Gjuha Sanskrite Vedike

Është gjuha e lashtë e Vedas të Hinduizmit, përmbladhje tekstesh të përpiluara gjatë periudhës së mesit të mijëvjecarit II deri në mes të mijëvjecarit I p.e.s. Ajo u ruajt me gojë, duke parashikuar ardhjen e sciptt Brahmi nga disa shekuj. Sanskritishtja vedike është një gjuhë arkaike, përkthimi konsensual i së cilës ka qenë sfidues.

Literatura e lashtë e gjërë në gjuhën sanskrite vedike ka mbijetuar në epokën moderne, dhe kjo ka qenë një burim kryesor informacioni për rindërtimin e historisë proto-indo-evropiane dhe proto-indo-iraniane. Shumë herët në epokën parahistorike, sanskritishtja u nda nga gjuha avestane, një gjuhë iraniane lindore. Shekulli i saktë i ndarjes është i panjohur, por kjo ndarje e sanskritishtes dhe avestanishtes ndodhi sigurisht para vitit 1800 p.e.s. Gjuha avestane e zhvilluar në Persinë e lashtë, ishte gjuha e zoroastrianismit, por ishte një gjuhë e vdekur në periudhën sasaniane. Sanskritishtja vedike u zhvillua në mënyrë të pavarur në Indinë e lashtë, evoluar në sanskritishten klasike pas gramatikës dhe traktatit gjuhësor të Pāṇini, dhe më vonë në shumë gjuhë nënkontinentale të lidhura në të cilat gjenden letërsia voluminoze antike dhe mesjetare e Budizmit, Hinduizmit dhe Xhainizmit.