Менская Вобласьць Вітаўка

Гэтая назва мае некалькі сэнсаў. Калі вас цікавяць іншыя сэнсы, глядзіце таксама Вітаўка.

Уваходзіць у склад Фаніпальскага сельсавету Койданаўскага раёну Менскай вобласьці. Знаходзіцца за 20 км ад Койданава, за 22 км ад Менску, за 6 км ад чыгуначнай станцыі Фаніпаль.

Вітаўка лац. Vitaŭka
Краіна:	Беларусь
Вобласьць:	Менская
Раён:	Койданаўскі
Сельсавет:	Фаніпальскі
Насельніцтва:	9 чал. (2010)
Часавы пас:	UTC+3
Тэлефонны код:	+375 1716
Паштовы індэкс:	222750
СААТА:	6222855016
Нумарны знак:	5
Геаграфічныя каардынаты:	53°45′49″ пн. ш. 27°18′20″ у. д. / 53.76361° пн. ш. 27.30556° у. д. / 53.76361; 27.30556 27°18′20″ у. д. / 53.76361° пн. ш. 27.30556° у. д. / 53.76361; 27.30556
Вітаўка на мапе Беларусі ± Вітаўка Вітаўка
Галерэя здымкаў у Вікісховішчы

Асноўныя артыкулы: Вітаўт (імя) і Віт

Паводле францускага лінгвіста-германіста Раймонда Шмітляйна, які на падставе шматгадовых дасьледаваньняў прыйшоў да высноваў пра германскае паходжаньне літоўскіх уласных імёнаў, імя Вітаўт ёсьць дакладнай фанэтычнай транскрыпцыяй старагерманскай формы Witold (упамінаецца ў 828 годзе). На тоеснасьць імя Вітаўт з германскім імём Witold (Witolt), вядомым за шмат гадоў да зьяўленьня літоўскага вялікага князя, а таксама на сьведчаньне атаясамліваньня гэтых імёнаў — адпаведную германскаму імю лацінізацыю імя Вітаўта (Witoldus) — зьвяртае ўвагу польскі лінгвіст Юзэф Рэчэк(d). Тым часам сярод паноў Малдаўскага княства пашырылася імя Витолтъ (цалкам адпаведнае германскаму Witolt), якое прыйшло ў Малдову не зь Вялікага Княства Літоўскага. Прытым гэтая форма імя ў малдаўскім пісьменстве адзначаецца раней за яе зьяўленьне ва ўкраінскім пісьмовых крыніцах.

У 1709 годзе ўпамінаецца як вёска ў складзе фальварку Гарадзішча ў Менскім ваяводзтве Вялікаа Княства Літоўскага.

У канцы XIX ст. у Самахвалавіцкай воласьці Менскага павету, 2 двары, 17 жыхароў, праваслаўная царква. У пачатку XX ст. 5 двароў, 45 жыхароў.

• 1909 год — 47 чалавек
• 1999 год — 12 чалавек
• 1 студзеня 2004 году — 6 двароў, 7 чалавек
• 2010 год — 9 чалавек

Помнік прыроды — Вітаўская крыніца.

• Памяць: Гіст.-дакум. хроніка Дзяржынскага р-на. — Мн.: БЕЛТА, 2004. — 704 с.: іл. ISBN 985-6302-64-1.