Теологија

Оваа статија е никулец. Можете да помогнете со тоа што ќе ја проширите. п р у

Теолозите се стремат кон употреба на рационални анализи и аргументи, а сè со цел дискусија, интерпретација и учење на религиозните теми.

Во своето дело „Пофалба на глупоста“, Еразмо Ротердамски ги критикува и исмејува теолозите, затоа што зборуваат со измислени изрази и зборови кои никој не ги разбира. Притоа, според него, теолозите се занимаваат со мистериозни прашања, како што се: по кои канали гревот стигнал до потомците на Адам; на кој начин и за колку време Христос созреал во утробата на Марија; на кој начин во сакраментот акциденцијата постои без материјата; дали е потребно време за божественото создавање; дали во Христос има повеќе од едно синство итн. Оттука, Еразмо ги обвинува теолозите дека го знаат одговорот дури и на оние прашања на кои не можеле да одговорат ниту самите апостоли. Понатаму, тој им се потсмева на теолозите за нивната практика „Светото писмо да го растегнуваат како кожа“, т.е. да ископааат неколку зборови овде-онде и да им ја изменат смислата онака како што им одговара, дури кога тие имаат и спротивно значење.

• „Среќни и несреќни теолози“ — кус расказ на ирскиот писател Вилијам Батлер Јејтс од 1902 година.
• „Теолозите“ — кус расказ на аргентинскиот писател Хорхе Луис Борхес.
• „Рајот на теолозите“ — песна во проза на полскиот поет Збигњев Херберт.