राजशिम्बी

निष्पावः किञ्चिन्मात्रेण मधुरः, किञ्चिन्मात्रेण कषायः च । एषः शरीरं शुष्कीकरोति । शीघ्रं पचनं न भवति । मलमूत्रयोः अवरोधं करोति । जीर्णानन्तरम् अपि आम्लस्य परिणामं जनयति । गुणे उष्णः, अत्यन्तं वातकरः च । यद्यपि निष्पावः बलवर्धकः, पुष्टिवर्धकः च तथापि ज्वलनम् उत्पादयति । शैत्यकाले एव सामान्यतया वर्धते निष्पावः ।

 

“निष्पावो मधुरो रूक्षो विपाकेऽम्लगुरुः सरः ।
कषायः स्तन्यपित्तास्रमूत्रवातविबन्धकृत् ॥
विदाह्युष्णोविषश्लेष्मशोथहृत्शुक्रनाशनः ॥“ (भा.प्र)

१. निष्पावः शरीरं शुष्कीकरोति इति कारणात् तस्य पक्वकरणावसरे किञ्चित् प्रमाणेन तैलं योजनीयम् । अथवा प्रथमं तैलेन भर्जयित्वा अनन्तरं पक्वकरणम् अपि शक्यते ।
२. निष्पावः यद्यपि पुष्टिदायकः तथापि शीघ्रं जीर्णं न भवति । जीर्णशक्तिः न्यूना अस्ति चेत् अजीर्णं भवति । तस्मात् वातप्रकोपाः, शरीरवेदना, जाड्यं च सञ्जायते ।
३. निष्पावः प्रसूतिकानां (शिशुवत्यः) हानिकारकः ।

 

४. “रक्तनिष्पावः” पुष्टिदायकः, जडः, शीतकारकः च । उदरबाधाम् उत्पादयति ।
५. “नदीनिष्पावः” (नद्याः तीरे वर्धितः) किञ्चिन्मात्रेण तिक्तः, कटुयुक्तः च । सः कफं वर्धयति ।
६. निष्पावः रक्तदोषं जनयति इत्यस्मात् चर्मरोगिणः न खादेयुः ।
७. निष्पावेन निर्मितानाम् आहाराणां हिङ्गुव्याघरणं भवेत् । तदा वातनिवारणं भवति ।
८. वृष्टिकाले निष्पावस्य उपयोगः निषिद्धः । शैत्यकाले प्रमाणं ज्ञात्वा सेवनीयः ।‎