Kralj: Klasa muških monarha

Srednjovjekovna bosanska država postala je kraljevinom 1377. i u tom statusu je egzistirala do 1463. Bosanski kraljevi su pripadali dinastiji Kotromanića. Vlast su ostvarivali samostalno i u skladu sa odlukama stanka, sabora bosanske vlastele. Kraljevi su imali svoje rezidencije (Stolna mjesta bosanskih vladara), dvor i dvorjanike, dvorsku kancelariju sa razvijenom diplomatskom službom (Diplomatska služba u srednjovjekovnoj Bosni) i razgranate političke veze sa svojim susjedima i glavnim političkim predstavnicima na jugoistoku Evrope. Bosanski kraljevi imali su svoje posjede koji su prepoznatljivo označavani kao Contrata del re. Kao i u drugim krajevima Evrope, u 15. vijeku bosanski kraljevi su među velmožama po snazi bili samo prvi među jednakima. Velmože su bile u prilici da smjenjuju kraljeve ili da se sukobljavaju sa kraljem, ali ne i da svoj rod nametnu umjesto kraljeve dinastičke kuće. Velmože u Bosni su poštivale instituciju centralne vlasti zato što su svoju egzistenciju i položaj imali u tim okvirima.

Njihova regalna prava omogućavala su im lagodan život. Pratili su kulturna dešavanja na širem području i prilagođavali ih ukusu svoje bosanske sredine (Dvorska kultura). Primali su tribute koje im je plaćala Dubrovačka republika (Svetodmitarski dohodak, Stonski dohodak). Smrću posljednjeg bosanskog kralja Stjepana Tomaševića 1463. Bosanska kraljevina je prestala da postoji. Pokušaji Ugarske i Osmanlija da izvrše restituciju Bosanskog kraljevstva nisu uspjeli.