Λουίς Φίγκο: Πορτογάλος ποδοσφαιριστής

Γεννήθηκε στις 4 Νοεμβρίου του 1972 στη Λισσαβώνα της Πορτογαλίας. Ξεκίνησε την επαγγελματική του σταδιοδρομία στο χώρο του ποδοσφαίρου το 1989 από την Σπόρτινγκ Λισαβόνας. Έκανε το ντεμπούτο του στις 1 Απριλίου του 1990 όταν μπήκε σαν αλλαγή στον αγώνα με τη Μαρίτιμο. Στις 7 Δεκεμβρίου 1991 ο Πορτογάλος σκόραρε το πρώτο γκολ της καριέρας του με αντίπαλο την Τορένσε. Στη Σπόρτινγκ έμεινε μέχρι το 1995 πετυχαίνοντας την κατάκτηση ενός Κυπέλλου.

Το 1995 ο Φίγκο δέχθηκε αρκετές προτάσεις από ομάδες του εξωτερικού, με αποτέλεσμα να υπογράψει συμβόλαια συνεργασίας τόσο με την Γιουβέντους όσο και με την Πάρμα. Αυτή του η πράξη είχε ως επακόλουθο τον διετή αποκλεισμό του από την ιταλική ομοσπονδία απομακρύνοντας έτσι κάθε σκέψη για καριέρα στην Ιταλία. Έτσι υπό αυτές τις συνθήκες υπέγραψε στην ισπανική Μπαρτσελόνα.

Στη Βαρκελώνη κατάφερε με τις εμφανίσεις του να γίνει αρχηγός της ομάδας καθώς και ένας από τους αγαπημένους ποδοσφαιριστές της κερκίδας, κατακτώντας παράλληλα μια πλειάδα τόσο εγχώριων όσο και ευρωπαικών τίτλων, ενώ μαζί με τον Ριβάλντο αποτέλεσαν από κοινού σπουδαίο δίδυμο. Μετά από πέντε επιτυχημένες σεζόν που εμφανίστηκε 172 φορές και σκόραρε 30 γκολ για τη Μπαρτσελόνα, μπορούσε να επιλέξει όποιο σύλλογο ήθελε με τη φόρμα που έπαιζε εκείνη τη στιγμή.

Το 2000 πραγματοποιήθηκε η αμφιλεγόμενη μεταγραφή με ποσό-ρεκόρ του από την Μπαρτσελόνα στην αιώνια αντίπαλο Ρεάλ Μαδρίτης που προκάλεσε την έντονη αντίδραση των οπαδών της Μπαρτσελόνα, οι οποίοι έκτοτε δεν δίσταζαν να τον αποδοκιμάζουν με κάθε τρόπο με την πρώτη ευκαιρία. Στην πρώτη του συμμετοχή με την φανέλα της Ρεάλ Μαδρίτης στο Καμπ Νόου, οι φίλαθλοι της Μπαρτσελόνα του πετούσαν με κάθε ευκαιρία αντικείμενα, όπως αναπτύρες, και τον αποδοκίμαζαν. Προσπάθησε να εκτελέσει το πρώτο του κόρνερ στον αγώνα, όμως δεν τα κατάφερε ποτέ, λόγω των αντικειμένων που έπεφταν προς την μεριά του από την κερκίδα. Εκείνη τη χρονιά γνώρισε και την μεγαλύτερη ατομική του διάκριση, το βραβείο του καλύτερου ποδοσφαιριστή της χρονιάς στην Ευρώπη (Χρυσή Μπάλα), όπως και τον τίτλο του καλύτερου παίκτη του κόσμου από τη ΦΙΦΑ. Ο Φίγκο συνέχισε μια επιτυχημένη πορεία και με την Ρεάλ Μαδρίτης κατακτώντας και άλλα τρόπαια, με κορυφαίο τίτλο το Τσάμπιονς Λιγκ της σεζόν 2001–02. Έπειτα από πέντε χρονιές με ικανοποιητικό χρόνο συμμετοχής στους Μαδριλένους έμεινε ελεύθερος το καλοκαίρι του 2005.

Ο Φίγκο ξεχώριζε πάντα για την ικανότητα να ηγείται του στον αγωνιστικό χώρο αλλά και να δημιουργεί ευκαιρίες για γκολ. Ακόμη και μέχρι σήμερα παραμένει δεύτερος στη σχετική λίστα με τις τελικές πάσες (ασίστ) στο ισπανικό πρωτάθλημα. Ο Πορτογάλος με 106 ασίστ βρίσκεται πίσω μόνο από τον Λιονέλ Μέσι. Είναι επίσης στους δέκα καλύτερους όλων των εποχών στο παγκόσμιο ποδόσφαιρο.

Επόμενος σταθμός της καριέρας του ήταν η Ίντερ. Αν και τα δυο πρώτα χρόνια ήταν βασικό και αναντικατάστατο μέλος της ομάδας παίζοντας πολύ καλό ποδόσφαιρο (αν και δεν είχε τους ίδιους ρυθμούς και την ταχύτητα με τα πρώτα χρόνια της καριέρας του) ήταν πολύτιμος λόγω των ασίστ που έδινε και του ρόλου του ως οργανωτή, τα τελευταία δύο συνήθως ήταν στους αναπληρωματικούς, ενώ είχε να αντιμετωπίσει και ένα σοβαρό τραυματισμό. Μάλιστα το 2007 έφτασε κοντά σε συμφωνία με την αραβική Αλ-Ιτιχάντ, η μεταγραφή του όμως ακυρώθηκε μετά από συζητήσεις με τον πρόεδρο της Ίντερ.

Η διεθνής του καριέρα ξεκίνησε στις μικρές εθνικές ομάδες οδηγώντας την Κ16 το 1991 αλλά και την Κ20 της Εθνικής Πορτογαλίας σε νίκες και τίτλους στο Ευρωπαϊκό πρωτάθλημα από την θέση του αρχηγού. Με την Εθνική Ομάδα ανδρών της Πορτογαλίας έκανε το ντεμπούτο του στις 12 Δεκεμβρίου 1992 σε αγώνα απέναντι στο Λουξεμβούργο (1–1) και αγωνίστηκε συνολικά 127 φορές. Έφτασε στον τελικό του Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος του 2004 με αντίπαλο την Εθνική Ελλάδος, χωρίς να κατακτήσει τον τίτλο, και στα ημιτελικά του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 2006. Οι πολύ καλές εμφανίσεις του στη διοργάνωση του έδωσαν μία θέση στην επιλογή της καλύτερης ομάδας.

Στις 16 Μαΐου του 2009 ανακοίνωσε την αποχώρησή του από το ποδόσφαιρο και από την ενεργό δράση. Ο τελευταίος αγώνας με δική του συμμετοχή ήταν στις 31 Μαΐου του 2009 μεταξύ Ίντερ και Ατλάντα To 2004 και ακόμα σε ενεργό δράση, συμπεριλήφθηκε στη λίστα FIFA 100, ως ένας από τους 125 καλύτερους εν ζωή ποδοσφαιριστές.

Σπόρτινγκ

• Κύπελλο Πορτογαλίας : 1994–95

Μπαρτσελόνα

• Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 1997–98 , 1998–99
• Κύπελλο Ισπανίας (3) : 1997 , 1998
• Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας : 1996
• Κύπελλο Κυπελλούχων : 1997
• Σούπερ Κύπελλο UEFA : 1997

Ρεάλ Μαδρίτης

• Πρωτάθλημα Ισπανίας (2) : 2000–01 , 2002–03
• Σούπερ Κύπελλο Ισπανίας (2) : 2001 , 2003
• Τσάμπιονς Λιγκ : 2002
• Σούπερ Κύπελλο UEFA : 2002
• Διηπειρωτικό Κύπελλο : 2002

Ίντερ

• Πρωτάθλημα Ιταλίας (4) : 2005–06 , 2006–07 , 2007–08 , 2008–09
• Κύπελλο Ιταλίας : 2006
• Σούπερ Κύπελλο Ιταλίας (2) : 2006 , 2008

• Πορτογαλική Χρυσή Μπάλα : 1994
• Πορτογάλος ποδοσφαιριστής της χρονιάς (6) : 1995, 1996, 1997, 1998, 1999, 2000
• Ομάδα ESM της χρονιάς (2) : 1997–98 , 1999-00
• Καλύτερος ξένος παίκτης της χρονιάς ισπανικού πρωταθλήματος (3) : 1999, 2000, 2001
• Καλύτερη ομάδα Ευρωπαϊκού Πρωταθλήματος (2) : 2000 , 2004
• World Soccer (περιοδικό) Παίκτης της Χρονιάς : 2000
• Χρυσή Μπάλα : 2000
• Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA : 2001
• Παγκόσμιος Παίκτης της Χρονιάς της FIFA - Ασημένιο Βραβείο: 2000
• Ομάδα της Χρονιάς της UEFA : 2003
• Καλύτερη ομάδα Παγκόσμιου Κυπέλλου : 2006
• FIFA 100
• Golden Foot : 2011
• IFFHS Legends

• Λουίς Φίγκο στη FIFA (αρχειοθετημένος) (Αγγλικά) 
• Λουίς Φίγκο's προφίλ παίκτη στο National-Football-Teams.com 
• Λουίς Φίγκο στην IMDb (Αγγλικά)