Émile Zola: Escritor francés (1840-1902)

Este escribiu numerosas obras que foron adaptadas ao cine e á televisión.

Émile Zola

(1902)
Biografía
Nacemento	(fr) Émile Édouard Charles Antoine Zola 2 de abril de 1840 París ()
Morte	29 de setembro de 1902 (62 anos) París (Terceira República Francesa)
Causa da morte	Morte accidental  (Toxicidade do monóxido de carbono )
Lugar de sepultura	Panteón de París (1908–) 48°50′46″N 2°20′46″L / 48.846198, 2.3461054 Cemiterio de Montmartre (–1908)
41º President of the Société des gens de lettres (en)
1895 – 1896 ← Aurélien Scholl (pt) – Henry Houssaye (pt)  →
38º President of the Société des gens de lettres (en)
1891 – 1894 ← Ernest Hamel (pt) – Jean Aicard →
Datos persoais
País de nacionalidade	Francia (1862–)
Relixión	Ateísmo
Actividade
Campo de traballo	Literatura
Ocupación	jornalista político (pt) , crítico de teatro , crítico literario , xornalista , escritor , poeta , escritor de contos , ensaísta , dramaturgo , crítico de arte , novelista , fotógrafo
Período de actividade	1865 -
Xénero artístico	Novela e conto
Movemento	Naturalismo e Pensamento libre
Influencias	Honoré de Balzac
Lingua	Lingua francesa
Participou en
agosto de 1853	Congress of Aix-en-Provence (en)
Obra
Obras destacables (1869) Thérèse Raquin (século XIX) Os Rougon-Macquart (pt) (1880) Nana (pt) (1898) J'accuse (pt)
Arquivos en	Brown University Library (en) Syracuse University Libraries (en)
Familia
Cónxuxe	Alexandrine Zola (1870–valor descoñecido)
Parella	Jeanne Rozerot (pt) (1888–)
Fillos	Jacques Rozerot (pt)  () Jeanne Rozerot (pt) Denise Émile-Zola (en)  () Jeanne Rozerot (pt)
Pais	François Zola (pt)   e Émilie Aubert
Cronoloxía
1894-1906	Caso Dreyfus
Premios  Oficial da Lexión de Honra
Sinatura

A súa vida e obra foron obxecto de moitos estudos históricos. Na literatura, é coñecido por Les Rougon-Macquart, mural romántico en vinte volumes que representan a sociedade francesa durante o Segundo Imperio e que retrata a traxectoria da familia Rougon-Macquart, a través das súas diversas xeracións e cada unha das cales representa unha era particular e a xeración é obxecto dunha novela.

Fillo dun enxeñeiro italiano, pasou a infancia en Aix-en-Provence ata que regresou á capital de Francia ós 18 anos. Fracasou nos estudos e entrou a traballa na librería Hachette como dependente. Nesa época publicou os seus primeiros artigos en varios diarios.

Relacionouse con personalidades coma Gustave Flaubert e Alphonse Daudet e está considerado o líder dos naturalistas. A súa participación na revisión do caso Dreyfus, ao final da súa vida, custoulle o exilio. As campañas de odio antisemita incitan a Émile Zola a favorecer aos xudeus. O seu primeiro artigo publicouse o próximo día en Le Figaro, seguido de "Le Syndicat" o 1 de decembro e "Procès-verbal" o 5 de decembro. Conclúe coa frase profética, que permaneceu famosa: "A verdade está en movemento e nada vai detela". O verdadeiro traidor no lugar de Alfred Dreyfus, o comandante Walsin Esterhazy, é denunciado e xulgado por un tribunal marcial en París o 10 de xaneiro de 1898. É absolto o día seguinte. Despois da condena dun inocente, é a absolución do culpable, o que trae a Zola á reacción. Esta era extremadamente enérxica o que o levou a escribir o artigo "J'accuse...!" no xornal L'Aurore.

Novelas e novelas curtas

• • Contes à Ninon, J. Hetzel et A. Lacroix, París, 1864.
  • La confession de Claude, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, París, 1865.
  • Le vœu d'une morte, A. Faure, París, 1866.
  • Les mystères de Marseille, A. Arnaud, Marseille, 1867.
  • Thérèse Raquin, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, París, 1867. Traducida ao galego por Isabel Soto, Hugin e Munin, Colección XIX, 2017, ISBN 978-84-945403-0-1.
  • Madeleine Férat, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, París, 1868.
  • Nouveaux contes à Ninon, Charpentier, París, 1878.
  • Les soirées de Médan (1880; con Maupassant, Huysmans, Léon Hennique, Henri Céard e Paul Alexis, Charpentier, París).
  • Madame Sourdis (1880)
  • Le Capitaine Burle, Charpentier, París, 1882.
  • Naïs Micoulin, Charpentier, París, 1884.
• A serie dos Rougon-Macquart
  • La Fortune des Rougon, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, París, 1870.
  • La Curée, A. Lacroix, Verboeckhoven et Cie, París, 1871.
  • Le Ventre de Paris, Charpentier, París, 1873.
  • La Conquête de Plassans, Charpentier, París, 1874.
  • La Faute de l'abbé Mouret, Charpentier, París, 1875.
  • Son Excellence Eugène Rougon, Charpentier, París, 1876.
  • L'Assommoir, Charpentier, París, 1878.
  • Une page d'amour, Charpentier, París, 1878.
  • Nana, Charpentier, París, 1880.
  • Pot-Bouille, Charpentier, París, 1882.
  • O gozo das damas (Au Bonheur des Dames, Charpentier, París, 1883). Tradución de Celia Recarey Rendo (Irmás Cartoné: 2015).
  • La Joie de vivre, Charpentier, París, 1883.
  • Germinal, Charpentier, París, 1883.
  • L'Œuvre, Charpentier, París, 1885.
  • La Terre, Charpentier, París, 1887.
  • Le Rêve, Charpentier, París, 1888.
  • La Bête humaine, Charpentier, París, 1890.
  • L'Argent, Charpentier, París, 1891.
  • La Débâcle, Charpentier et Fasquelle, París, 1892.
  • Le Docteur Pascal, Charpentier et Fasquelle, París, 1893.