaan batuk kokol.

Gejala batuk kokol boleh berubah-ubah, terutamanya antara orang yang telah diimunisasi dan yang tidak diimunisasi. Mereka yang telah diimunisasi boleh mengalami jangkitan yang lebih ringan iaitu mungkin hanya mengalami batuk paroksismal selama beberapa minggu, dan ia mungkin tidak mempunyai ciri "kokol". Walaupun orang yang diimunisasi mempunyai bentuk jangkitan yang lebih ringan, mereka boleh menyebarkan penyakit itu kepada orang lain yang tidak kebal.

Tempoh pengeraman

Masa antara pendedahan dan perkembangan gejala adalah secara purata 7–14 hari (julat 6–20 hari), jarang sehingga 42 hari.

Kaedah yang digunakan dalam diagnosis makmal termasuk kaedah kultur mikrobiologi sapuan nasopharyngeal pada agar Bordet-Gengou, tindak balas jaringan polymerase ("polymerase chain reaction - PCR"), antibodi florosen langsung ("direct fluorescent antibody - DFA"), dan serologi. Bakteria hanya boleh diambil dari pesakit hanya dalam tempoh sakit tiga minggu pertama, menjadikan kultur dan DFA tidak berguna selepas tempoh ini, sungguhpun PCR mungkin memiliki kegunaan terhad bagi tiga minggu tambahan. Bagi kebanyakan dewasa dan remaja, yang tidak mendapatkan rawatan sehingga selepas beberapa minggu sakit, serologi boleh digunakan bagi menentukan samaada antibodi terhadap toksin pertussis atau komponen lain B. pertussis hadir pada kadar yang tinggi dalam darah pesakit. Pada tahap ini mereka telah menjangkiti selama beberapa minggu dan mungkin telah menyebarkan jangkitan kepada ramai orang. Disebabkan ini, orang dewasa, yang tidak terancam besar dari batuk kokol, semakin digalakkan untuk mendapatkan vaksin.

Batuk kokol disebabkan oleh bakteria Bordetella pertussis. Ia adalah penyakit bawaan udara (melalui titisan) yang mudah merebak melalui batuk dan bersin individu yang dijangkiti.

Penyebaran dari haiwan

Ketidakpastian telah wujud antara B. pertussis dan batuk kokol sebagai penyakit zoonosis sejak sekitar tahun 1910, tetapi pada tahun 1930-an pengetahuan telah diperoleh bahawa bakteria kehilangan kuasa ganasnya apabila berulang kali merebak pada media agar. Ini menjelaskan kesukaran untuk menghasilkan semula hasil daripada kajian yang berbeza kerana pengendalian pra-inokulasi bakteria tidak diseragamkan dalam kalangan saintis.

Hari ini diketahui bahawa sekurang-kurangnya beberapa spesies primat sangat terdedah kepada B. pertussis dan mengalami batuk kokol klinikal dalam insidens tinggi apabila terdedah kepada dos inokulasi yang rendah. Bakteria mungkin terdapat dalam populasi haiwan liar, tetapi ini tidak disahkan oleh diagnosis makmal, walaupun batuk kokol lebih banyak dijumpai dalam kalangan gorila liar. Beberapa zoo juga mempunyai adat lama iaitu memvaksinasi primat mereka terhadap batuk kokol.

Kaedah utama pencegahan batuk kokol ialah vaksinasi. Bukti tidak mencukupi untuk menentukan keberkesanan antibiotik pada mereka yang telah terdedah, tetapi tanpa gejala. Antibiotik pencegahan, bagaimanapun, masih kerap digunakan pada mereka yang telah terdedah dan berisiko tinggi mendapat penyakit yang teruk (seperti bayi).

Vaksin

Vaksin batuk kokol berkesan untuk mencegah penyaki dan disyorkan untuk kegunaan rutin oleh Pertubuhan Kesihatan Sedunia dan Pusat Kawalan dan Pencegahan Penyakit Amerika Syarikat. Vaksin itu telah menyelamatkan kira-kira setengah juta nyawa pada tahun 2002.

Vaksin batuk kokol aselular multikomponen adalah 71–85% berkesan, dengan keberkesanan yang lebih besar terhadap strain yang lebih teruk. Walau bagaimanapun, walaupun vaksinasi meluas, batuk kokol berterusan muncul dalam populasi yang telah divaksin dan kini merupakan "salah satu penyakit yang boleh dicegah dengan vaksin yang paling biasa di negara Barat". Kebangkitan semula abad ke-21 dalam jangkitan batuk kokol dikaitkan dengan gabungan penurunan imuniti dan mutasi bakteria yang mengelak daripada vaksin.

Imunisasi tidak memberikan imuniti sepanjang hayat; kajian CDC 2011 menunjukkan bahawa perlindungan hanya boleh bertahan tiga hingga enam tahun. Ini meliputi zaman kanak-kanak, yang merupakan masa pendedahan terbesar dan risiko kematian terbesar akibat batuk kokol.

Kesan imunisasi yang meluas terhadap masyarakat ialah peralihan jangkitan yang dilaporkan daripada kanak-kanak berumur 1-9 tahun kepada bayi, remaja dan dewasa, dengan remaja dan dewasa bertindak sebagai takungan untuk B. pertussis dan menjangkiti bayi yang mempunyai kurang daripada tiga dos vaksin.

Jangkitan mendorong imuniti semula jadi tidak lengkap yang semakin berkurangan dari semasa ke semasa. Satu kajian pada tahun 2005 mengatakan anggaran tempoh imuniti yang diperoleh daripada jangkitan berkisar antara 7 hingga 20 tahun dan keputusan yang berbeza mungkin hasil daripada perbezaan tahap peredaran B. pertusis, sistem pengawasan dan definisi kes yang digunakan. Kajian itu mengatakan imuniti pelindung selepas vaksinasi berkurangan selepas 4–12 tahun. Satu kajian mencadangkan bahawa ketersediaan pengecualian vaksin meningkatkan bilangan kes batuk kokol.

Sesetengah kajian telah mencadangkan bahawa walaupun vaksin batuk kokol aselular berkesan untuk mencegah penyakit ini, ia mempunyai kesan terhad pada jangkitan dan penularan, bermakna individu yang diberi vaksin boleh menyebarkan batuk kokol walaupun mereka mungkin hanya mengalami gejala ringan atau tiada langsung. Jangkitan batuk kokol pada individu ini mungkin tanpa gejala, atau hadir sebagai penyakit yang terdiri daripada batuk ringan hingga batuk kokol klasik dengan batuk berterusan (iaitu, berlarutan lebih daripada 7 hari). Walaupun penyakit ini mungkin lebih ringan pada orang yang lebih tua, mereka yang dijangkiti boleh menularkan penyakit ini kepada orang lain yang terdedah, termasuk bayi yang tidak diimunisasi atau yang tidak diimunisasi sepenuhnya. Individu yang lebih tua selalunya didapati mempunyai kes pertama dalam isi rumah dengan pelbagai kes batuk kokol, dan selalunya menjadi punca jangkitan untuk kanak-kanak.

Antibiotik eritromisin, klaritromisin, atau azitromisin biasanya merupakan rawatan yang disyorkan. Makrolid yang lebih baru kerap disyorkan kerana kadar kesan sampingan yang lebih rendah. Trimetoprim-sulfametoksazola (TMP/SMX) boleh digunakan pada mereka yang mempunyai alahan kepada agen barisan pertama atau pada bayi yang mempunyai risiko stenosis pilorus daripada makrolid.

Garis panduan yang munasabah adalah untuk merawat orang berumur lebih setahun dalam tempoh 3 minggu bermulanya batuk dan bayi berumur kurang setahun dan wanita hamil dalam tempoh 6 minggu bermula batuk. Jika individu itu didiagnosis lewat, antibiotik tidak akan mengubah perjalanan penyakit, dan walaupun tanpa antibiotik, mereka seharusnya tidak lagi menyebarkan batuk kokol. Apabila digunakan lebih awal, antibiotik mengurangkan tempoh jangkitan, dan dengan itu menghalang penyebaran. Antibiotik jangka pendek (azitromisin selama 3–5 hari) adalah sama berkesannya dengan rawatan jangka panjang (eritromisin 10–14 hari) dalam menghapuskan B. pertusis dengan kesan sampingan yang lebih sedikit dan kurang teruk.

Individu yang menghidap batuk kokol adalah paling mudah menjangkiti orang lain ketika dalam tempoh dua minggu pertama selepas permulaan gejala.

Rawatan batuk yang berkesan dan berkaitan dengan keadaan ini belum dibangunkan. Penggunaan ubat batuk di kaunter tidak digalakkan dan tidak didapati membantu.