Помнік сакральнай архітэктуры | |
Царква Сьвятога Мікалая | |
Мікольская царква (направа). Н. Орда, 7 красавіка 1864 г. | |
Краіна | Беларусь |
Места | Кобрынь |
Каардынаты | 52°13′00″ пн. ш. 24°21′39″ у. д. / 52.216667° пн. ш. 24.36083° у. д. 24°21′39″ у. д. / 52.216667° пн. ш. 24.36083° у. д. |
Канфэсія | Беларускі экзахат |
Эпархія | Берасьцейская і Кобрынская япархія |
Статус | Дзяржаўны сьпіс гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь |
Царква Сьвятога Мікалая | |
Царква Сьвятога Мікалая на Вікісховішчы |
Царква Сьвятога Мікалая — помнік архітэктуры XVIII ст. у Кобрыні. Знаходзіцца ў цэнтры места, на правым беразе ракі Мухаўцу пад адрасам вуліца Мікольская, 2. Пры пабудове была ў юрысдыкцыі Сьвятога Пасаду, цяпер — у валоданьні Маскоўскага патрыярхату. Твор традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры, мастацкае аблічча якога пацярпела ад надбудовы купала-цыбуліны. Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гістарычна-культурных каштоўнасьцяў Беларусі.
Драўляную грэцка-каталіцкую (уніяцкую) царкву збудавалі ў 1750-я гады, сьпярша па-за межамі Кобрыню.
Па трэцім падзеле Рэчы Паспалітай (1795 год), калі Кобрынь апынуўся ў складзе Расейскай імпэрыі, царква працягвала дзейнічаць як уніяцкая. Па гвалтоўнай ліквідацыі Грэцка-Каталіцкай (Уніяцкай) царквы ў 1839 годзе расейскія ўлады адабралі будынак царквы ў Сьвятога Пасаду і перадалі ў валоданьне Ўрадавага сыноду Расейскай імпэрыі (Маскоўскай царквы). У 1841 годзе будынак царквы перавезьлі ў Кобрынь. У другой палове XIX ст. пацярпела ад маскоўскай перабудовы.
У 1960-я гады савецкія ўлады зачынілі царкву, будынак якой выкарыстоўваўся музэем імя Суворава як складзкое памяшканьне. У 1989 годзе будынак царквы перадалі Беларускаму экзархату Маскоўскага патрыярхату.
Помнік традыцыйнай беларускай драўлянай архітэктуры. Складаецца з асноўнага зруба, 5-граннай апсыды і чатырох чацьверыковых аб’ёмаў, разьмешчаных з вуглоў асноўнага зруба. Усе аб’ёмы накрываюцца агульным шматсхільным дахам, у сярэдзіне якога на чацьверыковым пастамэнце ўзвышаецца вялікі 8-гранны сьветлавы барабан з купалам-цыбулінай. Да маскоўскай перабудовы асноўны аб’ём накрываўся 2-схільным дахам і меў 2-вежавы фасад. Галоўны фасад дэкаруецца з бакоў выступамі і аздабляецца 2 калёнамі. Вэртыкальна ашаляваныя сьцены праразаюцца прастакутнымі вокнамі.
Усярэдзіне барабан купала з дапамогай ветразяў абапіраецца на 4 калёнкі ў цэнтры залі. Над уваходам месьцяцца хоры. У 1970-я гады супрацоўнікі Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру АН Беларусі знайшлі ў царкве драўляныя скульптуры, у тым ліку Сьвятога Мікалая (цяпер захоўваецца ў музэі старажытнабеларускай культуры Інстытуту мастацтвазнаўства, этнаграфіі і фальклёру).
Аб’ект Дзяржаўнага сьпісу гісторыка-культурных каштоўнасьцяў Рэспублікі Беларусь, шыфр 112Г000389 |
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Царква Сьвятога Мікалая (Кобрынь), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.