ସାମୁଏଲ ମୋର୍ସ: ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ, ଉଦ୍ଭାବକ

 

ସାମୁଏଲ ମୋର୍ସ ଚାର୍ସଟାଉନଠାରେ ଜେଡିଡିଆ ମୋର୍ସ ଓ ଏଲିଜାବେଥ ଆନ ଫିନଲେ ବ୍ରିଜଙ୍କର ପ୍ରଥମ ସନ୍ତାନ ହିସାବରେ ଜନ୍ମଗ୍ରହଣ କରିଥିଲେ। ନିଜ ପୁତ୍ରକୁ ନୈତିକ ଶିକ୍ଷା ପ୍ରଦାନ କରି ମଣିଷ ପରି ମଣିଷଟିଏ କରିବାଥିଲା ତାଙ୍କ ପିତାଙ୍କର ଇଚ୍ଛା।

ସେ ଏଣ୍ଡୋଭର, ମାସାଚୁସେଟସର ଫିଲିପସ ଏକାଡେମୀ (Phillips Academy)ରୁ ଶିକ୍ଷା ସମାପ୍ତ କରି ୟାଲେ କଲେଜ(Yale College)ରୁ ଧାର୍ମିକ ଦର୍ଶନ, ଗଣିତ ଆଦି ଶିକ୍ଷା କରିଥିଲେ। ସେଠାରେ ସେ ବିଦ୍ୟୁତ ଶକ୍ତି ଓ ଚିତ୍ରକଳା ବିଷୟରେ ମଧ୍ୟ ଶିକ୍ଷା ହାସଲ କରିଥିଲେ। ୧୮୧୦ ମସିହାରେ ସେ ୟାଲେ କଲେଜରୁ ସମ୍ମାନ ସହିତ ସ୍ନାତକ ଉପାଧି ପାଇଲେ।

 

 

ମୋର୍ସଙ୍କ ଚିତ୍ର ଲ୍ୟାଣ୍ଡିଂ ଅଫ ଦ ପିଲିଗ୍ରିମ୍ସ Landing of the Pilgrimsକେଲଭିନବାଦଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ଥିଲା। ଏହା ଇଂଲାଣ୍ଡ ଓ ଉତ୍ତର ଆମେରିକୀୟ ଧର୍ମୀୟ ଚିନ୍ତାଧାରାର ସଂଯୋଗ ଥିଲା। ଏହା ୱାସିଂଟନ ଆଲଷ୍ଟନ ନାମକ ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀଙ୍କୁ ବହୁତ ଆକୃଷ୍ଟ କରିଥିଲା। ପରେ ମୋର୍ସ ତାଙ୍କଠାରୁ ଚିତ୍ରକଳାର ଅନେକ ହୁନ୍ଦର ଶିଖିଥିଲେ ଓ ୧୮୧୧ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ତାଙ୍କରି ତତ୍ତ୍ୱାବଧାନରେ ଇଂଲାଣ୍ଡରେ ଅନେକ କଳାକୃତିର ସର୍ଜନା କରିଥିଲେ। ସେ ରେନାସା ଅନ୍ତର୍ଗତ ନିଓ କ୍ଲାସିକାଲ କଳାଦ୍ୱାରା ତଥା ମାଇକେଲ ଏଞ୍ଜେଲ ଓ ରାଫେଲଙ୍କ ପରି ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀଙ୍କଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ। ଏଠାରେ କିଛିକାଳ ଅଭ୍ୟାସ କରିଲା ପରେ ସେ ନିଜର ପ୍ରସିଦ୍ଧ କଳାକୃତି ମୁମୁର୍ଷୁ ହର୍କୁଲେସ Dying Hercules ନାମକ ମୂର୍ତ୍ତି ଗଢ଼ିଥିଲେ।

 

ଅନେକ ଆମେରିକୀୟ କଳାକୃତି ଧର୍ମୀୟ ଭିତ୍ତି ଉପରେ ନିର୍ମିତ ହୋଇଥିଲା ଏବଂ ମୋର୍ସ ଥିଲେ ତା’ର ନିଦର୍ଶନ। ସେ ୨୧ ଅଗଷ୍ଟ ୧୮୧୫ରେ ଇଂଲାଣ୍ଡ ଛାଡ଼ି ଆମେରିକାରେ ପେଷାଦାର ଚିତ୍ରଶିଳ୍ପୀ ଭାବେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହେବାପାଇଁ ଚାଲି ଆସିଲେ।

 

୧୮୧୫ରୁ ୧୮୨୫ ଭିତରେ ତାଙ୍କ କଳାକୃତିର ଅଭିବୃଦ୍ଧି ହୋଇଥିଲା। ଆମେରିକୀୟ ସଂସ୍କୃତିକୁ ସେ ନିଜ କଳା ଭିତରେ ଫୁଟାଇବାକୁ ଚାହୁଁଥିଲେ।

୧୮୩୦ରୁ ୧୮୩୨ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ମୋର୍ସ ନିଜର କଳାର ବିକାଶ ପାଇଁ ଇଉରୋପରେ ବିଶେଷ କରି ଇଟାଲି, ସୁଇଜରଲ୍ୟାଣ୍ଡ ଓ ଫ୍ରାନ୍ସ ଭ୍ରମଣ କରିଥିଲେ। ପ୍ୟାରିସ ଭ୍ରମଣ କାଳରେ ସେ ଲେଖକ ଜେମସ ଫେନିମୋର କୁପରଙ୍କ ସହିତ ବନ୍ଧୁତା ସ୍ଥାପନ କରିଥିଲେ।

ତାଙ୍କର ପରବର୍ତ୍ତୀ ପ୍ୟାରିସ ଭ୍ରମଣ ସମୟରେ ସେ ଲୁଇସ ଡ଼ାଗୁଏରେଙ୍କୁ ଭେଟିଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କର ଚିତ୍ରୋତ୍ପଳନ କୌଶଳଦ୍ୱାରା ପ୍ରଭାବିତ ହୋଇଥିଲେ। ଏ ବିଷୟରେ ସେ ନିଉୟୋର୍କ ଅବଜରଭର ନାମକ ପତ୍ରିକାରେ ଲେଖାଟିଏ ଲେଖିଥିଲେ।

ମୋର୍ସଙ୍କର କିଛି କଳାକୃତି ଲୋକଷ୍ଟ ଗ୍ରୋଭ (ସାମୁଏଲ ମୋର୍ସ ହାଉସ)ରେ ଗଚ୍ଛିତ ଅଛି।

 

୧୮୨୫ରେ ସେ ନିଉୟର୍କ ସହର ପରିଚାଳନା (Gilbert du Motier, marquis de Lafayette ) ୱାସିଂଟନରେ ଗିଲବର୍ଟଙ୍କର ପ୍ରତିକୃତି ତିଆରି କରିବାପାଇଁ $୧୦୦୦ ଦେଇ ମୋର୍ସଙ୍କୁ ନିଯୁକ୍ତ କଲା। ସେଠାରେ ନିଜ କାମ କରୁଥିଲାବେଳେ ଅଶ୍ୱାରୋହୀ ଦୂତଟିଏ ତାଙ୍କୁ ତାଙ୍କ ପିତା ପଠାଇଥିବା ପତ୍ରଟିଏ ଦେଲା ଯେଉଁଥିଲେ ଗୋଟିଏ ଧାଡ଼ିରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରିୟ ପତ୍ନୀ ଅସୁସ୍ଥ ଅଛନ୍ତି। ସେ ତୁରନ୍ତ ସବୁ କାମଧନ୍ଦା ଛାଡ଼ି ନିଉ ହାଭେନସ୍ଥିତ ନିଜ ଘରେ ପହଞ୍ଚିଲା ବେଳକୁ ତାଙ୍କ ପତ୍ନୀଙ୍କର ଅନ୍ତିମ ସଂସ୍କାର ହୋଇ ସାରିଥିଲା। ପତ୍ନୀଙ୍କର ଦୀର୍ଘଦିନର ଅସୁସ୍ଥତା ସମ୍ବନ୍ଧରେ ଜାଣିବାକୁ ପାଇ ସେ ମର୍ମାହତ ହେଲେ। ଏହା ପରେ ସେ ଚାରୁକଳା ଛାଡ଼ି ତୁରନ୍ତ ସମ୍ବାଦ ପ୍ରେରଣର ଉପାୟ ଅନୁସନ୍ଧାନ କରିବାରେ ଲାଗି ପଡ଼ିଲେ।

୧୮୩୨ର ଜଳଯାତ୍ରାରେ ସେ ବୋଷ୍ଟୋନର ବିଦ୍ୟୁତ ଚୁମ୍ବକ ବିଜ୍ଞାନର ବିଶେଷଜ୍ଞ ଚାର୍ଲସ ଥୋମାସ ଜାକସନଙ୍କୁ ଭେଟିଲେ। ଜାକସନଙ୍କ ବୈଦ୍ୟୁତିକ ଚୁମ୍ବକ ସହିତ ଅନେକ ପ୍ରକାରର ପରୀକ୍ଷା ନୀରିକ୍ଷା କରି ସେ ଏକ ତନ୍ତ୍ର ଦୂରସଞ୍ଚାର (single-wire telegraph)ର ଏକ ସୂତ୍ରକୁ ଖୋଜି ପାଇଲେ। ମୋର୍ସଙ୍କର ଏଇ ମୂଳ ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଓ ତାଙ୍କ ପ୍ୟାଟେଣ୍ଟ ଏବେ ଆମେରିକୀୟ ଇତିହାସର ଜାତୀୟ ସଂଗ୍ରହାଳୟ (National Museum of American History)ରେ ସଂରକ୍ଷିତ ଅଛି। ସମୟକ୍ରମେ ମୋର୍ସ କୋଡ୍ ଦୂରସଞ୍ଚାରର ମୌଳିକ ଭାଷା ଓ ତାଳବଦ୍ଧ ସୂଚନା ସଞ୍ଚାର (rhythmic telegraphy)ର ମାନକ ରୂପେ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ ହେଲା।

 

ପ୍ରଥମେ ମୋର୍ସ କେବଳ ଅଳ୍ପଦୂରକୁ (ଅଳ୍ପ କେତେ ଶହ ୟାର୍ଡ) ଟେଲିଗ୍ରାଫିକ ସଙ୍କେତ ପଠାଇବାରେ ସଫଳ ହୋଇଥିଲେ। ନିଉୟର୍କ ୟୁନିଭର୍ସିଟିର ରସାୟନ ବିଜ୍ଞାନ ପ୍ରଧ୍ୟାପକ ଲିଓନାର୍ଡ ଗାଲେଙ୍କ ସହାୟତାରେ ସେ ରିଲେ ତିଆରି କରି ପାରିଲେ ଓ ଏହି ସଙ୍କେତକୁ ତାର ମାଧ୍ୟମରେ ଦୂର ସ୍ଥାନକୁ (୧୦ ମାଇଲ, ପାଖାପାଖି ୧୬ କି.ମି. ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ) ପଠାଇବାରେ ସଫଳତା ହାସଲ କଲେ। ଏହି ଦୁଇଜଣଙ୍କ ସହିତ ଏ ସମୟରେ ଆଲଫ୍ରେଡ ଗିଲ୍ ନାମକ ଜଣେ ଧନୀ, ଦକ୍ଷ ଓ ଉତ୍ସାହୀ ଯୁବକ ଯୋଗଦେଲେ। ପ୍ରାରମ୍ଭିକ ସମସ୍ତ ପରୀକ୍ଷା ନିରୀକ୍ଷା କରିବା ପରେ ସେ ନିକଟସ୍ଥ ଏକ କାରଖାନାକୁ ଏହାର ପ୍ରଦର୍ଶନ ପାଇଁ ବାଛିଲେ।

୧୮୩୮ରେ ଆମେରିକୀୟ ସରକାରଙ୍କ ତରଫରୁ କୌଣସି ପୃଷ୍ଠପୋଷକତା ନ ମିଳିବାରୁ ସେ ଲଣ୍ଡନ ଚାଲିଗଲେ। କିନ୍ତୁ ସେଠାରେ ଆଗରୁ କୁକ୍ ଓ ହୁଇଟଷ୍ଟୋନ ନିଜର ଆସ୍ଥାନ ଜମାଇ ସାରିଥିଲେ। ଡିସେମ୍ବର ୧୮୪୨ରେ ମୋର୍ସ ଶେଷଥର ପାଇଁ ୱାସିଂଟନ ଡି.ସି. ଯାତ୍ରା କଲେ ଓ ସେଠାକାର କ୍ୟାପିଟଲରେ ଦୁଇଟି କମିଟି ରୁମକୁ ଟେଲିଗ୍ରାଫିକ ରିଲେଦ୍ୱାରା ସଫଳତାର ସହିତ ସଂଯୁକ୍ତ କରି ପାରିବାରୁ କଂଗ୍ରେସ ୱାସିଂଟନ ଡି.ସି. ଓ ବଲଟିମୋର ଭିତରେ ୩୮ ମାଇଲର ୧୮୪୩ରେ $୩୦,୦୦୦ ବ୍ୟୟର ଏକ ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଲାଇନ ପାଇଁ ମଞ୍ଜୁରୀ ଦେଲେ। ମେ ୧ ୧୮୪୪ରେ ଏହାର ସଫଳ ପ୍ରଦର୍ଶନ ହୋଇଥିଲା। ଓ ମେ ୨୪, ୧୮୪୪ରେ ଏହାର ବିଧିବଦ୍ଧ ଉନ୍ମୋଚନ ହେଲା। ମୋର୍ସ ପ୍ରଥମ କରି ୱାସିଂଟନସ୍ଥିତ ସୁପ୍ରିମ କୋର୍ଟର ପ୍ରକୋଷ୍ଠରୁ ବଲ୍ଟିମୋରର ବିଏଣ୍ଡଓ ରେଲବୋର୍ଡ ମିଉଜିୟମ ଯାଏ ("What hath God wrought")‘‘ଈଶ୍ୱର କ’ଣ ସର୍ଜନା କରିଛନ୍ତି?’’ ପ୍ରସିଦ୍ଧ ବାକ୍ୟକୁ ଟେଲିଗ୍ରାମ କରିଥିଲେ ଏହି ବାକ୍ୟଟି ବାଇବେଲରୁ ନିଆଯାଇଥିଲା। ସେତେବେଳେ ତାଙ୍କର ଟେଲିଗ୍ରାଫ ମିନିଟକୁ ୩୦ଟି ଅକ୍ଷର ସମ୍ପ୍ରେଷଣ କରି ପାରୁଥିଲା।

 

୧୮୪୫ରେ ମ୍ୟାଗ୍ନେଟିକ ଟେଲିଗ୍ରାଫ କମ୍ପାନୀ ନାମରେ ଏକ ସଂସ୍ଥା ନିଉୟର୍କରୁ ଫିଲାଡେଲଫିଆ, ବୋଷ୍ଟୋନ, ବଫାଲୋ ନିଉୟର୍କ ଓ ମିସିସିପି ଯାଏ ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଲାଇନ ଟାଣିବାକୁ ମୁଣ୍ଡ ଟେକିଲା।

ଜଳ ଓ ରେଳଧାରଣା ଦେଇ ଟେଲିଗ୍ରାଫିକ ସଙ୍କେତ ପ୍ରେରଣ ଉପରେ ସେ ଗବେଷଣା କରିଥିଲେ। କୋର୍ଟରେ ଲଢି ଟେଲିଗ୍ରାଫର ଉଦ୍ଭାବକ ଭାବେ ସେ ନିଜକୁ ପ୍ରତିଷ୍ଠିତ କରି ପାରିଲେ ବି ମୋର୍ସ କୋଡର ଉଦ୍ଭାବନରେ ତାଙ୍କ ସହିତ ଆଲଫ୍ରେଡ ଭେଲଙ୍କର ଅବଦାନ ଗୁରୁତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଥିଲା।

ମୋର୍ସଙ୍କର ଟେଲିଗ୍ରାଫିକ ଉପକରଣ ଇଉରୋପୀୟ ଟେଲିଗ୍ରାଫିର ମାନକ ରୂପେ ସରକାରୀ ମାନ୍ୟତା ପାଇଲା ୧୮୫୧ରେ। କେବଳ ୟୁନାଇଟେଡ କିଂଗଡମରେ କୁକ୍ ଓ ହୁଇଟଷ୍ଟୋନଙ୍କର ସୂଚୀ ଟେଲିଗ୍ରାଫର ପ୍ରଚଳନଥିଲା।

ଏପ୍ରିଲ ୩ ୧୮୭୨ରେ ନିଉୟର୍କ ଟାଇମସରେ ପ୍ରକାଶିତ ଏକ ବିଜ୍ଞାପନ ଅନୁସାରେ ମୋର୍ସ ଅର୍ଡର ଅଫ ଗ୍ଲୋରି ନାମକ ହୀରା ଖଚିତ ଉପଢୌକନ ପାଇଥିଲେ ), ଓ ତା ସହିତ ଏକ ପାରସ୍ୟ ସ୍ୱର୍ଣ୍ଣମୁଦ୍ରା ଭର୍ତ୍ତି ହୋଇଥିବା ଏକ ସୁନା ଫରୁଆ ପାରସ୍ୟର ରାଜା (୧୮୫୧)ଙ୍କଠାରୁ ପାଇଥିଲେ ଆଉ ତା ସହିତ ବିଜ୍ଞାନ ଓ କଳାରେ ଉତ୍କର୍ଷପାଇଁ ଅଷ୍ଟ୍ରିୟାର ଫ୍ରାଞ୍ଜ ଜୋସେଫଙ୍କଠାରୁ ପଦକ (Great Golden Medal of Science and Arts) ପାଇଥିଲେ। ଏତଦ୍ ବ୍ୟତୀତ ଫ୍ରାନ୍ସର ସମ୍ରାଟ, ଡେନମାର୍କର ରାଜା, ସ୍ପେନର ରାଣୀଙ୍କଠାରୁ ଅନେକ ପୁରସ୍କାର ପାଇବା ସହିତ ଆମେରିକାର ଅନେକ ବିଜ୍ଞାନ ଓ କଳା ସଂଗଠନରେ ସଦସ୍ୟତା ପାଇଥିଲେ। ୧୮୬୪ରେ ପର୍ତ୍ତୁଗାଲ ଓ ଇଟାଲୀ ଆଦି ଦେଶରୁ ସମ୍ମାନିତ ହୋଇଥିଲେ। ୧୯୮୮ରେ ତାଙ୍କର ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଏକ ମହତ୍ତ୍ୱପୂର୍ଣ୍ଣ ଉପଲବ୍ଧିର ମାନ୍ୟତା ପାଇଥିଲା।.

 

 

ମୋର୍ସଙ୍କର ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଆମେରିକାରେ ବହୁବର୍ଷ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ପ୍ୟାଟେଣ୍ଟ ପାଇଥିଲେ ବି ୧୮୫୩ରେ ଆମେରିକାର ସୁପ୍ରିମ କୋର୍ଟରେ ଏହି ପ୍ୟାଟେଣ୍ଟକୁ ନେଇ ଅଭିଯୋଗ ଆସିଥିଲା। ୧୮୫୮ରେ ପାଖାପାଖି ସେ ସମୟର ୮୦୦୦୦ ଆମେରିକୀୟ ଡଲାର ମୂଲ୍ୟର ପୁରସ୍କାର ଫ୍ରାନ୍ସ, ଅଷ୍ଟ୍ରିୟା, ବେଲଜିୟମ ସରକାରଙ୍କଠାରୁ ପାଇଥିଲେ। ଏହାଛଡା ନେଦରଲ୍ୟାଣ୍ଡ, ରସିଆ, ସ୍ୱିଡେନ, ପିଏଡମଣ୍ଟ, ତୁସ୍କାନି ଓ ତୁର୍କୀ ଆଦି ଦେଶମାନେ ସେମାନଙ୍କ ଦେଶରେ ବ୍ୟବହୃତ ମୋର୍ସ ଉପକରଣର ସଂଖ୍ୟା ମୁତାବକ ପୁରସ୍କାର ପ୍ରଦାନ କରିଥିଲେ। ୧୮୫୮ରେ ରୟାଲ ସ୍ୱେଡିସ ଏକାଡେମିର ବିଦେଶୀ ସଦସ୍ୟ ଭାବେ ତାଙ୍କୁ ସଦସ୍ୟତା ମିଳିଥିଲା।

କିନ୍ତୁ ୧୦ ଜୁନ ୧୮୭୧ ପର୍ଯ୍ୟନ୍ତ ଆମେରିକାରେ ତାଙ୍କୁ କେହି ଅଙ୍ଗୀକାର କରି ନ ଥିଲେ। ଏହି ଦିନ ନିଉୟର୍କ ସହରର ସେଣ୍ଟ୍ରାଲ ପାର୍କରେ ମୋର୍ସଙ୍କର ଏକ ବ୍ରୋଞ୍ଜ ଷ୍ଟାଚ୍ୟୁ ଉନ୍ମୋଚିତ ହେଲା। ୧୮୯୬ରେ ଆମେରିକାର ଦୁଇ ଡଲାର ମୂଲ୍ୟର ନୋଟଗୁଡିକରେ ରୌପ୍ୟ ପ୍ରମାଣପତ୍ର ଶୃଙ୍ଖଳାରେ ତାଙ୍କର ପ୍ରତିକୃତିକୁ ଅଙ୍କିତ କରାଯାଇଥିଲା।

 

ଟେଲିଗ୍ରାଫ ଛଡ଼ା ମାର୍ବଲ କଟା ଯନ୍ତ୍ର ଉଦ୍ଭାବନ କରିଥିଲେ, ଯାହାକୁ ସେ ପ୍ୟାଟେଣ୍ଟ କରି ପାରି ନ ଥିଲେ।

୧୮୫୦ରେ ସେ କ୍ରୀତଦାସ ପ୍ରଥାର ଖୋଲା ଖୋଲି ବିରୋଧ କରିଥିଲେ। ‘‘ନୈତିକ ଦୃଷ୍ଟିକୋଣରୁ କ୍ରୀତଦାସ ପ୍ରଥା’’ ("An Argument on the Ethical Position of Slavery") ନାମକ ତାଙ୍କ ରଚିତ ଏକ ପୁସ୍ତକରେ ଏ ସମ୍ବନ୍ଧରେ ସେ ଉଲ୍ଲେଖ କରିଛନ୍ତି।

ସେ ଜଣେ ଦୟାଳୁ ସ୍ୱଭାବର ବ୍ୟକ୍ତିଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ଉପାର୍ଜନର ଅଧିକାଂଶ ଭାଗ ସେ ଲୋକକଲ୍ୟାଣ ପାଇଁ ଉତ୍ସର୍ଗ କରିଥିଲେ। ସେ ନିସ୍ୱାର୍ଥପର ଥିଲେ ଓ ତାଙ୍କ ଉଦ୍ଭାବନକୁ ବ୍ୟବହାର କରି ଅନେକ ଲୋକ ଓ ସଂସ୍ଥା କୋଟି କୋଟି ଟଙ୍କା ରୋଜଗାର କରିଥିଲେ ବି ମୋର୍ସଙ୍କୁ ସେତିକି ଅର୍ଥ ମିଳି ନ ଥିଲା। ଏ ନେଇ ସେ କେବେ ଦୁଃଖିତ ନ ଥିଲେ। ତାଙ୍କ ଜୀବନର ଅନ୍ତ ସମୟବେଳକୁ ତାଙ୍କ ସମ୍ପତ୍ତିର ମୂଲ୍ୟ ପାଖାପାଖି $୫୦୦,୦୦୦ ହୋଇଥିଲା।

ନିମୁନିଆରେ ଆକ୍ରାନ୍ତ ହୋଇ ସେ ଏପ୍ରିଲ ୨, ୧୮୭୨ରେ ନିଜର ୮୧ତମ ଜନ୍ମଦିନର ୨୫ ଦିନ ଆଗରୁ ନିଜ ନିଉୟର୍କ ବାସ ଭବନରେ ଶେଷ ନିଃଶ୍ୱାସ ତ୍ୟାଗ କରିଥିଲେ। ବ୍ରୁକଲିନ, ନିଉୟର୍କର ଗ୍ରୀନ ଉଡ୍ ଶ୍ମଶାନରେ ତାଙ୍କୁ ସମାଧି ଦିଆ ଯାଇଥିଲା।

• Reinhardt, Joachim, "Samuel F. B. Morse Archived 2010-02-13 at the Wayback Machine. (1791–1872) Congo, 1988".
• Mabee, Carleton, The American Leonardo: A Life of Samuel F.B. Morse (1943, reissued 1969); William Kloss, Samuel F.B. Morse (1988); Paul J. Staiti, Samuel F.B. Morse (1989) (Knopf, 1944) (Pulitzer Prize winner for biography for 1944).
• Samuel F. B. Morse, Foreign Conspiracy Against the Liberties of the United States: The Numbers Under the Signature (Harvard University Press 1835,1855)
• Kenneth Silverman, Lightning Man – The Accursed Life of Samuel F.B. Morse^{[permanent dead link]} (De Capo Press 2004)
• Paul J. Staiti, Samuel F. B. Morse (Cambridge 1989).
• Lauretta Dimmick, Mythic Proportion: Bertel Thorvaldsen's Influence in America, Thorvaldsen: l'ambiente, l'influsso, il mito, ed. P. Kragelund and M. Nykjær, Rome 1991 (Analecta Romana Instituti Danici, Supplementum 18.), pp. 169–191.
• Tom Standage, The Victorian Internet, (London:Weidenfeld & Nicholson, 1998) pp. 21–40.
• Prime, Life of S. F. B. Morse (New York, 1875)
• E. L. Morse (editor), his son, Samuel Finley Breese Morse, his Letters and Journals' (two volumes, Boston, 1914)
• Swayne, Josephine Latham (1906). The Story of Concord Told by Concord Writers. Boston: E.F. Worcester Press.
• Iles, George (1912), Leading American Inventors, New York: Henry Holt and Company, pp. 119–157
• Andrew Wheen, DOT-DASH TO DOT.COM: How Modern Telecommunications Evolved from the Telegraph to the Internet (Springer, 2011) pp 3-29
• James D. Reid, "The Telegraph in America: Its Founders, Promoters and Noted Men" New York: Arno Press, 1974.
• Robert Luther Thompson, "Wiring A Continent, The History of the Telegraph Industry in the United States 1832-186" Princeton University Press, 1947.

• Speech of Morse given at the National Academy of Design, 1840, regarding the daguerreotype
• Reminiscence by Morse regarding the early days of the daguerreotype
• Samuel Finley Brown Morse Papers, 1911–1969 (call number JL016; 42.5 linear ft.) are housed in the Department of Special Collections and University Archives at Stanford University Libraries
• Booknotes interview with Kenneth Silverman on Lightning Man: The Accursed Life of Samuel F.B. Morse, February 22, 2004.