Ricinus Communis: Especie de planta

Ricinus communis, comúnmente llamáu ricín, ye la única especie aceptada del xéneru Ricinus, planta arbustiva de la familia Euphorbiaceae.

Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, XardineríaRicinus communis
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Clasificación científica
Reinu: Plantae
Subreinu: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clas: Magnoliopsida
Subclas: Rosidae
Orde: Malpighiales
Familia: Euphorbiaceae
Subfamilia: Acalyphoideae
Tribu: Acalypheae
Subtribu: Ricininae
Xéneru: Ricinus
Especie: R. communis
L., Sp. Pl., 2, p. 1007, 1753 [1]
Distribución
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Consultes
Royal Botanic Gardens, Kew Royal Botanic Gardens, Kew
World Flora Online World Flora online
[editar datos en Wikidata]
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Vista xeneral.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Fueyes.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Ricinus communis (La Gomera): frutos incipientes.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Flores y frutos inmaduros.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Inflorescencia en fructificación.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Granes.
Ricinus Communis: Descripción, Toxicidá y usos, Xardinería
Detalle de la fueya

Descripción

El ricino ye un arbustu de tarmu gruesu y maderizu, buecu que, al igual que los peciolos, nervios ya inclusive les mesmes fueyes en delles variedaes, puede tomar un color púrpura escuru y suel tar cubiertu d'un polvillo blancu, asemeyáu a la cera.

Les fueyes son bien grandes, de nervación palmotiada y fendíes de 5 a 9 lóbulos, de cantos irregularmente dentaos; les fueyes son alternes, con peciolu bien llargu, xuníu pela so parte inferior.

Les flores tán dispuestes en grandes inflorescencies, argutes, que, cuando moces, remanecen d'una espata nos nuedos ente'l tarmu y los pedúnculos de les fueyes; na parte inferior de diches inflorescencies tán les flores masculines, con un mota, con cinco pieces llanceolaes/triangulares y múltiples estames soldaos, con forma de columna, ramificada en forma de coliflor. Les flores femenines alcuéntrase na parte cimera de la panícula, con ovariu, formáu por trés fueyes carpelares y rematáu por un pistilu trifurcáu, con papiles destinaes a captar el polen. Floria casi tol añu.

El frutu ye globulosu, trilobuláu, casi siempres cubiertu por abondosu escayos, que-y dan un aspeutu arizáu; tien tres cavidaes, caúna con una grana, grande y xaspiada, de superficie llisa y brillante, rematada por una escrecencia y que contién una toxina llamada ricina. Al ensugase los frutos, la cubierta espinosa entérriase progresivamente produciendo finalmente un efeutu de resorte que llanza la grana a distancies cimeres a los diez metros, siendo ésta la forma d'esta planta pa estendese.

Rique un clima templáu ensin xelaes, ta esvalixáu por casi toles rexones templaes del globu, naturalizándose por ser una planta cultivada dende l'antigüedá. Paez ser orixinaria del cuernu d'África (Abisinia).

Toxicidá y usos

Les granes son bien tóxiques, pola presencia d'una albúmina llamada ricina, yá que basta la ingestión d'unes poques, mazcaes o tragaes, por que se produza un cuadru d'intensa gastroenteritis con deshidratación; puede estropiar gravemente'l fégadu y el reñón ya inclusive producir la muerte. Ye una de les toxines biolóxiques más potentes que se conocen.

L'aceite de ricino, llográu por prensáu de les granes y calecíu pa destruyir la ricina, ye unu de los purgantes más reputaos, debiéndose la so aición al acedu ricinoleico; tien l'inconveniente del so desagradable sabor. Na actualidá atopa aplicaciones na industria de pintures y barnices, según pa la fabricación de llubrificantes y líquidos pa frenos.

    Química
  • Aceite de ricino
    • Ácidos grasos
Media de la composición d'ácidos grasos del aceite de ricino
Nome del ácidu Rangu de porcentaxes
Acedu ricinoleico 85 hasta |

95%

Acedu oleico 6 hasta |

2%

Acedu linoleico 5 hasta |

1%

Acedu linolénico 1 hasta |

0,5%

Acedu esteárico 1 hasta |

0,5%

Acedu palmítico 1 hasta |

0,5%

Ácidu dihidroxistearico 0,5 hasta |

0,3%

re 0,5 hasta |

0,2%

Xardinería

Utilízase principalmente pola so xamasca y moñu floral pa murios de separación, pantalles y dar tonos de colores nos fondos de los xardinos. Les variedaes que s'utilicen son variaciones nel color de les fueyes y tarmos. Dalgunes d'elles son:

  • Cambogensis: con tarmos con un púrpura bien escuru (casi negru)
  • Gibsonii: con fueyes de color coloráu escuru
  • Saguineus
  • Zinzibarensis: con fueyes verdes

Taxonomía

Ricinus communis foi descritu por Carlos Linneo y espublizóse en Species Plantarum 2: 1007. 1753.

El nome del xéneru, aplicáu yá a esta planta por Plinio (15, 25) —anque tamién lo aplicó al frutu d'una zarzamora (23, 137)— y otros autor látinos, alude a la paecencia de les sos granes con ciertes cachiparros, llamada tamién ricinus en llatín. Pero'l ricino yera conocíu dende muncho primero, pos lo nomen autores griegos, como Teofrasto y Dioscórides, col nome de «croton» —nome que tamién usó Plinio (15, 25)— y les sos granes apaecieron en tumbes exipcies, bien anteriores.

    Sinonimia

Tolos innumberables taxones infra-específicos (subespecies, variedaes, formes) son meros sinónimos de la especie, amás de les siguientes especies y les sos taxones infra-específicos:

  • Cataputia major Ludw.
  • Cataputia minor Ludw.
  • Croton spinosus L.
  • Ricinus africanus Mill.
  • Ricinus angulatus Thunb.
  • Ricinus armatus Andr.
  • Ricinus atropurpureus Pax & K.Hoffm.
  • Ricinus badiusRchb.
  • Ricinus borboniensis Pax & K.Hoffm.
  • Ricinus cambodgensis Benary
  • Ricinus compactus Huber
  • Ricinus digitatus Noronha
  • Ricinus europaeus T.Nees
  • Ricinus gibsonii auct.
  • Ricinus giganteus Pax & K.Hoffm.
  • Ricinus glaucus Hoffmanns.
  • Ricinus hybridus Besser
  • Ricinus inermis Mill.
  • Ricinus japonicus Thunb.
  • Ricinus krappaSteud.
  • Ricinus laevis DC.
  • Ricinus leucocarpus Bertol.
  • Ricinus lividus Jacq.
  • Ricinus macrocarpus Popova
  • Ricinus macrophyllus Bertol.
  • Ricinus medicus Forssk.
  • Ricinus medius J.F.Gmel.
  • Ricinus megalosperma Delile
  • Ricinus megalospermus Delile
  • Ricinus messeniacus Heldr.
  • Ricinus metallicus Pax & K.Hoffm.
  • Ricinus microcarpus Popova
  • Ricinus minor Mill.
  • Ricinus nanus Bald.
  • Ricinus obermannii Groenl.
  • Ricinus peltatus Noronha
  • Ricinus perennis Steud.
  • Ricinus persicus Popova
  • Ricinus purpurascens Bertol.
  • Ricinus ruber Miq.
  • Ricinus rugosus Mill.
  • Ricinus rutilans Müll.Arg.
  • Ricinus sanguineus Groenl.
  • Ricinus scaber Bertol. ex Moris
  • Ricinus speciosus Burm.f.
  • Ricinus spectabilis Blume
  • Ricinus tunisensis Desf.
  • Ricinus undulatus Besser
  • Ricinus urens Mill.
  • Ricinus viridis Willd.
  • Ricinus vulgaris Mill.
  • Ricinus vulgaris Garsault nom. inval.
  • Ricinus zanzibarensis auct.
  • Ricinus zanzibarinus Popova

Ver tamién

Referencies

Bibliografía

  • Manual de plantes de xardín. Michael Wright. Ed. Alcafresnu. 1984.
  • González Torres, Dionisio M. (2009): Catálogu De Plantes Melecinales (y Alimenticies y Útiles) Usaes En Paraguay., Editorial Servilibro, Asunción-Paraguay. ISBN 999258596X

Enllaces esternos

Tags:

Ricinus Communis DescripciónRicinus Communis Toxicidá y usosRicinus Communis XardineríaRicinus Communis TaxonomíaRicinus Communis Ver tamiénRicinus Communis ReferenciesRicinus Communis BibliografíaRicinus Communis Enllaces esternosRicinus CommunisEspecieEuphorbiaceae

🔥 Trending searches on Wiki Asturianu:

Jean-Claude Van Damme12 de mayuHEstáu del bienestarParllamentarismuPepe MurilloLTheodor MommsenSexu oralContinenteEd Sheeran1873AmanitaOdiseoConseyu de Ministros de la Xunión SoviéticaGoogleModelu OSIXesúsElementos del bloque gWorld Wide Web ConsortiumArconceyAutoestimaHistoria de VenezuelaRamadánDerechos humanos2008Construcción1915LordeDavid HeymanHorariu de branuFonemaEurocopaStephen CurryMecánica celesteAustriaFinlandiaNewton (unidá)Llingua oficialRamón José VelásquezResolución 4KPortada1920NeymarGame of ThronesIdioma rusuBlackjackCharmont-sous-Barbuise1832Pirámide de MaslowPhascolarctos cinereusSistema operativuBautismuConfederación Alemana del NorteG20BavieraGonzalo Higuaín19421973Ríu IrtishMaría Teresa CamposConsuelo LuzardoCumpleañosXapónOrganización Hidrográfica InternacionalAltu RinCalendariu persa.gtMarisa Andino1999FotosíntesisNicolás Maduro🡆 More