Mario Monti: Itala politikisto

Li interalie estis membro de la Eŭropa Komisiono Prodi, kiu gvidis la Eŭropan Union de la 16-a de septembro 1999 (post la demisio de la antaŭa Komisiono Santer) ĝis la 31-a de oktobro 2004. En tiu Eŭropa Komisiono li prezidis la fakon konkurenco. Jam antaŭe li estis membro de la Eŭropa Komisiono Santer, kiu gvidis la Eŭropan Union de la 23-a de januaro 1995 ĝis la 15-a de marto 1999, kaj tie prezidis la fakon interna merkato.

Mario Monti
Persona informo
Mario Monti
Naskonomo	Mario Monti
Naskiĝo	19-a de marto 1943 en Varese
Religio	katolika eklezio vd
Lingvoj	itala vd
Ŝtataneco	Italio vd
Alma mater	Universitato Bocconi • Universitato Yale vd
Partio	Nepartiano ĝis la 2013, poste Civitana Elekto
Subskribo
Familio
Edz(in)o	Elsa Antonioli
Profesio
Okupo	ekonomikisto • politikisto • universitata instruisto vd
Aktiva en	Romo vd
Postenoj Postenoj dumviva senatano • Ĉefministro de la Itala Respubliko • Eŭropa Komisionano pri Interna Merkato kaj Servoj • European Commissioner for Competition • itala ministro pri eksteraj rilatoj • Italian Minister of Economy and Finance vd
Honorigoj Honorigoj Knight Grand Cross of the Order of Merit of the Italian Republic • Medalo de Roberto Schumann • Mondekonomia Premio • honora doktoro de la Universitato de Padua • honorary doctorate of CEU San Pablo University • Grand Cordon of the Order of the Rising Sun vd
Membrecoj Membrecoj Nacia Akademio de la Linkoj • Triflanka Komisiono • Akademio de Sciencoj Moralaj kaj Politikaj vd
EU-Komisionano
por  Italio
Dum	1995–2004
Sekvanto	Franco Frattini
25-a Ĉefministro de Italio
Dum	2011–2013
Antaŭulo	Silvio Berlusconi
Sekvanto	Enrico Letta
vd	Fonto: Vikidatumoj
v • d • r

Ekde la 13-a de novembro 2011 Mario Monti estas ĉefministro de Italio. Lia registaro, ankaŭ nomita registaro de la "profesoroj" aŭ "teknika" registaro, danke al subteno de ambaŭ la du plej grandaj partioj, klopodas liberaligi italan ekonomion. En 2012, pro la opozicio de Silvio Berlusconi, Monti demisiis. Por la itala politika voĉdonado de 2013 li fondis novan partion: Civitana Elekto, kiu obtenis 8,71% de la voĉoj kaj iĝis unu el italaj mezaj partioj.