Blanco Y Negro: Revista de Madrid (1891-2000)

Máis adiante converteuse, canda o ABC, na base do grupo Prensa Española. A revista, que tivo varias épocas de publicación, na última delas foi distribuída como suplemento de ABC, cesou definitivamente en 2000.

Blanco y Negro
Portada de Serafín Avendaño (3/2/1906)
País	España
Lugar de publicación	Madrid
Lingua	castelán
Fundación	1891
Fundador	Torcuato Luca de Tena
Última edición	2000
Circulación
ISSN	0006-4572
OCLC	31635018
Na rede
[ editar datos en Wikidata ]

Foi fundada en 1891 por Torcuato Luca de Tena y Álvarez Ossorio. Máis adiante converteuse en base da editorial Prensa Española, que tamén publicou o xornal ABC. O éxito da revista motivou a creación posterior do diario, de carácter monárquico.

O seu primeiro director foi Eduardo Sánchez de Castilla, aínda que cedo, o 28 de febreiro de 1892, foi relevado polo propio Luca de Tena.

Os rotativos da súa tirada atopábanse no Edificio ABC da rúa Serrano de Madrid. A publicación presentaba a novidade das ilustracións e gozou de gran prestixio polos seus artigos e colaboracións literarias, tendo no seu inicio tiradas próximas aos 20 000 exemplares. Foi a primeira publicación periódica española en utilizar a cor e o papel couché. O 12 de maio de 1912 publicou a primeira fotografía en cor da prensa en España.

Entre 1891 e 1939 editouse de forma continuada. Volveu reaparecer en 1957 como publicación independente, etapa que se prolongou ata 1980. En 1988 reapareceu como suplemento dominical do xornal ABC, ata o seu cesamento definitivo en outubro de 2000. Máis adiante publicouse un suplemento semanal de ABC co nome Blanco y Negro Cultural, que en 2005 pasou a chamarse ABCD Las Artes y Las Letras, tamén semanal.

Primeira etapa (1891-1939)

A revista, que publicou unha serie de almanaques anuais, competiu durante estes anos con outras revistas ilustradas como La Ilustración Española y Americana e Nuevo Mundo.

Durante esta etapa participaron, no aspecto gráfico, viñetistas e humoristas gráficos como Ramón Cilla, Mecachis, Rojas, Joaquín Xaudaró, Teodoro Gascón, Ángel Pons, Sileno ou Melitón González, ademais doutros artistas como Primitivo Carcedo, Eulogio Varela, José Arija, Giuseppe Eugenio Chiorino, Enrique Martínez Echevarría, Adolfo Lozano Sidro, Manuel Benet, Baldrich, José Loygorri, Máximo Ramos, Santiago Regidor, Joaquín Araujo Ruano, Pedro de Rojas, Mariano Pedrero, Julio Gros, Ángel Díaz Huertas, Narciso Méndez Bringa, José García y Ramos, Enrique Estevan y Vicente, Tomás Muñoz Lucena, Cecilio Plá, Francisco Sancha Lengo, Inocencio Medina Vera, Carlos Vázquez Úbeda, Manuel García y Rodríguez, Serafín Avendaño, Alfredo Souto Cuero, Federico Ribas, José Blanco Coris, Juan Martínez Abades, José Moreno Carbonero, Emilio Sala ou Ángel Andrade, que ilustraron as súas páxinas ao longo deses anos.

 

Durante a guerra civil foi incautada polo goberno republicano.

Segunda etapa (1957-1980)

Como semanario independente. Case ao mesmo tempo que a revista xuvenil madrileña 3 amigos, edita por primeira vez en España "As aventuras de Tintín":

• Obxectivo: a Lúa (11 de maio de 1957 - 19 de outubro de 1957);
• Explorando a lúa (5 de abril de 1958 - 8 de novembro de 1958);
• Tintín no Congo (24 de xaneiro de 1959 - 5 de setembro de 1959);
• A estrela misteriosa (24 de outubro de 1959 - 28 de maio de 1960);
• Tintín no país do ouro negro (4 de xuño de 1960 - 14 de xaneiro de 1961);
• O cetro de Ottokar (21 de xaneiro de 1961 -9 de setembro de 1961).

Terceira etapa (1988-2000)

Como dominical de venda xunto ao diario ABC desde o 6 de marzo de 1988. Incluía Gente Menuda como suplemento dirixido aos nenos. O último número recollido na hemeroteca de ABC para a revista Blanco y Negro é do 29 de outubro de 2000.

Ao longo da súa historia acumulou un amplo libro de sinaturas de colaboradores literarios. Desde representantes da aristocracia nacional, como Hilda de Toledano (pseudónimo literario de María Pía de Sajonia-Coburgo Braganza) ou a novelista Emilia Pardo Bazán, ata membros da xeración do 98 como Azorín, los Machado, Manuel Abril ou Francisco Villaespesa, pasando por especialistas infantís como Elena Fortún, que estreou en Blanco y Negro o seu personaxe infantil "Celia" un 24 de xuño de 1928.

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Blanco y Negro

Bibliografía

Ligazóns externas

• Blanco y Negro na hemeroteca de ABC