Заранка

Даўжыня 14—16 см, маса 16—20 г. Апярэнне мяккае, рыхлае. У дарослых спіна, крылы і хвост аліўкава-шэрыя, брушка белае, лоб, шчокі, гарляк і грудзі цагляна-рыжыя. Маладыя птушкі зверху цёмна-бурыя, з вохрыстымі стракацінамі, бруха жаўтавата-вохрыстае з цёмнымі крапінамі.

Пашырана ў Еўропе, Паўночна-Заходняй Афрыцы, Малой Азіі, цэнтральных абласцях Заходняй Сібіры, на Каўказе. Жыве ў мяшаных і хвойных лясах, садах і парках.

Пералётны від. Зімуе на поўдні Егіпта, у Заходняй Еўропе, Малой Азіі, на захадзе Пакістана.

Заранка была ў 1992 годзе птушкай года ў Германіі.

 

Гнёзды будуе з сухога лісця, травы, поўсці і іншага ў шчылінах ствалоў, на зямлі. Нясе 6—7 яец двойчы за год. Корміцца пераважна насякомымі.

• Заранка // Беларуская энцыклапедыя: У 18 т. Т. 6: Дадаізм — Застава / Рэдкал.: Г. П. Пашкоў і інш. — Мн. : БелЭн, 1998. — Т. 6. — 576 с. — 10 000 экз. — ISBN 985-11-0035-8. — ISBN 985-11-0106-0 (т. 6). — С. 537.

•   На Вікісховішчы ёсць медыяфайлы па тэме Заранка