Visir

No mundo árabe actual e algúns países próximos da África oriental e Asia Central, utilízase o termo de «visir» para nomear os ministros dun gabinete e mesmo o primeiro ministro pode ser chamado como ra'īs al-wuzarā', "presidente dos ministros". Con todo, en devanditos casos, adóitase traducir ao galego o termo simplemente como «ministro», deixando o uso de «visir» unicamente como unha referencia histórica.

En textos actuais, referentes á historia do Antigo Exipto, denomínase visir (anacronicamente) ao máximo dirixente ou "primeiro ministro", cuxa autoridade só era superada pola do faraón, asumindo varias das súas funcións por delegación.

 

O gran visir ou vazir-e a'zam (وزیر اعظم) ou sadr-e a'zam (صدر اعظم) na nomenclatura usada polo Imperio Otomán, a dinastía safávida, a dinastía kayar e outras dinastías turcas, foi unha especie de primeiro ministro a quen o monarca adoitaba delegar a administración do goberno, a quen só se podería despedir polo mesmo monarca.

No caso Otomán, as dependencias de goberno do gran visir atopábanse (en Istambul) tras a Sublime Porta, próximas ás murallas do Palacio de Topkapı, onde se achaba o Divan-ı Humayun, gabinete de visires do sultán. O último visir reinou ata o primeiro de novembro de 1922 cando a ocupación de Constantinopla e a partición do Imperio Otomán viron a fin dos Otománs.

En parsi (idioma persa), denomínase «visir» ao bispo do xadrez.