కర్మాగారం

దీనిని కర్మాగారం, పరిశ్రమాలయం, యంత్రాగారం, కార్ఖనా అని అంటారు.కొన్ని దేశాలలో ఫ్యాక్టరీ భవనాన్ని "షెడ్" అని పిలవడం సాధారణం. కర్మాగారంగా ఉపయోగించే భవనాలు,లేదా సాధారణంగా అనేక భవనాలను కలిగి ఉన్న సముదాయంలో సాధారణంగా భారీ యంత్రాలను కలిగి ఉంటుంది.

పరికరాల అవసరాలుకు బాగా అంతరం ఏర్పడినప్పుడు, పారిశ్రామిక విప్లవం సందర్భంగా కుటీర పరిశ్రమకు లేదా వర్క్‌షాపులకు మూలధనం సదుపాయంతో కర్మాగారాలు చాలా ఎక్కువుగా పుట్టుకొచ్చాయి.ఒకటి లేదా రెండు స్పిన్నింగ్ మ్యూల్స్ వంటి చిన్న మొత్తంలో యంత్రాలను కలిగి ఉన్న ప్రారంభ కర్మాగారాలు డజను కంటే తక్కువ మంది కార్మికులను " గ్లోరిఫైడ్ వర్క్‌షాప్‌లు " అని పిలుస్తారు.

మిల్లు అనే పదాన్ని మొదట ధాన్యం మరబెట్టే యంత్రాలుకలిగిన దానికి " మిల్లింగ్ " అని వాడారు.19 వ శతాబ్దంలో స్పిన్నింగ్, నేత, ఐరన్ రోలింగ్, కాగితం తయారీ వంటి అనేక ప్రక్రియలు మొదట ఆవిరి శక్తి, పవన శక్తి ద్వారా నడిచేవి కాబట్టి, మిల్లు అనే పదంతో స్టీల్ మిల్లు, పేపర్ మిల్లు అని వాడబడింది

భారత దేశంలో మొదటగా 1949 ఏప్రియల్ 1 నుండి ప్యాక్టరీల చట్టం-1948 అమలులోకి వచ్చింది.

ఆధునిక కర్మాగారాల్లో వస్తువులు తయారుచేయటానికి కర్మాగారానికి అవసరమైనట్లుగా గిడ్డంగులు ఉంటాయి.వీటిలో ఉత్పత్తిని తయారుచేయటానికి భారీ యంత్ర పరకరాలు అమర్చబడి ఉంటాయి.పెద్ద కర్మాగారాలకు అవసరమైన బహుళ రవాణా మార్గాల ప్రాధాన్యత ప్రాప్యత కలిగివుంటాయి. కొన్ని రైలు, హైవే, నీటి సరఫరా,దిగుమతి సదుపాయాలను కలిగి ఉంటాయి. విభిన్నమైన ఉత్పత్తులు రసాయనాలు, కాగితం గుజ్జు, చమురు శుద్ధిలాంటి, అవి తయారుచేసే ఉత్పత్తులనుబట్టి కొన్ని రకాలు కర్మాగారాలు నిరంతరం పనిచేస్తాయి.

• ఉక్కు కర్మాగారాలు: విశాఖపట్నం
• ఎరువుల కర్మాగారాలు: రామగుండం
• పంచదార కర్మాగారాలు: అనకాపల్లి
• సిమెంటు కర్మాగారాలు: మిర్యాలగూడ
• చమురు శుద్ధి కర్మాగారాలు: విశాఖపట్నం
• కాగితం కర్మాగారాలు: సిర్పూరు
• సిగరెట్టు కర్మాగారాలు: హైదరాబాదు