Сыктыўкар: горад у Расіі
Сыктыўка́р (руск.: Сыктывкар) — горад (з 1780 года) у Расіі, адміністрацыйны цэнтр Рэспублікі Комі.
Насельніцтва 247,5 тыс. чал. (2005). Заснаваны ў 1586 годзе.
Горад
Сыктыўкар на карце Расіі   | ||||||||||||||||||||||||||||||
_(2005).png)
![Сцяг[d]](/wiki/be/%D0%A4%D0%B0%D0%B9%D0%BB:Flag_of_Syktyvkar_(Komia).png)
Горад размешчаны на левым беразе ракі Сысала, за 1515 км на паўночны ўсход ад Масквы.
Сыктыўкар — вялікі прамысловы цэнтр на поўначы Расіі. Горад мае каля 40 буйных прамысловых прадпрыемстваў, адна траціна якіх мае ўсерасійскае значэнне. Асноўнымі вытворцамі з’яўляюцца Сыктыўкарскі ЛВК — першае прадпрыемства цэлюлозна-папяровай прамысловасці ў рэспубліцы і фабрыка нятканых матэрыялаў — першае прадпрыемства тэкстыльнай прамысловасці ў рэспубліцы, Сыктыўкарскі ЛДК — прадпрыемства дрэваапрацоўкі. Прамысловасць горада прадстаўленая больш, чым 10 галінамі. На долю лясной, дрэваапрацоўчай і цэлюлозна-папяровай прыходзіцца каля 62 % таварнай прадукцыі.
У горадзе шэраг вышэйшых навучальных устаноў і іх філіялаў, самымі буйнымі з якіх з’яўляюцца: Сыктыўкарскі дзяржаўны ўніверсітэт, Комі дзяржаўны педагагічны інстытут, Сыктыўкарскі лясны інстытут, Комі рэспубліканская акадэмія дзяржаўнай службы і кіравання. Ёсць Комі навуковы цэнтр Расійскай акадэміі навук.
Насельніцтва
- 1939 год — 24 тыс. жыхароў.
- 1959 год — 69 тыс. жыхароў.
- 1970 год — 125 тыс. жыхароў.
- 1975 год — 152 тыс. жыхароў.
- 1987 год — 224 тыс. жыхароў.
- 2000 год — 230 тыс. жыхароў.
- 2010 год — 235 845 жыхароў.
- 2018 год — 245 083 жыхароў.
- 2019 год — 244,8 тыс. жыхароў.
Крыніцы
Літаратура
- Сыктыўка́р // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 15: Следавікі — Трыо / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 2002. — Т. 15. — С. 319—320. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0251-2 (т. 15).
- Сыктывка́р // Географический энциклопедический словарь: Географические названия (руск.) / Гл. ред. А. Ф. Трёшников; Ред. кол.: Э. Б. Алаев, П. М. Алампиев (зам. гл. ред.) и др. — 2-е изд., исправл. и дополн. — М.: Советская энциклопедия, 1989. — С. 460. — 592 с. — 210 000 экз. — ISBN 5-85270-057-6.
- Сыктывка́р // Географические названия мира: Топонимический словарь: Ок. 5000 единиц (руск.) / Е. М. Поспелов; Отв. ред. P. A. Агеева. — 2-е изд., стереотип.. — М.: Русские словари: ООО «Издательство Астрель»: ООО «Издательство ACT», 2002. — С. 403. — 512 с. — ISBN 5-17-001389-2 (ООО «Издательство ACT»), ISBN 5-271-00446-5 (ООО «Издательство Астрель»), ISBN 5-93259-014-9 (Издательство «Русские словари»).
- Сыктывка́р // Энциклопедический географический словарь (руск.). — М.: РИПОЛ классик, 2011. — С. 648—649. — 800 с. — (Словари нового века). — 5 000 экз. — ISBN 978-5-386-03063-6.
- Сыктывка́р // Географические названия Росии: Топонимический словарь: более 4000 единиц / Е. М. Поспелов. — М.: АСТ; Астрель, 2008. — С. 425. — 523 с. — 3 000 экз. — ISBN 978-5-17-054966-5 (Аст), ISBN 978-5-271-20728-0 (Астрель). (руск.)
- Сыктывка́р // Т. 25. Струнино — Тихорецк. — М. : Советская энциклопедия, 1976. — (Большая советская энциклопедия : [в 30 т.] / гл. ред. А. М. Прохоров; 1969—1978). (руск.)
Спасылкі
На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Сыктыўкар
This article uses material from the Wikipedia Беларуская article Сыктыўкар, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Матэрыял даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначана іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.