Ο Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο (πορτογαλικά: Cristiano Ronaldo dos Santos Aveiro, προφέρεται: , γενν.
5 Φεβρουαρίου 1985) είναι Πορτογάλος ποδοσφαιριστής, ο οποίος αγωνίζεται ως επιθετικός για την Αλ Νασρ και την Εθνική Πορτογαλίας της οποίας είναι αρχηγός. Θεωρείται ως ένας από τους καλύτερους στην ιστορία του αθλήματος. Είναι κάτοχος του ρεκόρ κόσμου διεθνών συμμετοχών και τερμάτων. Σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ είναι ο πρώτος σκόρερ όλων των εποχών σε επίσημους αγώνες με περισσότερα από 807.
Το 2023 με την Αλ Νασρ Ριάντ | |||||||||||||
Προσωπικές πληροφορίες | |||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Πλήρες όνομα | Κριστιάνο Ρονάλντο ντος Σάντος Αβέιρο | ||||||||||||
Ημερ. γέννησης | 5 Φεβρουαρίου 1985 | ||||||||||||
Τόπος γέννησης | Φουνσάλ, Πορτογαλία | ||||||||||||
Ύψος | 1,85 μ. | ||||||||||||
Θέση | Επιθετικός | ||||||||||||
Πληροφορίες συλλόγου | |||||||||||||
Ομάδα | Αλ Νασρ Ριάντ | ||||||||||||
Νούμερο φανέλας | 7 | ||||||||||||
Ομάδες νέων | |||||||||||||
1993–1995 | Αντορίνια | ||||||||||||
1995–1997 | Νασιονάλ | ||||||||||||
1997–2002 | Σπόρτινγκ Λισαβόνας | ||||||||||||
Επαγγελματική καριέρα* | |||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||||
2002–2003 | Σπόρτινγκ Λισαβόνας Β | 2 | (0) | ||||||||||
2002–2003 | Σπόρτινγκ Λισαβόνας | 25 | (3) | ||||||||||
2003–2009 | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 196 | (84) | ||||||||||
2009–2018 | Ρεάλ Μαδρίτης | 292 | (311) | ||||||||||
2018–2021 | Γιουβέντους | 98 | (81) | ||||||||||
2021–2022 | Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 40 | (19) | ||||||||||
2023– | Αλ Νασρ Ριάντ | 41 | (43) | ||||||||||
Εθνική ομάδα‡ | |||||||||||||
Περίοδος | Ομάδα | Συμμ.† | (Γκ.)† | ||||||||||
2001 | Πορτογαλία Κ-15 | 9 | (7) | ||||||||||
2001–2002 | Πορτογαλία Κ-17 | 7 | (5) | ||||||||||
2003 | Πορτογαλία Κ-20 | 5 | (1) | ||||||||||
2002–2003 | Πορτογαλία Κ-21 | 10 | (3) | ||||||||||
2004 | Πορτογαλία Κ-23 | 3 | (2) | ||||||||||
2003– | Πορτογαλία | 206 | (128) | ||||||||||
Τίτλοι
| |||||||||||||
* Οι συμμετοχές και τα γκολ στις προηγούμενες ομάδες υπολογίζονται μόνο για τα εγχώρια πρωταθλήματα και έχουν ανανεωθεί έως 5 Απριλίου 2024. † Συμμετοχές (Γκολ). |
Έχει βραβευθεί με πέντε τίτλους του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, ισάριθμες Χρυσές Μπάλες περισσότερες από κάθε άλλον Ευρωπαίο ποδοσφαιριστή και είναι ο πρώτος Ευρωπαίος παίκτης στην ιστορία που κέρδισε τέσσερα Χρυσά Παπούτσια.
Έχει κατακτήσει 33 τίτλους στην καριέρα του, συμπεριλαμβανομένων επτά τίτλων πρωταθλήματος, πέντε τίτλων Τσάμπιονς Λιγκ και ενός Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος. Κατέχει τα ρεκόρ τερμάτων στο σύνολο των ευρωπαϊκών διοργανώσεων με 145 (όπου είναι και πρώτος σε συμμετοχές με 197), στο Τσάμπιονς Λιγκ με 140, όπως και τα περισσότερα γκολ που σημειώθηκαν σε μία αγωνιστική περίοδο του Τσάμπιονς Λιγκ (17).
Γεννήθηκε και μεγάλωσε στο πορτογαλικό νησί της Μαδέρα, και διαγνώστηκε με πρόβλημα στην καρδιά στην ηλικία των 15 ετών. Θεραπεύτηκε και ξεκίνησε την καριέρα του στην Σπόρτινγκ Λισαβόνας, πριν υπογράψει με τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ στην ηλικία των 18 ετών το 2003. Έκανε σπουδαίες εμφανίσεις με την ομάδα του Μάντσεστερ, αναδεικνύοντας το ταλέντο και την ποιότητά του, κερδίζοντας μεταξύ άλλων τρεις διαδοχικές Πρέμιερ Λιγκ, έναν τίτλο Τσάμπιονς Λίγκ και ένα Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων. Σε ατομικό επίπεδο κέρδισε την πρώτη του Χρυσή Μπάλα και το βραβείο Παίκτης της Χρονιάς της FIFA στα 23 του χρόνια. Το 2009 έγινε η πιο ακριβή μεταγραφή στην ιστορία του ποδοσφαίρου, μετακομίζοντας στην Μαδρίτη για να αγωνιστεί στην Ρεάλ Μαδρίτης για το ποσό των 94 εκατομμυρίων ευρώ. Στην Ισπανία είχε την πιο επιτυχημένη περίοδο της καριέρας του κατακτώντας 14 τρόπαια, μεταξύ των οποίων δύο τίτλοι της Λα Λίγκα, τέσσερις τίτλοι του Τσάμπιονς Λιγκ, δύο ΟΥΕΦΑ Σούπερ Καπ και τρεις παγκόσμιες διοργανώσεις του Παγκοσμίου Κυπέλλου Συλλόγων. Η τριετής παραμονή του στη Γιουβέντους συνοδεύτηκε από επιπλέον τίτλους αλλά μόνο σε εσωτερικές διοργανώσεις.
Σε εθνικό επίπεδο, το 2016 κατέκτησε το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα με την εθνική του ομάδα, ενώ είναι πρώτος σκόρερ στην ιστορία του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος με 14 γκολ. Ονομάστηκε ως ο κορυφαίος Πορτογάλος ποδοσφαιριστής όλων των εποχών το 2015, από την Πορτογαλική Ποδοσφαιρική Ομοσπονδία. Έκανε το ντεμπούτο του με την Εθνική το 2003, όταν ήταν 18 ετών, και έκτοτε έχει συμμετάσχει σε 10 μεγάλες διεθνείς διοργανώσεις.
Γεννήθηκε στις 5 Φεβρουαρίου 1985, στο Σάο Πέδρο του Φουνσάλ, στο νησί του Ατλαντικού Μαδέρα, που ανήκει στην Πορτογαλία. Είναι το τέταρτο και τελευταίο παιδί της Μαρία Ντολόρες ντος Σάντος Βιβέιρος ντα Αβέιρο (γενν. 1954) και του Χοσέ Ντινίς Αβέιρο (1953–2005). Ο μεγάλος αδερφός του, Ούγκο, αντιμετώπισε προβλήματα εθισμού στα ναρκωτικά, ενώ οι δύο αδερφές του ήταν αρκετά μικρές για να βοηθήσουν τη μητέρα τους. Ο Ρονάλντο δεν ήταν καλός μαθητής, του άρεσε όμως το ποδόσφαιρο, και τον χαρακτήριζε η ταχύτητα από τότε. Το όνομα Ρονάλντο προστέθηκε στο όνομα του Κριστιάνο προς τιμή του αγαπημένου κινηματογραφικού ηθοποιού του πατέρα του, Ρόναλντ Ρίγκαν, ο οποίος ήταν πρόεδρος των ΗΠΑ την εποχή της γέννησης του Κριστιάνο.
Οκτώ ετών πήγε στην Αντορίνια (ΚΦ Αντορίνια ντε Σάντο Αντόνιο), μια ερασιτεχνική ομάδα. Ύστερα από δύο χρόνια πήγε στη Νασιονάλ, η οποία ήταν η μεγάλη ομάδα του νησιού, από τότε άρχισε να γίνεται γνωστός. Ήταν μόλις δεκαπέντε ετών, και τον απέκτησε η Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Σε λιγότερο από δύο χρόνια, είχε πραγματοποιήσει το ντεμπούτο του στην πρώτη ομάδα της Σπόρτινγκ, ενώ είχε πετύχει και το πρώτο του γκολ, κεντρίζοντας το ενδιαφέρον μεγάλων αγγλικών ομάδων.
Το 2002 εντάχθηκε στην ομάδα της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Αρχικά στις ακαδημίες της και έπειτα στην ομάδα των ανδρών. Έγινε ο πρώτος παίκτης της Σπόρτινγκ, που κατάφερε σε μία χρονιά να αγωνιστεί σε πέντε κατηγορίες της: K-16, K-17, K-18, στη Β' ομάδα και στην πρώτη ομάδα. Το καλοκαίρι του 2001 σε ένα φιλικό με ένα τοπικό σύλλογο της Λισαβόνας, την Ατλέτικο αγωνίστηκε για πρώτη φορά με την ομάδα των ανδρών. Η Σπόρτινγκ είχε επιβληθεί 7–1, με τον 16,5 ετών, τότε, ποδοσφαιριστή, να πετυχαίνει ένα γκολ. Η σεζόν 2001–02 πάντως δεν τον βρήκε στην πρώτη ομάδα, αν και έπαιξε σε άλλα τέσσερα φιλικά της κατά τη διάρκεια της χρονιάς. Στο επίσημο ντεμπούτο του (7 Οκτωβρίου 2002), σημείωσε δύο γκολ με αντίπαλο τη Μορειρένσε, το τελικό αποτέλεσμα ήταν 3–0. Στις 13 Αυγούστου 2002 κάνει ντεμπούτο με τη Σπόρτινγκ στο Τσάμπιονς Λιγκ, εναντίον της Ίντερ.
Σε ηλικία 15 ετών διαγνώσθηκε ότι έχει ταχυκαρδία, κατάσταση, που θα μπορούσε να το αναγκάσει να παρατήσει το ποδόσφαιρο. Τελικά υποβλήθηκε σε επέμβαση και μετά από λίγες μέρες, επέστρεψε στην ενεργό δράση.
Τον Νοέμβριο του 2002, δοκιμάσθηκε από την Άρσεναλ, αλλά δεν έπεισε τον Αρσέν Βενγκέρ. Τελικά, σε έναν φιλικό αγώνα, με αντίπαλο τη Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ, η εντυπωσιακή εμφάνιση στη νίκη με 3–1 (6 Αυγούστου 2003) οδήγησαν τον Άλεξ Φέργκιουσον να κινήσει διαδικασίες απόκτησής του.
Την πρώτη του ημέρα, στο Μάντσεστερ, ρωτήθηκε από τον προπονητή του ποιο νούμερο ήθελε. Εκείνος ζήτησε το 28, τον αριθμό που δηλαδή φορούσε και στη Σπόρτινγκ. Ο Φέργκιουσον αρνήθηκε λέγοντας ότι του ταιριάζει ο αριθμός 7, στη θέση του Μπέκαμ, που είχε μεταγραφεί στη Ρεάλ Μαδρίτης. Στις 16 Αυγούστου 2003, έκανε το ντεμπούτο στο πρωτάθλημα, ως αλλαγή στον αγώνα με τη Μπόλτον. Η απόδοσή του ήταν εξαιρετική, καθώς έδωσε τρεις ασίστ πάσες και κέρδισε και ένα πέναλτι. Αναδείχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα.
Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Γιουνάιτεντ, στην Πρέμιερ Λιγκ, το πετυχαίνει στις 4 Δεκεμβρίου του 2004, εναντίον της Πόρτσμουθ. Στο Τσάμπιονς Λιγκ ανοίγει λογαριασμό το 2007, σκοράροντας απέναντι στη ΑΣ Ρόμα στο Ολντ Τράφορντ, ενώ είχε σκοράρει και στα προκριματικά, τον Αύγουστο του 2005. Το πρώτο του χατ-τρικ ως επαγγελματίας το πετυχαίνει στις 12 Ιανουαρίου του 2008 στο Ολντ Τράφορντ κόντρα στη Νιούκαστλ. Η συνύπαρξή του με το Γουέιν Ρούνεϊ δημιούργησε ένα από τα καλύτερα δίδυμα στην ιστορία του συλλόγου.
Στις 6 Μαΐου 2007 κατέκτησε το πρώτο του πρωτάθλημα στην Αγγλία. Το 2008, κατακτά το Τσάμπιονς Λιγκ εναντίον της Τσέλσι. Μάλιστα, πετυχαίνει το γκολ στην κανονική διάρκεια, έπειτα το γκολ του Λάμπαρντ οδηγεί τον αγώνα σε ισοπαλία. Στη συνέχεια, στη διαδικασία των πέναλτι, αστοχεί στην προσπάθειά του, πράγμα, που δε στάθηκε εμπόδιο, και η ομάδα του σήκωσε το τρόπαιο. Εκείνη τη χρονιά κατέκτησε για πρώτη φορά το βραβείο της Χρυσής Μπάλας για τον καλύτερο παίκτη στην Ευρώπη.
Στις 27 Μαΐου του 2009 συμμετέχει σε δεύτερο τελικό Τσάμπιονς Λιγκ. Αυτή τη φορά απέναντί του βρέθηκε η Μπαρτσελόνα και η ομάδα του χάνει με 2–0. Αυτός έμελλε να είναι και ο τελευταίος αγώνας του με τη φανέλα της Μάντσεστερ. Στις 11 Ιουνίου 2009 γίνεται η ακριβότερη μεταγραφή στην ιστορία του αθλήματος, καθώς η Ρεάλ Μαδρίτης δαπάνησε 96 εκατομμύρια ευρώ για να τον εντάξει στο δυναμικό της για 6 χρόνια.
Στην παρουσίασή του στο Στάδιο Σαντιάγο Μπερναμπέου, γέμισε το γήπεδο με 90.000 φιλάθλους να τον επευφημούν. Το πρώτο του γκολ με τη φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης, το πετυχαίνει στις 29 Αυγούστου 2009, με αντίπαλο τη Ντεπορτίβο Λα Κορούνια, σκοράροντας με πέναλτι. Σκόραρε σε καθένα από τα τέσσερα πρώτα παιχνίδια πρωταθλήματος με τον σύλλογο, τον πρώτο παίκτη της Ρεάλ που κατάφερε κάτι τέτοιο. Το πρώτο του χατ-τρικ το πετυχαίνει στις 5 Μαΐου του 2010, κόντρα στη Μαγιόρκα, εκτός έδρας. Στις 20 Απριλίου 2011 σκόραρε με κεφαλιά και χαρίζει στην ομάδα του το Κύπελλο Ισπανίας, κόντρα στη Μπαρτσελόνα. Την αγωνιστική περίοδο 2010–11, ήταν πρώτος σκόρερ (Pichichi trophy) του πρωταθλήματος σημειώνοντας 40 τέρματα (σε 34 συμμετοχές), επίδοση που ήταν ρεκόρ στην ιστορία της Ισπανίας. Την επόμενη χρονιά 2011–12 ξεπέρασε τα προηγούμενα επιτεύγματά του για να πετύχει νέο προσωπικό ρεκόρ με 60 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, από τα οποία τα 46 στο πρωτάθλημα (δεύτερος σκόρερ). Παράλληλα, είχε την μεγαλύτερη επιτυχία με την ομάδα στο πρωτάθλημα, καθώς βοήθησε τη Ρεάλ να κερδίσει τον πρώτο τίτλο της σε τέσσερα χρόνια, με ρεκόρ 100 βαθμών. Στις 3 Οκτωβρίου 2012 πετυχαίνει το πρώτο του χατ τρικ στο Τσάμπιονς Λιγκ, επί του Άγιαξ στο Άμστερνταμ, με 1–4.
Στις 21 Απριλίου 2012, πετυχαίνοντας κρίσιμο γκολ στο Καμπ Νόου, έδωσε στη Ρεάλ τη νίκη με 2–1 εις βάρος της Μπαρτσελόνα, που ουσιαστικά, οριστικοποίησε το πρωτάθλημα. Στις 16 Απριλίου, αν και απών στον τελικό, πανηγύρισε το δεύτερο Κύπελλο Ισπανίας, με αντίπαλο την Μπαρτσελόνα, το τελικό σκορ ήταν 2–1. Το καλοκαίρι του 2012, ο Ρονάλντο κατακτά και τον τελευταίο εγχώριο τίτλο που του απέμενε, κερδίζοντας το ισπανικό Σούπερ Κύπελλο σε βάρος της Μπαρτσελόνα, σκοράροντας και στους δύο αγώνες.
Το 2013 ήταν μία ιδιαίτερα παραγωγική χρονιά με 69 γκολ σε 59 εμφανίσεις, το καλύτερο αποτέλεσμα τερμάτων στο τέλος του έτους. Έλαβε το βραβείο του καλύτερου παίκτη της χρονιάς της ΦΙΦΑ, ένα συνδυασμό του βραβείου της Χρυσής Μπάλας και του Παίκτη της Χρονιάς της ΦΙΦΑ, για πρώτη φορά στην καριέρα του, αλλά υπήρξε έντονο παρασκήνιο μετά την ανακοίνωση των αποτελεσμάτων με υποψίες νόθευσης της ψηφοφορίας. Το 2013 ο ερχομός του Γκάρεθ Μπέιλ ισχυροποίησε την επιθετική γραμμή της Ρεάλ που γνώρισε μια από τις καλύτερες περιόδους της ιστορίας της και μαζί με τον Καρίμ Μπενζεμά δημιούργηθηκε ένα από τα καλύτερα επιθετικά τρία του 21ου αιώνα. Το 2014 ξεπέρασε τα 49 γκολ στα ευρωπαϊκά παιχνίδια με τη Ρεάλ, ρεκόρ που κατείχε ο θρυλικός Αλφρέδο Ντι Στέφανο. Στις 29 Απριλίου του 2014, κατέρριψε το ρεκόρ τερμάτων σε μια σεζόν στο Τσάμπιονς Λιγκ/Κύπελλο Πρωταθλητριών Ευρώπης φτάνοντας τα 16. Στον ημιτελικό της διοργάνωσης, κόντρα στην Μπάγερν Μονάχου σκόραρε δύο φορές στην αναμέτρηση με αποτέλεσμα 0–4 υπέρ της Ρεάλ Μαδρίτης, που της εξασφάλισε και την παρουσία της στον τελικό της διοργάνωσης. Το επιτεύγματά του εκείνη τη σεζόν του έδωσαν μία ακόμη Χρυσή Μπάλα ως επιβράβευση.
Τη σεζόν 2014–15, ο Ρονάλντο πέτυχε νέο προσωπικό ρεκόρ με 61 γκολ σε όλες τις διοργανώσεις, ξεκινώντας με τα δύο γκολ στη νίκη της Ρεάλ Μαδρίτης με 2–0 με αντίπαλο την Σεβίλλη στο Σούπερ Κύπελλο Ευρώπης. Ήταν πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος για τρίτη φορά με 48 τέρματα (σε 35 συμμετοχές), που και αυτή ήταν ατομικό ρεκόρ για μία σεζόν και η δεύτερη καλύτερη επίδοση όλων των εποχών στο ισπανικό πρωτάθλημα. Το 2016 κατέκτησε το Παγκόσμιο Κύπελλο Συλλόγων σημειώνοντας χατ τρικ στον τελικό με αντίπαλο την Κασίμα Άντλερς (αποτέλεσμα 4–2). Η χρονιά έκλεισε με την τέταρτη Χρυσή Μπάλα με ρεκόρ ψηφοφορίας και με την σφράγιση των 11 Τσάμπιονς Λιγκ της Ρεάλ, με την ατομική του διάκριση να επαναλαμβάνεται την επόμενη χρονιά.
Στην Ισπανία είχε την πιο παραγωγική περίοδο της σταδιοδρομίας του και μεταξύ των ρεκόρ που σημείωσε είναι και αυτά με τα περισσότερα χατ τρικ στην ιστορία της Λα Λίγκα μέχρι τότε (34) και τα περισσότερα σε μια σεζόν (8) το 2014–15. Το δεύτερο γκολ της Ρεάλ Μαδρίτης απέναντι στη Λεβάντε, στις 17 Οκτωβρίου 2015 ήταν αυτό τον έχρισε επίσημα κορυφαίο σκόρερ στην ιστορία του σωματείου καθώς ήταν το 324ο. Συνολικά για την ομάδα της Μαδρίτης σκόραρε 450 γκολ (451 σύμφωνα με τη Ρεάλ) σε 438 επίσημους αγώνες, έδωσε 131 ασίστ και παραμένει πρώτος σκόρερ στην ιστορία του συλλόγου. Με 311 τέρματα πρωταθλήματος είναι δεύτερος σκόρερ στην ιστορία της Πριμέρα Ντιβιζιόν. Το 2017 ψηφίστηκε Παίκτης της Χρονιάς της ΦΙΦΑ για πέμπτη φορά και δεύτερη συνεχόμενη. Τη σεζόν 2017–18 σκόραρε σε 12 συνεχόμενους αγώνες της Ρεάλ σε διεθνείς διοργανώσεις (στο χρονικό διάστημα 13 Σεπτεμβρίου 2017 έως 11 Αυγούστου 2018, οι 11 στο Τσάμπιονς Λιγκ), επίδοση που είναι ρεκόρ κόσμου. Τη σεζόν εκείνη κατέκτησε το τέταρτο Τσάμπιονς Λιγκ της καριέρας του, ενώ ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης για έκτη φορά με τη Ρεάλ και έβδομη συνολικά, επίδοση ρεκόρ στη ιστορία της διοργάνωσης.
Στις 10 Ιουλίου 2018, ο Πορτογάλος υπέγραψε τετραετή σύμβαση με την Γιουβέντους με συμβόλαιο αξίας 100 εκατομμύρια ευρώ. Ήταν η υψηλότερη για έναν παίκτη άνω των 30 ετών και το υψηλότερο που πληρώθηκε ποτέ από ιταλικό σύλλογο. Στις 16 Σεπτεμβρίου, ο Ρονάλντο σημείωσε τα πρώτα γκολ του για τη Γιουβέντους στην τέταρτη εμφάνισή του στην έδρα του με 2–1 νίκη επί του Σασουόλο.
Κατέκτησε το πρώτο του τρόπαιο με τον σύλλογο τον Ιανουάριο του 2019, το Σούπερ Καπ του 2018, ενώ σημείωσε το μοναδικό γκολ εναντίον του Μίλαν. Στις 20 Απριλίου, ο Ρονάλντο έπαιξε στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Φιορεντίνα, και καθώς η Γιουβέντους κέρδισε την όγδοη διαδοχική νίκη εντός έδρας, έγινε ο πρώτος παίκτης που κέρδισε τίτλους πρωταθλήματος στην Αγγλία, την Ισπανία και την Ιταλία. Τελείωσε την πρώτη χρονιά με 27 τέρματα και 8 ασίστ. Παρά τα 35 του χρόνια η δεύτερη σεζόν του στην Ιταλία ήταν ιδιαίτερα παραγωγική σημειώνοντας 37 τέρματα σε 46 συναντήσεις σε όλες τις διοργανώσεις (ρεκόρ στην ιστορία του συλλόγου) και κέρδισε ένα ακόμα τίτλο πρωταθλήματος, ενώ έφτασε μέχρι τον τελικό του Κυπέλλου.
Την τρίτη και τελευταία αγωνιστική περίοδο στην Ιταλία (2020–21) τελείωσε ως πρώτος σκόρερ του πρωταθλήματος με 29 τέρματα. Συνολικά πέτυχε 101 γκολ και μοίρασε 22 ασίστ σε 134 συμμετοχές με τους "μπιανκονέρι".
Το Αύγουστο του 2021 ο Ρονάλντο επέστρεψε στην Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ. Έκανε το ντεμπούτο του στις 11 Σεπτεμβρίου σε αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο τη Νιουκάστλ (νίκη με 4–1) σημειώνοντας δύο γκολ.
Η πρώτη χρονιά στη Γιουνάιτεντ ήταν ικανοποιητική σημειώνοντας 18 γκολ στο πρωτάθλημα, όμως η αγγλική ομάδα δεν είχε καλή πορεία μένοντας εκτός Τσάμπιονς Λιγκ για την επόμενη σεζόν. Στις 12 Μαρτίου 2022 στη νίκη επί της Τότεναμ με 3–2 σημείωσε χατ τρικ φτάνοντας τα 807 γκολ στην καριέρα του σε επίσημους αγώνες ομάδων ανδρών ξεπερνώντας τον Γιόζεφ Μπίτσαν ως πρώτου σκόρερ στην ιστορία σύμφωνα με τη ΦΙΦΑ. Στη δεύτερη σεζόν όμως ο Ρονάλντο δεν ξεκίνησε την προετοιμασία με την ομάδα και είδε τους περισσότερους αγώνες από τον πάγκο της. Στις 22 Νοεμβρίου 2022 η Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ ανακοίνωσε ότι λύθηκε το συμβόλαιο του Ρονάλντο με κοινή συναίνεση. Κλείνοντας την ευρωπαϊκή του καριέρα, εκτός από πρώτος σκόρερ του Τσάμπιονς Λιγκ ήταν και πρώτος σε συμμετοχές με 183.
Στις 30 Δεκεμβρίου 2022 η Αλ Νασρ, σύλλογος που αγωνίζεται στη Σαουδική Αραβία, ανακοίνωσε ότι ο Ρονάλντο υπέγραψε συμβόλαιο έως το καλοκαίρι του 2025. Το συμβόλαιό του είναι το υψηλότερο σε αποδοχές στην ποδοσφαιρική ιστορία με ετήσιες απολαβές 200 εκατομμύριων ευρώ. Έκανε το επίσημο ντεμπούτο του στη νέα του ομάδα στις 22 Ιανουαρίου στον αγώνα πρωταθλήματος με αντίπαλο την Ιτιφάκ ΦΚ, που έληξε με νίκη με 1–0 χωρίς ο ίδιος να σκοράρει.
Στις 9 Φεβρουαρίου 2023 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Αλ Γουαχντά Μέκκας σημείωσε τέσσερα γκολ, όλα της ομάδας του στη νίκη με 4–0. Το πρώτο τέρμα ήταν το 500ό σε αγώνες πρωταθλήματος επιπέδου πρώτης κατηγορίας, ο έκτος παίκτης στην ιστορία που ξεπέρασε αυτό τον αριθμό μετά τους Πελέ, Άμπε Λένστρα, Ρομάριο, Γιόζεφ Μπίτσαν, Φέρεντς Πούσκας, ενώ το χατ τρικ το 61ο στο σύνολο των επίσημων αγώνων του. Το καλοκαίρι του 2023 η Αλ Νασρ κατέκτησε τον πρώτο τίτλο του Κυπέλλου Αραβικών Πρωταθλητριών Συλλόγων με το Ρονάλντο να σημειώνει δύο γκολ στον τελικό. Αντίθετα, η ατομική του παραγωγικότητα δεν συνδυάστηκε με πραγματική άνοδο της ομάδας, η οποία ήταν πρώτη στη βαθμολογία του πρωταθλήματος όταν ανακοινώθηκε η μεταγραφή αλλά έχασε τελικά τον τίτλο, όπως και το Σούπερ Κύπελλο, ενώ αποκλείστηκε στα ημιτελικά του Κυπέλλου. Παρέμεινε παραγωγικός μέχρι τα τέλη του 2023 και στις 24 Νοεμβρίου με αντίπαλο την Αλ Ακντούντ για το πρωτάθλημα σημείωσε δύο γκολ, περνώντας στην πρώτη θέση όλων των εποχών σε αγώνες εθνικών πρωταθλημάτων πρώτης κατηγορίας φτάνοντας τα 527 και ξεπερνώντας το Γιόζεφ Μπίτσαν.
Ο Ρονάλντο έκανε το ντεμπούτο με την Εθνική Πορτογαλίας τον Αύγουστο του 2003, με αντίπαλο το αντιπροσωπευτικό συγκρότημα του Καζακστάν. Είχε αντικαταστήσει τον Λουίς Φίγκο, στο δεύτερο ημίχρονο. Το 2004, στους Ολυμπιακούς αγώνες της Αθήνας, συμμετείχε με την Ολυμπιακή ομάδα της Πορτογαλίας. πετυχαίνοντας και ένα γκολ στον αγώνα με το Μαρόκο ενώ δέχθηκε δύο κίτρινες κάρτες στους δύο πρώτους αγώνες που συμμετείχε και δεν αγωνίστηκε στον τρίτο. Η Πορτογαλία αποκλείστηκε στην πρώτη φάση.
Το 2014 κατέρριψε το ρεκόρ του Παουλέτα, ο οποίος ήταν ο πρώτος σκόρερ της Πορτογαλίας με 47 γκολ. Σε αγώνα με το Καμερούν, με τελικό σκορ 5–1 υπέρ της Πορτογαλίας, πετυχαίνοντας δύο γκολ έφτασε τα 49. Το 2016 στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα Ποδοσφαίρου 2016 έγινε ο ρέκορντμαν συμμετοχών με την εθνική Πορτογαλίας φτάνοντας τις 128 συμμετοχές, ξεπερνώντας τον Λουίς Φίγκο. Με το 85ο του γκολ στις 19 Ιουνίου 2018 σε αγώνα με αντίπαλο το Μαρόκο ξεπέρασε τον Φέρεντς Πούσκας και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος σκόρερ σε επίπεδο εθνικών ομάδων όλων των εποχών. Το 2019 κατέκτησε το δεύτερο εθνικό τίτλο, το πρώτο Πρωτάθλημα Εθνών της ΟΥΕΦΑ. Στις 8 Σεπτεμβρίου 2020 στον εκτός έδρας αγώνα με τη Σουηδία (0–2) για το Πρωτάθλημα Εθνών ΟΥΕΦΑ σημείωσε δύο γκολ, το πρώτο από τα οποία ήταν το 100ό για την εθνική του ομάδα και έγινε ο πρώτος Ευρωπαίος και δεύτερος στον κόσμο που κατάφερε κάτι τέτοιο.
Την 1η Σεπτεμβρίου 2021 σε αγώνα για την προκριματική φάση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2022 σημείωσε δύο γκολ σε αγώνα με αντίπαλο την Ιρλανδία, έφτασε τα 111 και κατέρριψε το ρεκόρ διεθνών τερμάτων που είχε ισοφαρίσει τον Ιούνιο του ίδιου έτους. Στις 9 Οκτωβρίου 2021 σε φιλικό αγώνα με το Κατάρ κατέρριψε το ρεκόρ Ευρώπης διεθνών συμμετοχών με την 181η εμφάνισή του, ενώ σκόραρε και το πρώτο γκολ της συνάντησης (τελικό 3–0). Στον αμέσως επόμενο αγώνα με το Λουξεμβούργο (αποτέλεσμα 5–0) έγινε ο διεθνής ποδοσφαιριστής με τα περισσότερα χατ-τρικ με 10 καταρρίπτοντας το ιστορικό ρεκόρ του Σουηδού Σβεν Ριντέλ που κρατούσε από το 1932. Στις 17 Ιανουαρίου 2022 η FIFA τον βράβευσε με το ειδικό FIFA Special The Best Award για την κατάρριψη του ρεκόρ διεθνών τερμάτων. Στις 20 Ιουνίου 2023 στον εκτός έδρας αγώνα της προκριματικής φάσης του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2024 με αντίπαλο την Ισλανδία έγινε ο πρώτος ποδοσφαιριστής που έφτασε τις 200 διεθνείς συμμετοχές επιτυγχάνοντας και το μοναδικό γκολ της συνάντησης στο 89ο λεπτό. Λίγο πριν την έναρξη της αναμέτρησης έλαβε μια φανέλα της εθνικής ομάδας με το «200» στην πλάτη κι άλλη μια όπως αυτή που φόρεσε στο ντεμπούτο του, το 2003 με το «17». Επιπλέον έλαβε μια πλακέτα με το ρεκόρ Γκίνες.
Ο Ρονάλντο κλήθηκε στην εθνική του ομάδα, στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2004, το οποίο διοργάνωσε η χώρα του. Στον εναρκτήριο αγώνα, η Εθνική του υπέστη ήττα σοκ από την Εθνική Ελλάδας με 1–2, ενώ ο Ρονάλντο σημείωσε και το μοναδικό τέρμα της ομάδας του, που ήταν και το παρθενικό του γκολ με τα χρώματα της Εθνικής του ομάδας. Η Εθνική του έφτασε μέχρι τον τελικό της διοργάνωσης, όπου έχασε ξανά από την Εθνική Ελλάδας με 1–0.
Στη διοργάνωση που πραγματοποιήθηκε στα γήπεδα της Αυστρίας και της Ελβετίας, ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ, ενώ η ομάδα του αποκλείστηκε με σκορ 3–2 από τη φιναλίστ της διοργάνωσης Γερμανία.
Στη διοργάνωση του 2012 η Πορτογαλία έφτασε στα ημιτελικά. Στο τελευταίο παιχνίδι των ομίλων παιχνίδι με την Ολλανδία, ο Ρονάλντο σκόραρε δύο φορές για να εξασφαλίσει τη νίκη με 2–1. Σημείωσε μια κεφαλιά στο προημιτελικό εναντίον της Τσεχίας για να δώσει στην ομάδα του τη νίκη με 1–0. Και στα δύο παιχνίδια εναντίον της Ολλανδίας και της Τσεχικής Δημοκρατίας ανακηρύχθηκε καλύτερος παίκτης του αγώνα. Μετά το τέλος του ημιτελικού εναντίον της Ισπανίας χωρίς σκορ η Πορτογαλία αποκλείστηκε στα πέναλτι. Ο Ρονάλντο δεν εκτέλεσε καθώς είχε προγραμματιστεί για το τελευταίο που δεν χρειάστηκε να εκτελεστεί. Ως ο κορυφαίος σκόρερ με τρία γκολ, μαζί με άλλους πέντε παίκτες, συμπεριλήφθηκε και πάλι στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης.
Πηγαίνοντας στο Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2016 στη Γαλλία, η πορτογαλική ομάδα δεν ήταν στα φαβορί με την απόδοση του στοιχήματος 16–1 για να κερδίσει το τρόπαιο. Στη διοργάνωση αυτή το πρώτο παιχνίδι ήταν απέναντι στην Ισλανδία, ομάδα που η παρουσία της στη τελική φάση κάθε άλλο παρά αναμενόμενη ήταν και έληξε με 1–1. Και ο επόμενος αγώνας με την Αυστρία έληξε ισόπαλος χωρίς τέρματα. Με μια ακόμη ισοπαλία απέναντι στην Ουγγαρία σκόραρε δύο τέρματα με το δεύτερο να είναι η ισοφάριση στο τελικό 3–3 και έγινε ο πρώτος παίκτης που σημείωσε γκολ σε τέσσερα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Έτσι η ομάδα του πέρασε δύσκολα από την φάση των ομίλων στην τρίτη θέση και στη συνέχεια απέκλεισε την Κροατία με 1–0 και στα προημιτελικά την Πολωνία στα πέναλτι. Στον ημιτελικό αντιμετώπισε την ομάδα-έκπληξη της διοργάνωσης Ουαλία με το Ρονάλντο να ανοίγει το σκορ στο τελικό 2–0 και φτάνοντας τα 9 τέρματα σε όλα τα Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Έτσι κατάφερε να φτάσει ως τον τελικό και να αντιμετωπίσει την διοργανώτρια χώρα Γαλλία. Τραυματίστηκε στα πρώτα 20 λεπτά και βγήκε ως αλλαγή μέχρι το πρώτο μισάωρο. Τελικά το κύπελλο το σήκωσε η Πορτογαλία νικώντας 1–0 τους γηπεδούχους με γκολ στις καθυστερήσεις. Ο Ρονάλντο σημείωσε τρία τέρματα και είχε τρεις ασίστ στη διοργάνωση. Πήρε το πρώτο του κύπελλο με την Εθνική του ομάδα. Ο ίδιος έφτασε το Μισέλ Πλατινί στον πίνακα των κορυφαίων σκόρερ στην ιστορία του θεσμού, ενώ με 21 συμμετοχές έγινε κάτοχος του αντίστοιχου ρεκόρ. Ψηφίστηκε στην καλύτερη ομάδα της διοργάνωσης και ήταν δεύτερος σκόρερ. Η επιτυχία κατάκτησης του πρώτου τίτλου της Πορτογαλίας οδήγησε στην μετονομασία του αεροδρομίου της ιδιαίτερης πατρίδας του Μαδέρα σε «Αεροδρόμιο Κριστιάνο Ρονάλντο» το 2017.
Στις 15 Ιουνίου 2021 ο Ρονάλντο σημείωσε δύο γκολ στη νίκη της Πορτογαλίας με 3–0 επί της Ουγγαρίας για την πρεμιέρα του 6ου ομίλου του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2021 κι έγινε ο πρώτος σκόρερ στην ιστορία του θεσμού με 11 γκολ, ξεπερνώντας τον Μισέλ Πλατινί. Παράλληλα έγινε ο πρώτος παίκτης που σκοράρει σε πέντε διαφορετικά Ευρωπαϊκά Πρωταθλήματα. Επίσης, έγινε ο μεγαλύτερος σε ηλικία ποδοσφαιριστής με δύο γκολ σε αγώνα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος, ξεπερνώντας τον Αντρέι Σεβτσένκο. Στον τρίτο αγώνα της προκριματικής φάσης της διοργάνωσης με αντίπαλο τη Γαλλία (2–2) σημείωσε δύο τέρματα (αμφότερα με πέναλτι) ισοφαρίζοντας το ρεκόρ διεθνών τερμάτων του Ιρανού Αλί Νταεΐ με 109 τέρματα. Ήταν πρώτος σκόρερ της διοργάνωσης με 5 τέρματα, παρά την αποτυχία της εθνικής του που αποκλείστηκε στη φάση των "16".
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2006, είχε οικοδεσπότη τη Γερμανία. Ο Ρονάλντο με την εθνική του ομάδα πέρασε πρώτη στην επόμενη φάση, αυτή των "16". Η Πορτογαλία έφτασε μέχρι τους "4" της διοργάνωσης, όπου δεν κατάφερε να νικήσει τη Γαλλία. Ο Ρονάλντο πέτυχε ένα γκολ σε αυτή τη διοργάνωση με πέναλτι, στον αγώνα με την Τσεχία.
Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 2010, ήταν το πρώτο που έγινε στα γήπεδα της αφρικανικής ηπείρου. Ο Ρονάλντο με την Πορτογαλία, έφτασε έως και τους "16" της διοργάνωσης, περνώντας τη δεύτερη από τον όμιλο. Στη φάση των "16", αποκλείστηκαν από την νικήτρια της διοργάνωσης, Ισπανία. Ο Ρονάλντο, πέτυχε ένα γκολ, στον αγώνα με αντίπαλο τη Βόρεια Κορέα. Το συνολικό σκορ έφτασε στο 7–0.
Ο Ρονάλντο, στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 2014, στη Βραζιλία, ξεκίνησε με προβλήματα στο γόνατο και προπονήθηκε ξεχωριστά από την υπόλοιπη ομάδα της Πορτογαλίας. Όμως στον πρώτο αγώνα συμμετείχε κανονικά και έβγαλε όλο τον αγώνα, απέναντι στη Γερμανία. Το αποτέλεσμα δεν ήταν το επιθυμητό για την Πορτογαλία, καθώς ηττήθηκε με 4–0. Στις 18 Ιουνίου ο γιατρός του, του διευκρίνησε ότι απειλείται η καριέρα του, αν συνεχίσει να παίζει με το πρόβλημα που είχε στο γόνατο. Παρόλα αυτά, ο Ρονάλντο αγωνίστηκε και στον δεύτερο αγώνα της Πορτογαλίας, απέναντι στις ΗΠΑ, έδωσε μία ασίστ στο τέλος του αγώνα, που έληξε 2–2, σκορ το οποίο ανανέωσε τις ελπίδες της Πορτογαλίας για πρόκριση, στην επόμενη φάση της διοργάνωσης. Στον τρίτο και τελευταίο αγώνα της Πορτογαλίας, στη διοργάνωση, ο Ρονάλντο σκόραρε το 50ό του τέρμα με τη φανέλα της Εθνικής του ομάδας, με την Εθνική της Γκάνας. Το τελικό σκορ ήταν 2–1, υπέρ της Πορτογαλίας. Η νίκη δεν αρκούσε καθώς οι ΗΠΑ, με καλύτερη διαφορά τερμάτων πέρασαν στην επόμενη φάση και η Πορτογαλία αποκλείστηκε από τη διοργάνωση. Ο Ρονάλντο με εκείνο το γκολ έγινε ο πρώτος Πορτογάλος που πετυχαίνει γκολ σε τρία Παγκόσμια Κύπελλα.
Στον πρώτο αγώνα της διοργάνωσης εναντίον της Ισπανίας πέτυχε χατ τρικ και γίνεται ο μεγαλύτερος σε ηλικία παίκτης που κατάφερε κάτι τέτοιο (33 ετών και 130 ημερών), και ο τέταρτος στην ιστορία που σκόραρε ένα γκολ σε τέσσερα Παγκόσμια Κύπελλα. Στο δεύτερο παιχνίδι στις 20 Ιουνίου, ο Ρονάλντο σκόραρε το μοναδικό γκολ στη νίκη με 1–0 επί του Μαρόκου, καταρρίπτοντας το ευρωπαϊκό ρεκόρ του Φέρεντς Πούσκας των 84 γκολ με την Εθνική ομάδα. Στον τελευταίο αγώνα της ομάδας με το Ιράν στις 25 Ιουνίου, ο Ρονάλντο έχασε πέναλτι στην ισοπαλία με 1–1, η Πορτογαλία όμως προχωρά στο δεύτερο γύρο. Στις 30 Ιουνίου, η Πορτογαλία έχασε 2–1 από την Ουρουγουάη και αποκλείστηκε.
Στις 24 Νοεμβρίου, στον εναρκτήριο αγώνα της Πορτογαλίας με αντίπαλο τη Γκάνα, ο Ρονάλντο σκόραρε με πέναλτι και έγινε ο πρώτος παίκτης που σκόραρε σε πέντε διαφορετικά Παγκόσμια Κύπελλα. Ήταν το όγδοο γκολ του σε Παγκόσμια Κύπελλα. Το πέναλτι κέρδισε ο ίδιος σε μία αμφισβητούμενη ανατροπή του. Στο τελευταίο παιχνίδι του ομίλου εναντίον της Νότιας Κορέας, δέχθηκε κριτική από τον προπονητή για την αντίδρασή του στην αλλαγή. Αποκλείστηκε από την αρχική ενδεκάδα για τον αγώνα των "16" εναντίον της Ελβετίας, η πρώτη φορά από το Ευρωπαϊκό Πρωτάθλημα του 2008 που δεν είχε ξεκινήσει αγώνα σε μεγάλη διεθνή διοργάνωση. Στους προημιτελικούς με το Μαρόκο (ήττα με 1–0), αγωνίστηκε ως αλλαγή συμπληρώνοντας 196 διεθνείς συμμετοχές και ισοφαρίζοντας το ρεκόρ κόσμου. Έγινε μόλις ο τρίτος ποδοσφαιριστής στην ιστορία που είναι ταυτόχρονα κάτοχος του ρεκόρ διεθνών συμμετοχών και τερμάτων μετά τους Ούγγρους Ίμρε Σλόσσερ και Φέρεντς Πούσκας.
Ο Ρονάλντο θεωρείται, μαζί με τον Λιονέλ Μέσι ένας από τους καλύτερους παίκτες στον κόσμο και ίσως οι δύο κορυφαίοι του 21ου αιώνα. Και σύμφωνα με πολλούς θεωρείται και ο καλύτερος παίκτης που αγωνίστηκε στην Εθνική Πορτογαλίας. Ο Ρονάλντο έχει επιθετικό, κυρίως, ρόλο στην ομάδα του, αλλά έχει αγωνιστεί και ως πλάγιος μέσος στην αρχή της καριέρας του, ενώ είναι πολύ καλός στο ντριμπλάρισμα, στα τελειώματα, στις πάσες και, γενικότερα, παίρνει καλές θέσεις στον αγωνιστικό χώρο. Το "καλό πόδι" του θεωρείται το δεξί, αλλά μπορεί να χρησιμοποιήσει, εξίσου καλά και το αριστερό. Ικανός είναι και στις εναέριες μονομαχίες. Στην αρχή της καριέρας του δεν διακρίνονταν για την ιδιαίτερη ικανότητα στο σκοράρισμα, αλλά η εκμετάλλευση των παραπάνω στοιχείων στο έπακρο σταδιακά τον μετέτρεψαν σε ένα πλήρη επιθετικό. Ικανός στις απ' ευθείας εκτελέσεις φάουλ, είναι στους 10 καλύτερους όλων των εποχών έχοντας σημειώσει 61 γκολ. Η άριστη φυσική του κατάσταση ήταν από τα σημαντικότερα στοιχεία που τον χαρακτήριζαν εξασφαλίζοντας και τη μακροημέρευσή του.
Ο Ρονάλντο έχει κάνει μεγάλες δωρεές σε σχολεία Παλαιστίνιων, ενώ έχει δώσει επίσης τρία εκατομμύρια ευρώ σε αφρικανικές χώρες, οι άνθρωποι των οποίων λιμοκτονούν. Βοήθησε και στην ανακατασκευή κτιρίων, τα οποία είχαν διαλυθεί από το τσουνάμι του 2004, στην Ινδονησία, όπως και τους κατοίκους της Μαδέιρα, της γενέτειράς του, όταν το 2010 υπέστησαν ζημιές από πλημμύρες.
Το 2009, ο Πορτογάλος, στο νοσοκομείο της Μαδέιρα, που έσωσε τη ζωή της μητέρας του, η οποία έπασχε από καρκίνο, έκανε δωρεά ύψους 100.000 λιρών, προκειμένου να χτιστεί μονάδα, η οποία θα ασχολείται με τη θεραπεία του καρκίνου. Έχοντας ιδιαίτερη ευαισθησία στο συγκεκριμένο θέμα αποφάσισε τον Μάιο του 2012, να χρηματοδοτήσει μία πρωτοποριακή θεραπεία, ώστε το 9χρονο αγόρι, που αρχικά δεν είχε ελπίδες, να σωθεί.
Αυτοβιογραφία του Ρονάλντο με τίτλο «Moments» δημοσιεύθηκε το Δεκέμβριο του 2007.
Στις 15 Δεκεμβρίου 2013, άνοιξε μουσείο «Κριστιάνο Ρονάλντο», στη Μαδέιρα. Περιλαμβάνει μια σειρά από τρόπαια, μετάλλια, αναμνηστικά και πολλές φωτογραφίες του παίκτη.
Στις 29 Μαρτίου 2014, έγινε το 100.000ό μέλος της Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Μάλιστα, η παλιά του ομάδα, του ετοίμασε κι ένα οπτικοακουστικό υλικό, για την πορεία του, στη Σπόρτινγκ Λισαβόνας.
Ομάδα | Χρονική περίοδος | Αγώνες | Γκολ |
---|---|---|---|
Σπόρτιγκ Λισαβόνας Β | 2002–2003 | 2 | 0 |
Σπόρτιγκ Λισαβόνας | 2002–2003 | 31 | 5 |
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 2003–2009 | 292 | 118 |
Ρεάλ Μαδρίτης | 2009–2018 | 438 | 450 |
Γιουβέντους | 2018–2022 | 134 | 101 |
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 2022–2023 | 54 | 27 |
Αλ Νασρ | 2023– | 62 | 56 |
Εθνική Πορτογαλίας Κ-15 | 2001 | 9 | 7 |
Εθνική Πορτογαλίας Κ-17 | 2001–2002 | 7 | 5 |
Εθνική Πορτογαλίας Κ-20 | 2003 | 5 | 1 |
Εθνική Πορτογαλίας Κ-21 | 2002–2003 | 10 | 3 |
Εθνική Πορτογαλίας Κ-23 | 2003–2004 | 3 | 2 |
Εθνική Πορτογαλίας | 2003– | 206 | 128 |
Σύνολα | 1.253 | 903 |
Σύλλογος | Σεζόν | Πρωτάθλημα | Κύπελλο | Λιγκ Καπ | Ευρωπαϊκά | Συνολικά | |||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Εμφανίσεις | Γκολ | Εμφανίσεις | Γκολ | Εμφανίσεις | Γκολ | Εμφανίσεις | Γκολ | Εμφανίσεις | Γκολ | ||
Σπόρτινγκ Λισαβόνας | 2002–03 | 25 | 3 | 3 | 2 | — | 3 | 0 | 31 | 5 | |
Συνολικά | 25 | 3 | 3 | 2 | — | 3 | 0 | 31 | 5 | ||
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 2003–04 | 29 | 4 | 5 | 2 | 1 | 0 | 5 | 0 | 40 | 6 |
2004–05 | 33 | 5 | 7 | 4 | 2 | 0 | 8 | 0 | 50 | 9 | |
2005–06 | 33 | 9 | 2 | 0 | 4 | 2 | 8 | 1 | 47 | 12 | |
2006–07 | 34 | 17 | 7 | 3 | 1 | 0 | 11 | 3 | 53 | 23 | |
2007–08 | 34 | 31 | 3 | 3 | 0 | 0 | 11 | 8 | 49 | 42 | |
2008–09 | 33 | 18 | 2 | 1 | 4 | 2 | 12 | 4 | 53 | 26 | |
Συνολικά | 196 | 84 | 26 | 13 | 12 | 4 | 55 | 16 | 292 | 118 | |
Ρεάλ Μαδρίτης | 2009–10 | 29 | 27 | 0 | 0 | — | 6 | 7 | 35 | 33 | |
2010–11 | 34 | 41 | 8 | 7 | — | 12 | 6 | 54 | 53 | ||
2011–12 | 38 | 46 | 5 | 3 | — | 10 | 10 | 55 | 60 | ||
2012–13 | 34 | 34 | 7 | 7 | — | 12 | 12 | 55 | 55 | ||
2013–14 | 30 | 31 | 6 | 3 | — | 11 | 17 | 47 | 51 | ||
2014–15 | 35 | 48 | 2 | 1 | — | 12 | 10 | 54 | 61 | ||
2015–16 | 36 | 35 | 0 | 0 | — | 12 | 16 | 48 | 51 | ||
2016–17 | 29 | 25 | 2 | 1 | — | 13 | 12 | 46 | 42 | ||
2017–18 | 27 | 26 | 0 | 0 | — | 13 | 15 | 44 | 44 | ||
Συνολικά | 292 | 311 | 30 | 22 | — | 101 | 105 | 438 | 450 | ||
Γιουβέντους | 2018–19 | 31 | 21 | 2 | 0 | — | 9 | 6 | 43 | 28 | |
2019–20 | 33 | 31 | 4 | 2 | — | 8 | 4 | 46 | 37 | ||
2020–21 | 33 | 29 | 4 | 2 | — | 6 | 4 | 44 | 36 | ||
2021–22 | 1 | 0 | 0 | 0 | — | 0 | 0 | 1 | 0 | ||
Συνολικά | 98 | 81 | 10 | 4 | — | 23 | 14 | 134 | 101 | ||
Μάντσεστερ Γιουνάιτεντ | 2021–22 | 30 | 18 | 1 | 0 | — | 7 | 6 | 38 | 24 | |
2022–23 | 10 | 1 | 0 | 0 | — | 6 | 2 | 16 | 3 | ||
Συνολικά | 40 | 19 | 1 | 0 | — | 13 | 8 | 54 | 27 | ||
Αλ Νασρ Ριάντ | 2022–23 | 16 | 14 | 2 | 0 | — | — | 19 | 14 | ||
2023–24 | 25 | 29 | 2 | 1 | — | 9 | 6 | 43 | 42 | ||
Συνολικά | 41 | 43 | 4 | 1 | — | 9 | 6 | 62 | 56 | ||
Συνολικά καριέρας | 694 | 541 | 74 | 42 | 12 | 4 | 204 | 149 | 1.013 | 757 |
*Ενημέρωση μέχρι 20 Απριλίου 2024
Εθνική ομάδα | Έτος | Αγώνες | Γκολ |
---|---|---|---|
Πορτογαλία | 2003 | 2 | 0 |
2004 | 16 | 7 | |
2005 | 11 | 2 | |
2006 | 14 | 6 | |
2007 | 10 | 5 | |
2008 | 8 | 1 | |
2009 | 7 | 1 | |
2010 | 11 | 3 | |
2011 | 8 | 7 | |
2012 | 13 | 5 | |
2013 | 9 | 10 | |
2014 | 9 | 5 | |
2015 | 5 | 3 | |
2016 | 13 | 13 | |
2017 | 2 | 3 | |
2018 | 7 | 6 | |
2019 | 10 | 14 | |
2020 | 6 | 3 | |
2021 | 14 | 13 | |
2022 | 12 | 3 | |
2023 | 9 | 10 | |
2024 | 1 | 0 | |
Σύνολα | 206 | 128 |
Με συλλόγους
Εθνική Ομάδα
This article uses material from the Wikipedia Ελληνικά article Κριστιάνο Ρονάλντο, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Το περιεχόμενο είναι διαθέσιμο υπό CC BY-SA 4.0 εκτός αν αναφέρεται διαφορετικά. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Ελληνικά (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.