«Адве́чная пе́сьня» — лялечны спэктакль, пастаўлены ў 2004 годзе рэжысэрам Аляксеем Ляляўскім у Беларускім дзяржаўным тэатры лялек па матывах аднайменнай паэмы Янкі Купалы.
«Адвечная песьня» | |
Жанр | лялечны спэктакль |
---|---|
Паводле | паэмы Янкі Купалы «Адвечная песьня» |
Рэжысэр | Аляксей Ляляўскі |
Працягласьць | 55 хв. |
Краіна | Беларусь |
Мова | беларуская |
Год прэм’еры | 2004 |
Пастаноўкі | Рэспубліканскі тэатар беларускай драматургіі |
Узнагароды | гран-пры фэстывалю «Белая вежа» (Берасьце), прыз за найлепшую рэжысуру міжнароднага форуму PIF (Загрэб) |
Пастаўлены спачатку як дыплёмная праца студэнтаў Беларускай акадэміі мастацтваў, спэктакль быў неўзабаве перанесены на сцэну Беларускага дзяржаўнага тэатра лялек, але граўся часьцей не на роднай пляцоўцы, а на замежных фэстывалях. Неаднаразова паказваўся ў Нямеччыне, Нідэрляндах, Польшчы, Швайцарыі, Расеі, Харватыі, Бэльгіі і іншых краінах. На вялікай сцэне тэатру зьявіўся ў студзені 2011 году.
Наватарскі, насычаны як сучаснымі алюзіямі, так і гістарычнымі экскурсамі спэктакль. У адрозьненьне ад драматычнай пастаноўкі паэмы, у якой усьлед за аўтарам паказваецца жыцьцё Селяніна ў дарэвалюцыйнай вясковай рэчаіснасьці, прасякнутай міталягічнымі ўяўленьнямі і каляндарна-абрадавымі рытуаламі, А. Ляляўскі сьмела пераносіць дзеяньне твора ў савецкую эпоху, цалкам адмаўляецца ад міталягічнай вобразнасьці і фальклёрнага арнамэнту на сцэне, пакідаючы яе толькі ў гукавым суправаджэньні (этнатрыё «Троіца»).
За аснову была ўзятая ідэя, што ёсьць адныя людзі, якія жывуць, працуюць на зямлі, і існуюць іншыя, якія іх не заўважаюць. На гэтую тэму я напісаў п’есу, якая называлася «Біяграфія», усяго чатыры старонкі. Пасьля было вырашана сумясьціць яе з «Адвечнай песняй» Купалы, якія па сутнасьці маюць агульную тэму. Так мы ўзялі фрагмэнты і паспрабавалі перавесьці паэтычны рад у карцінкі. | ||
— Рэжысэр Аляксей Ляляўскі аб гісторыі стварэньня спэктаклю |
Перачытваючы радкі Купалы, Ляляўскі мысьліць стратэгічна: штораз перакідвае гледачоў з эпохі ў эпоху, прымушае думаць і пра тое, што было ды быльлём прарасло, і пра нас — сёньняшніх. Хтосьці схамянецца нечакана: а хіба зьмянілася што? Гумавыя боты на авансцэне; трактары, якія аруць зямлю ў цемры; расада, якую прыбіваюць да ляхаў малатком; сабор, узьведзены на горцы зерня і складзены з пустых бутэлек… Мільгаюць побытавыя карцінкі… Трэба ведаць і разумець сваю гісторыю, каб пасьпяваць счытваць падзеі… А. Ляляўскі ў сваім спэктаклі сьлізгае праз стагодзьдзі. Уздоўж сюжэту Купалавай паэмы. Проста па спрадвечным коле жыцьця. Вясна, мары, вясельле, пахаваньне… Ня «як жыць?» і ня «што рабіць?», а «ці застанецца нешта пасьля нас?» найбольш турбуе яго. | ||
— Тэатральны крытык Людміла Грамыка |
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Адвечная песьня (лялечны спэктакль), which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.