Języki Urzędowe Indii

Konstytucja Indii przyznała specjalny status dwóm językom: hindi i angielskiemu jako oficjalnym językom komunikacji w rządzie centralnym Indii. Ponadto wyróżniono 21 języków dodatkowych, które mogą być przyjmowane przez poszczególne stany federacji jako regionalne języki urzędowe. Języki te należą do różnych rodzin i grup językowych: indoeuropejskich, drawidyjskich, munda i innych.

Od 1965 r. rząd indyjski przymierzał się do stopniowego wycofania języka angielskiego i zastępowania go przez hindi. Angielski miał być jedynie językiem pomocniczym administracji (np. w sądownictwie), i to tylko do momentu, gdy będzie można wprowadzić hindi w całej administracji. Wywołało to jednak protesty pozostałych grup językowych nie posługujących się hindi (hindi posługuje się tylko 180 mln (1991 r.) spośród miliarda mieszkańców subkontynentu). Jednocześnie na skutek postępującej modernizacji i industrializacji kraju, angielski jest coraz częściej używany, zwłaszcza przez kręgi biznesowe.

• hindi
• angielski (pomocniczy)

• assamski (język urzędowy w stanie Asam)
• bengalski (język urzędowy w stanach Tripura i Bengal Zachodni)
• bodo (język urzędowy w stanie Asam)
• dogri (język urzędowy w stanie Dżammu i Kaszmir)
• gudźarati (język urzędowy w stanach i terytoriach Dadra i Nagarhaweli, Daman i Diu oraz Gujarat)
• hindi (język urzędowy w stanach i terytoriach Andamany i Nikobary, Bihar, Czandigarh, Chhattisgarh, Delhi, Hariana, Himachal Pradesh, Jharkhand, Madhya Pradesh, Radżastan, Uttar Pradesh i Uttarakhand)
• kannada (język urzędowy w stanie Karnataka)
• kaszmirski (język urzędowy w stanie Dżammu i Kaszmir)
• konkani (język urzędowy w stanie Goa)
• maithili (język urzędowy w stanie Bihar)
• malajalam (język urzędowy w stanach Kerala i na Lakszadiwach)
• manipuri (język urzędowy w stanie Manipur)
• marathi (język urzędowy w stanie Maharashtra)
• nepali (język urzędowy w stanie Sikkim)
• orija (język urzędowy w stanie Orisa)
• pendżabski (język urzędowy w stanie Pendżab)
• sanskryt (język literacki starożytnych, średniowiecznych i wczesnonowożytnych Indii, używany w ceremoniach religijnych oraz przez niewielkie grupy ludności rozproszone po całym kraju)
• santali (właściwy dla grupy plemion zamieszkującej płaskowyż Chota Nagpur na terenie stanów: Bihar, Chhattisgarh, Jharkhand i Orisa)
• sindhi (zachodnie pogranicze stanów Gujarat i Radżastan)
• tamilski (język urzędowy w stanach i terytoriach Puducherry i Tamilnadu)
• telugu (język urzędowy w stanach Andhra Pradesh i Telangana)
• urdu (język urzędowy w stanach Dżammu i Kaszmir i Telangana)

(bez oficjalnego statusu, ale którymi posługuje się ponad 5 milionów osób)

• awadhi
• bhodźpuri (w stanie Bihar)
• bundeli
• ćhattisgarhi (w stanie Chhattisgarh)
• haryanvi (w stanie Hariana)
• kanaudźi (w stanie Uttar Pradeś)
• magadhi (w południowej części stanu Bihar)
• marwari (w Radżastanie)

• języki Indii
• rozprzestrzenienie języków urzędowych

• Wydział języków urzędowych Indii – oficjalna strona na temat języków urzędowych Indii i odnoszącego się do nich prawodawstwa