Ludwig Mies van der Rohe, nado en Aquisgrán o 27 de marzo de 1886 e finado en Chicago (Illinois) o 17 de agosto de 1969, foi un arquitecto alemán considerado un dos principais nomes da arquitectura do século XX.
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde decembro de 2019.) |
Foi mestre da Bauhaus e un dos formadores do que se coñece por International style.
Mies van der Rohe posuía unha arquitectura sempre vinculada ao racionalismo espacial. A súa concepción dos espazos arquitectónicos envolvía unha profunda depuración da forma, supeditada sempre ás necesidades do lugar. Ese minimalismo exprésase nunha das súas máis famosas frases: "Menos é máis". Nos seus proxectos predominan espazos abertos ou transparentes, usando sempre materiais como o vidro e o metal.
De novo, traballou na empresa da súa familia antes de viaxar a Berlín e xuntarse co estudio de Bruno Paul. En 1908 ingresa no estudio do proto-modernista Peter Behrens, do cal se torna un discípulo. Alí permaneceu ata 1912.
Os primeiros proxectos de van der Rohe amosaban a profunda influencia do antigo mestre: demostraba control das novas posibilidades estruturais permitidas polo avance tecnolóxico e pregaba un novo tipo de clasicismo prusiano.
Co tempo, pasa a recibir influencias do neoplasticismo (formado en 1917) e do construtivismo ruso, o que fai xerminar nel o espírito modernista. O uso do metal e do vidro xa se tornan unha marca da súa arquitectura. Entre 1918 e 1925 participa no Novembergruppe, un grupo de arquitectos dedicados á propagación da arquitectura moderna.
Xa ligado á nova arquitectura, van der Rohe é convidado a ensinar na Bauhaus, fundada polo seu colega Walter Gropius. En 1930 sucede a Hannes Meyer na dirección da escola, e vese obrigado a desprazarse a Berlín debido ó cerco nazi en 1933.
É dese período o seu proxecto máis famoso, o pavillón alemán da Feira Universal de Barcelona: unha estrutura bastante leve, sustentada por delgados piares metálicos e constituído esencialmente de planos verticais e horizontais. Logo da exposición o pavillón foi demolido, mais a súa importancia foi tal que volveu ser construído na década de 1990 coma homenaxe ó arquitecto e símbolo do modernismo.
Coa persecución nazi cada vez máis forte, Mies vese obrigado a saír de Alemaña. Pasa a vivir nos Estados Unidos en 1937, destino común dos exiliados alemáns. Neste país desenvolve investigacións con rañaceos e proxecta, xunto con Philip Johnson o edificio-sede da Seagrams (entón o edificio máis alto do mundo) en Nova York, considerado marco do funcionalismo. Neste proxecto, Rohe revoluciona o patrón construtivo neoiorquino ó deixar a metade do terreo libre para uso público e converter o edificio nunha leve torre de vidro.
Proxecta tamén o Departamento de Arquitectura Instituto de Tecnoloxía de Illinois en Chicago, escola cuxo programa é desenvolvido por el e da cal se torna director.
Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ludwig Mies van der Rohe |
This article uses material from the Wikipedia Galego article Ludwig Mies van der Rohe, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.