Ποδόσφαιρο Ασίστ: ορολογία του ποδοσφαίρου

Οι στατιστικές για τις ασίστ των παικτών μπορούν να σημειώνονται επίσημα από τους διοργανωτές μίας διοργάνωσης ή ανεπίσημα, π.χ. από δημοσιογράφους ή διοργανωτές διοργανώσεων fantasy football. Η καταγραφή των ασίστ δεν αποτελεί μέρος των επίσημων Κανόνων του Παιχνιδιού και τα κριτήρια για την καταγραφή μίας ασίστ ενδέχεται να διαφέρουν. Η καταγραφή των ασίστ ουσιαστικά δεν υπήρχε καθόλου μέχρι τα τέλη του 20ού αιώνα, παρόλο που οι αναφορές των αγώνων ανέφεραν συνήθως έναν παίκτη που είχε δημιουργήσει ένα ή περισσότερα γκολ. Από τη δεκαετία του 1990, μερικά πρωταθλήματα έχουν κρατήσει επίσημα ρεκόρ ασίστ και έχουν βασίσει βραβεία πάνω σε αυτά.

Συνήθως, μία ασίστ πιστώνεται σε έναν παίκτη που πασάρει ή σεντράρει τη μπάλα στον σκόρερ. Μπορεί επίσης να απονεμηθεί σε έναν παίκτη του οποίου το σουτ αναπηδά (από έναν αμυνόμενο, τερματοφύλακα ή το δοκάρι) σε έναν συμπαίκτη που σκοράρει. Ορισμένα συστήματα μπορούν να πιστώσουν μία ασίστ σε παίκτη που κερδίζει ένα πέναλτι ή ένα άμεσο ελεύθερο λάκτισμα, τα οποία μετατρέπονται σε γκολ ή σε έναν επιτιθέμενο παίκτη που συνεισφέρει σε ένα αυτογκόλ. Ένα γκολ μπορεί να μην έχει ασίστ ή να έχει μία ασίστ. Μερικά συστήματα επιτρέπουν δύο ασίστ.

Η Ομάδα Τεχνικής Μελέτης της FIFA είναι υπεύθυνη για την απονομή πόντων ασίστ στο Παγκόσμιο Κύπελλο της. Στην έκθεση της Ομάδας Τεχνικής Μελέτης για το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1986, οι συγγραφείς υπολόγισαν για πρώτη φορά ανεπίσημες στατιστικές για τις ασίστ, αναπτύσσοντας τα ακόλουθα κριτήρια:

1. Μία ασίστ πιστώνονταν στον παίκτη που έδωσε την τελευταία πάσα στον σκόρερ.
2. Επιπλέον, ο τελευταίος πριν από τους δύο τελικούς κατόχους της μπάλας, θα μπορούσε να πιστωθεί ασίστ, υπό την προϋπόθεση ότι η ενέργεια του είχε αποφασιστική σημασία για την επίτευξη του γκολ.
3. Μετά από γκολ ύστερα από αναπηδήσεις, αυτοί οι παίκτες πιστώνονταν μία ασίστ, αν είχαν σουτάρει προς την εστία.
4. Μετά από γκολ που σημειώνονταν με πέναλτι ή με άμεσο ελεύθερο λάκτισμα που μετατράπηκε σε γκολ, ο παίκτης που το κέρδιζε έπαιρνε ένα πόντο.
5. Σε περίπτωση που ο σκόρερ είχε σημειώσει γκολ ύστερα από ατομική προσπάθεια, δεν απονέμονταν ασίστ.
6. Επίσης, δεν πιστώνονταν ασίστ, αν ο σκόρερ κέρδισε πλεονέκτημα από μία λάθος πάσα του αντιπάλου.

 

Η τεχνική έκθεση του Παγκοσμίου Κυπέλλου του 1990 υιοθέτησε παρόμοια κριτήρια, αλλά άλλαξε το κριτήριο πέναλτι/ελεύθερου λακτίσματος:

• Σε περίπτωση γκολ που προκύπτουν από πέναλτι, ο παίκτης που κέρδισε το φάουλ στην περιοχή λαμβάνει έναν πόντο ασίστ (εκτός αν, ο παίκτης ο οποίος κέρδισε την ποινή στη συνέχεια εκτελεί ο ίδιος το πέναλτι).

Το Planet World Cup έχει υπολογίσει κάποια αναδρομικά στοιχεία σχετικά με τις ασίστ στο Παγκόσμιο Κύπελλο του 1966, αν και τα στοιχεία του 1986 διαφέρουν από τα στοιχεία της FIFA.

Η FIFA ξεκίνησε επίσημα την παρακολούθηση των ασίστ σε Παγκόσμια Κύπελλα από αυτό του 1994. Αυτό αποδόθηκε ευρέως στη δημοτικότητα των λεπτομερών στατιστικών μεταξύ των Αμερικανών φιλάθλων. Το Παγκόσμιο Κύπελλο του 1994 ήταν επίσης το πρώτο Παγκόσμιο Κύπελλο στο οποίο οι ασίστ χρησιμοποιήθηκαν ως παράγοντας για τον καθορισμό του βραβείου Χρυσό Παπούτσι για τον κορυφαίο σκόρερ. Στη διοργάνωση, τόσο ο Χρίστο Στόιτσκοφ, όσο και ο Ολέγκ Σαλένκο ήρθαν ισόπαλοι με 19 πόντους, με 6 γκολ και μία ασίστ.

Στη Μεγάλη Βρετανία, οι επίσημες στατιστικές αγώνων, συμπεριλαμβανομένης των ασίστ, για την Πρέμιερ Λιγκ, την Πρέμιερ Λιγκ Σκωτίας και την Αγγλική Φούτμολ Λιγκ παρέχονται από την PA Sport, υπό την επωνυμία Actim. Από τη σεζόν 2006-07, οι ασίστ έχουν ληφθεί υπόψη στην απόδοση παικτών του Actim Index της Πρέμιερ Λιγκ. Οι στατιστικές των ασίστ που παρέχονται από τις διοργανώσεις fantasy football, μπορεί να διαφέρουν από τα δεδομένα της Actim. Μερικοί ανεπίσημα πιστώνουν μία ασίστ σε οποιονδήποτε συμπαίκτη άγγιξε τελευταίος την μπάλα πριν από τον σκόρερ, ανεξάρτητα από άλλες συνθήκες του αγώνα. Το βραβείο «Premier League Playmaker» εισήχθη τη σεζόν 2017-18 για τον παίκτη με τις περισσότερες ασίστ κατά τη διάρκεια μίας σεζόν.

Η γαλλική Λιγκ 1, απονέμει το Trophée de Meilleur Passeur (βραβείο του καλύτερου πασέρ) στον παίκτη με τις περισσότερες «αποφασιστικά πάσες» σε μία σεζόν, με τον πρωταθλητή της σεζόν 2013-14 να είναι ο Χάμες Ροδρίγες με 12. Η Commission des Compétitions του γαλλικού πρωταθλήματος, περιλαμβάνει τα μπλοκαρισμένα σουτ ως υποσύνολο των «αποφασιστικών πασών». Τη σεζόν 2012-13, ο Ματιέ Βαλμπουενά και ο Ντιμιτρί Παγιέ τερμάτισαν με 12 ασίστ, με το Βαλμπουενά να κερδίζει το τρόπαιο έχοντας λιγότερα μπλοκαρισμένα σουτ (3 έναντι 5) μεταξύ των συνολικών του.

Η αρχική Νορθ Αμέρικαν Σόκερ Λιγκ σημείωνε στατιστικές για τις ασίστ από την ίδρυσή της το 1968, όπως είχαν κάνει οι πρόγονοί της, η United Soccer Association και η National Professional Soccer League το προηγούμενο έτος. Ανάλογες στατιστικές είχαν ήδη διατηρηθεί στην καλαθοσφαίριση και στο χόκεϊ επί πάγου, όπου και τα δύο αθλήματα καθιερώθηκαν στη Βόρεια Αμερική.