ინტერსექსუალობა

ეს ნიშნები შუალედურია და ბოლომდე განუვითარებელი (ჰერმაფროდიტიზმი), ამასთანავე, ვლინდება სხეულის ერთსა და იმავე ნაწილზე. ასეთი ორგანიზმის ემბრიონი მეორე სქესის ნიშნების მოგვიანებით იძენს. ინტერსექსუალობა რამდენიმე ტიპისაა: ზიგოტური, ანუ გენეტიკური ინტერსექსუალობა, გამოწვეულია სასქესო ქრომოსომებისა და გენების კომპლექტის ნორმიდან გადახრით, ხოლო ჰორმონული ინტერსექსუალობა ისეთ ცხოველებში ვითარდება, რომელთა სასქესო ჯირკვლები გამოიმუშავებენ მეორეული სასქესო ნიშნების განმსაზღვრელ ჰორმონებს. ასეთი ცხოველის კასტრაციისა და მასში მეორე სქესის სასქესო ჯირკვლების გადანერგვისას ორგანიზმი ინტერსექსი ხდება (იხ. ჰერმაფროდიტიზმი).

ინტერსექსი „ორმაგი“ ბიოლოგიური სქესის მქონე ადამიანს აღნიშნავს. არსებობს ბევრი გენეტიკური, ჰორმონული და ანატომიური ვარიაცია, რომელიც ადამიანის ინტერსექსუალობას განაპირობებს (მაგ. კლინეფელტერის სინდრომი). მშობლები და ექიმები ხშირად ინტერსექს ახალშობილებს რომელიმე კონკრეტულ სქესს მიაწერენ და შესაბამის ოპერაციასაც უტარებენ, რათა შესაბამისობაში მოიყვანონ ახალშობილის სხეული არჩეულ სქესთან. ეს პრაქტიკა სულ უფრო მეტად საკამათო ხდება, და მის წინააღმდეგ უკვე ზრდასრული ინტერსექსი ადამიანები გამოდიან. ტერმინი „ინტერსექსი“ არ შეიძლება ჩანაცვლდეს სხვა დეფინიციით და არ არის სინონიმი სიტყვა ტრანსგენდერისა.