Marthinus Christoffel Johannes (Kortbroek) van Schalkwyk, nado en Pietersburg o 10 de novembro de 1959, coñecido simplemente como Marthinus van Schalkwyk, é un académico, avogado e político surafricano que foi axente de intelixencia durante a era do apartheid.
Foi o último líder do Partido Nacional, partido gobernante durante o réxime da minoría branca, e líder da oposición do país entre 1997 e 1999, ademais de Premier da provincia de Cabo Occidental. No 2004, disolveuse o seu partido, que fora durante moito tempo exclusivamente para brancos, e fusionouno co oficialista e multirracial Congreso Nacional Africano (ANC). Por isto foi nomeado Ministro de Turismo nos gabinetes de Thabo Mbeki e Jacob Zuma, retirándose en maio de 2014.
Biografía | |
---|---|
Nacemento | 10 de novembro de 1959 (64 anos) Polokwane, Suráfrica |
Department of Tourism (en) | |
10 de maio de 2009 – 25 de maio de 2014 ← Mohammed Valli Moosa (en) – Derek Hanekom (en) → | |
Membro da Asemblea Nacional de Suráfrica | |
6 de maio de 2009 – 27 de maio de 2014 Lexislatura: 26th South African Parliament (en) | |
Department of Environmental Affairs and Tourism (en) | |
29 de abril de 2004 – 10 de maio de 2009 | |
Premier of the Western Cape (en) | |
21 de xuño de 2002 – 23 de abril de 2004 ← Piet Meyer (en) – Leonard Ramatlakane (en) → | |
Líder da oposición | |
1997 – 1999 ← Frederik de Klerk – Tony Leon → | |
Datos persoais | |
País de nacionalidade | Suráfrica |
Educación | University of Johannesburg (en) |
Actividade | |
Ocupación | político , xurista |
Partido político | Partido Nacional Congreso Nacional Africano |
Lingua | Lingua inglesa e Lingua africáner |
Naceu en Pietersburg, actual provincia de Limpopo, en 1959. Van Schalkwyk matriculouse na Escola Superior de Pietersburg en 1977. Foi militar nacional na Forza de Defensa de Suráfrica (SADF) de 1978 a 1979 e máis tarde asistiu á Universidade Rand Afrikaans onde obtivo un Mestrado en Ciencias Políticas. Como prominente líder estudantil de brancos na década de 1980, foi membro fundador e presidente de "Jeugkrag" (Forza Xuvenil), unha organización teoricamente oposta ao predominio branco, pero que secretamente era financiada pola intelixencia militar. Segundo un documento de alto segredo fornecido a Wikileaks, Van Schalkwyk "confirmou que era un axente dos Servizos de Intelixencia". Máis tarde, impartiría Ciencias Políticas na Universidade Rand Afrikaans (RAU) e na Universidade de Stellenbosch.
A súa carreira política comezou durante os últimos anos do apartheid na Universidade Rand Afrikaans como presidente do Consello Representativo Estudantil (SRC), Afrikaanse Studentebond (ASB) e máis tarde de Ruiterwag, a á xuvenil de Broederbond.
Van Schalkwyk sucedeu a Frederik de Klerk, último presidente do apartheid, como líder do Partido Nacional en 1996, e reorganizouno o 8 de setembro de 1997 como o Novo Partido Nacional nun intento por distanciar o partido do seu pasado de apartheid. Seguiu sendo o líder do NNP até a súa disolución o 9 de abril de 2005. Tamén se desempeñou como Primeiro Ministro do Cabo Occidental e Líder da Oposición no Parlamento de Suráfrica.
Informalmente, os seus detractores chamábano kortbroek (literalmente, "pantalón curto"), un nome que gañou debido ao seu aspecto xuvenil e falta de experiencia política en comparación co seu predecesor, De Klerk. Unha parte significativa da poboación africáner viuno como un político débil que destruíu o NP para salvar a súa carreira. Con todo, foi un dos poucos políticos do Partido Nacional que se mantivo activo en política despois do declive do partido.
En agosto de 2004 anunciouse que Van Schalkwyk se converteríase en membro do ANC, e que o NNP se disolvería en 2005 ou 2006 como moi tarde. Esta decisión tomouse finalmente o 9 de abril de 2005, cando o comité federal do partido apoiou contundentemente a recomendación dos seus comités rexionais de disolver o partido logo de coñecer os resultados das eleccións municipais.
O 29 de abril de 2004, Van Schalkwyk foi nomeado polo presidente Thabo Mbeki como Ministro de Asuntos Ambientais e Turismo de Suráfrica. Ocupou o cargo até maio de 2009, cando se creou un novo Ministerio de Auga e Asuntos Ambientais e converteuse en Ministro de Turismo. Van Schalkwyk converteuse en presidente da Conferencia Ministerial Africana sobre o Medio Ambiente (AMCEN) en xuño de 2008, cando Suráfrica asumiu a presidencia da AMCEN ao comezo do seu 12° período de sesións.
En marzo de 2010, foi nomeado polo presidente Jacob Zuma para suceder a Yvo de Boer como Secretario Executivo da Convención das Nacións Unidas sobre o Cambio Climático. A votación non foi ao seu favor e o 17 de maio de 2010 de Boer foi sucedido pola diplomática costarriqueña Christiana Figueres, quen estivera involucrada co Centro para o Desenvolvemento Sustentable nas Américas desde principios dos anos noventa. Na súa revisión de desempeño ministerial de 2013, o xornal Mail and Guardian eloxiou o traballo de Van Schalkwyk e afirmou que convertera o Ministerio de Turismo nun "ministerio con pantalóns longos".
Van Schalkwyk casou con Suzette Minama Labuschagne e ten un fillo, Christiaan, e unha filla, Maryke.
This article uses material from the Wikipedia Galego article Marthinus van Schalkwyk, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.