Ժան Բատիստ Ռենո: ֆրանսիացի նկարիչ

Ժան Բատիստ Ռենոն տասը տարեկան հասակում հոր հետ մեկնել է Ամերիկա, որտեղ չորս տարի որպես յունգա ծառայել է առևտրական նավի վրա, ինչը նրան հնարավորություն է ընձեռել լինել ամերիկյան և աֆրիկյան տարբեր բնակավայրերում։ Հոր մահից հետո վերադարձել է Փարիզ, դարձել է Ժան Բարդենի աշակերտը, ուղեկցել է նրան իտալական ուղևորության ժամանակ։ 1775 թվականին «Եսթերը դիմակազերծում է Ամանին Արտաքսերքսեսի առաջ» նկարի համար Ռենոն ստացել է հռոմեական երկրորդ կարգի մրցանակ, իսկ հաջորդ տարի արժանացել է Հռոմեական մրցանակի «Ալեքսանդր և Դիոգենես» նկարի համար («Ալեքսանդր Մակեդոնացու այցը Դիոգենեսին»)։ Այնուհետև եղել է Հռոմում, որտեղ վրձնել է համընդհանուր ուշադրության արժանացած «Տիրոջ մկրտությունը» նկարը։ Փարիզ վերադառնալուց հետո 1782 թվականին «Պարսևսն ազատում է Անդրոմեդային» նկարի ցուցադրությունից հետո ճանաչվում է ակադեմիայի անդամ, իսկ 1783 թվականին «Աքիլլեսի դաստիարակությունը» (Լուվր) նկարի ցուցադրությունից հետո արժանացել է ակեդիմիկոսի կոչման։ 1790-ական թվականներին ակտիվ աջակցություն է ցուցաբերել հեղափոխական շարժմանը, ստեղծել է «Մահ կամ ազատություն» կտավը, որն այլաբանորեն ներկայացնում է Հանրապետության օգտին ընտրություն կատարելու անհրաժեշտությունը։ Հեղինակել է պատմական և անտիկ շրջանին վերաբերող թեմաներով բազմաթիվ կտավներ։

1795 թվականին դարձել է ֆրանսիական ինստիտուտի անդամ, Նապոլեոն I-ի օրոք ստացել է բարոնի տիտղոս և մինչև իր կյանքի վերջը ղեկավարել է թագավորական քանդակագործության և գեղարվեստի ուսումնարանները։

Ռենոն եղել է ճանաչված գեղարվեստական մանկավարժ, առաջնորդել է երիտասարդ գեղանկարիչներին, ովքեր մրցակցում էին Դավիդի դպրոցի հետ։ Ռենոյի աշակերտներից են Դանիել Օպենհեյմը, Ժան Ռոենը, Լուի Ֆիլիպ Կրեպենը, Պիեռ Նարսիս Գերենը, Ժան Պիեռ Գրանժերը, Լուի Լաֆիտը, Մերի Ժոզեֆ Բլոնդելը և այլոք։

Նկարիչը առաջին անգամ ամուսնացել է Սոֆի Մեյերի հետ, երկրորդ անգամ՝ Սոֆի Բոկուրի հետ, ունեցել է երեք որդի։

Նկարիչ Ռենոյի անունով է կոչվել Փարիզի փողոցներից մեկը։

Այս արվեստագետի սստեղծագործությունները, որոնց սյուժեները հիմնականում դիցաբանական են, տարբերվում են կերպարների առանձնահատուկ ներկայացմամբ։ Նա ստեղծել է նաև ժամանակակիցնրի դիմանկարներ, ստեղծագործել արդիական թեմաներով, ինչպիսիք են «Գեներալ Դեզեի մահը» և «Ֆրանսիայի սենատն ընդունում է ավստրիական արշավի ժամանակ բռնագրավված շքանշանները» (տես պատկերասրահը)։

•  
  Քարիտներ, Լուվր
•  
  Մահ կամ ազատություն, Համբուրգի պատկերասրահ
•  
  Պարիսի դատավարությունը, Շտուտգարտի պետական պատկերասրահ, Գերմանիա
•  
  Կլեոպատրայի մահը (1796-1799), Կունսպալաստի թանգարան, Դյուսելդորֆ, Գերմանիա
•  
  Աքիլլեսի դասը, Լուվր
•  
  1806 թվականի հունվարի 1, Ֆրանսիայի սենատն ընդունում է ավստրիական արշավանքի ժամանակ բռնագրավված շքանշանները, Վերսալ
•  
  Գեներալ Դեզեի վախճանը Մերենգոյի ճակատամարտի ժամանակ, Վերսալ
•  
  Կորայի գեղանկարչության սկզբնավորումը, հունական դիցաբանության կերպարը քարի վրա պատկերում է իր սիրելիի ուրվապատկերը, Վերսալ
•  
  Մարմնավոր մարդ, բարոյական մարդ, ինտելեկտուալ մարդ Կերպարվեստի թանգարան, Բրեստ
•  
  Նկարչի որդու՝ բարոն Ժան Բատիստ Ռենոյի դիմանկարը, Շոտլանդիայի ազգային պատկերասրահ
•  
  Անդրոմեդայի վերադարձը
•  
  Սոկրատեսը հեռացնում է Ալքիբիադեսին հաճույքներից
  (1791, Լուվր)
•  
  Պիգմալիոնը խնդրում է Վեներային կենդանություն տալ իր ստեղծած քանդակին
•  
  Ժերոմ Բոնապարտի և արքայադուստր Եկատերինայի պսակադրությունը (Վերսալ)

• Сомов А. И. (1890–1907). «Реньо, Жан-Батист». Բրոքհաուզի և Եֆրոնի հանրագիտական բառարան: 86 հատոր (82 հատոր և 4 լրացուցիչ հատորներ). Սանկտ Պետերբուրգ.{{cite book}}: CS1 սպաս․ location missing publisher (link)