Radosllav Katiçiq

Tërthorazi ka dhënë një kontribut të konsiderueshëm edhe në fushën e ilirologjisë.

Radoslav Katičić lindi më 3 korrik 1930 në Zagreb, Kroaci e cila ishte pjesë e Mbretërisë së Jugosllavisë në atë kohë. Ai ndoqi shkollën fillore, dhe në 1949 ai u diplomua në gjimnazin klasik në qytetin e tij të lindjes.

Në Fakultetin e Shkencave Humane dhe Sociale, Universiteti i Zagrebit, ai diplomoi në Filologjinë Klasike në vitin 1954. Në të njëjtin vit ai filloi të punojë si bibliotekist me kohë të pjesshme në Seminarin për Filologjinë Klasike në të njëjtin fakultet. Punimet e tij të para shkencore ishin në lëndët e filologjisë antike greke dhe studimeve bizantine .

Si stipendist i qeverisë greke ai vizitoi Athinën në vitet 1956-57, dhe në 1958 ai u zgjodh si asistent në Departamentin për Gramatikën Krahasuese Indo-Evropiane në Fakultetin e Shkencave Humane dhe Sociale në Zagreb.

Në vitin 1959 kreu doktoraturën e tij. me tezën Pitanje jedinstva indoeuropske glagolske fleksije (The question of unity of Indo-European verbal flexion). Gjatë periudhës 1960-61 ai ishte stipendist i Fondacionit Alexander von Humboldt në Tübingen . Pas kthimit në universitetin e tij kryesor, ai u bë doktor në gjuhësinë indo-evropiane dhe të përgjithshme. Menjëherë pas kësaj, ai shërbeu si drejtues i Departamentit të sapoformuar për Gjuhësinë e Përgjithshme dhe Studimet Orientale. Në vitin 1966 ai u bë bashkëpunëtor, dhe në 1973 profesor i rregullt. Përveç gjuhësisë së përgjithshme dhe indo-evropiane, ai gjithashtu dha mësim në fushën e filologjisë iraniane të vjetër dhe indike të vjetër.

Në 1977 ai u bë profesor i rregullt i filologjisë sllave në Universitetin e Vjenës, Austri.

Në 1973 ai u zgjodh si anëtar i jashtëzakonshëm i Akademisë Jugosllave të Shkencave dhe Arteve (tani Akademia Kroate e Shkencave dhe Arteve ), dhe në 1986 ai u bë anëtar i plotë. Në 1981 ai u bë anëtar korrespondues i Akademisë Austriake të Shkencave, në 1989 u bë anëtar i plotë, dhe që nga viti 1989 shërbeu si drejtues i komisionit të njohur ballkanik. Në 1984 ai u bë anëtar i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Bosnjës dhe Hercegovinës, në 1987 anëtar i Akademisë Norvegjeze të Shkencës dhe Letrave, dhe në 1991 anëtar i Academia Europaea . Në vitin 2011 ai u bë anëtar i Accademia Nazionale dei Lincei dhe në 2012 i Akademisë së Shkencave dhe Arteve të Kosovës . Në 1989 ai mori një doktoratë nderi nga Universiteti i Osijekut, dhe në 1999 një diplomë nderi dhe profesori në Universitetin Eötvös Loránd në Budapest .

Në 2005 ai u bë kreu i Këshillit për Normën e Gjuhës Standarde Kroate . Ai shërbeu në atë rol deri në heqjen e këshillit në 2012.

• A Contribution to the General Theory of Comparative Linguistics (the Hague-Paris, 1970)
• The Ancient Languages of the Balkans, 1-2 (the Hague-Paris, 1976)
• Stara indijska književnost/Old Indian literature (Zagreb, 1973)
• Sintaksa hrvatskoga književnoga jezika/Syntax of Standard Croatian, Zagreb, 1986), based on texts by contemporary authors such as Miroslav Krleža and Tin Ujević.
• Uz početke hrvatskih početaka/Roots of Croatian roots (Split 1993)
• Litterarium studia (Vienna-Zagreb, 1999, in German and Croatian)
• Božanski boj: Tragovima svetih pjesama naše pretkršćanske starine (Zagreb, 2008)
• Zeleni lug: Tragovima svetih pjesama naše pretkršćanske starine (Zagreb, 2010)
• Gazdarica na vratima: Tragovima svetih pjesama naše pretkršćanske starine (Zagreb, 2011)
• Vilinska vrata: I dalje tragovima svetih pjesama naše pretkršćanske starine (Zagreb, 2014)
• Naša stara vjera: Tragovima svetih pjesama naše pretkršćanske starine (Zagreb, 2017)

• Ilirologjia
• Kroatistika
• Ballkanologjia