Eurovision Song Contest 1960

Tevlinga blei arrangert i Royal Festival Hall i London tysdag 29. mars 1960. BBC produserte sendinga etter at Nederland, som vann i 1959, takka nei til oppdraget. Katie Boyle var programleiar.

Eurovision Song Contest 1960
Dato
Vertskap
Stad Royal Festival Hall London i Storbritannia
Programleiar(ar) Katie Boyle
Varigskap
Opningsnummer
Pausenummer
Bidrag
Debuterte Noreg
Attende Luxembourg
Kart
Røysting
Vinnar Frankrike med «Tom Pillibi» av Jacqueline Boyer
Eurovision Song Contest
1959 1961

Luxembourg var tilbake etter fråværet året før, mens Noreg debuterte i tevlinga. Dimed steig deltakartalet frå elleve til tretten, noko som var ny rekord.

Frankrike vann Eurovision Song Contest for andre gong, denne gongen med låten «Tom Pillibi», sungen av Jacqueline Boyer. Vertslandet Storbritannia enda på andreplass for andre år på rad, Monaco blei nummer tre, mens Tyskland og Noreg delte fjerdeplassen. Noreg var representert av Nora Brockstedt og Georg Elgaaens «Voi Voi». Fjerdeplassen er per 2024 framleis blant dei beste resultata til Noreg i Eurovision Song Contest.

 

Som vinnar av tevlinga året før var det Nederland som skulle ha arrangert Eurovision Song Contest dette året, men Nederland sa frå seg arrangørjobben, sidan dei hadde vore vertsnasjon to år tidlegare. EBU tilbaud i staden arrangementet til sølvvinnaren frå året før, Storbritannia. BBC takka ja til oppdraget og la finalen til Royal Festival Hall i London tysdag 29. mars 1960.

Royal Festival Hall ligg på South Bank ved breidda av Themsen, like ved Hungerford Bridge. Med rundt 2900 sitjeplassar var dette den største Eurovision-arenaen til då. Dette var også fyrste gongen Storbritannia arrangerte ein finale, og BBC har steppa inn som reserve-vert ytterlegare fire gongar siden: i 1963, 1972, 1974 og i 2023 på vegner av Ukraina. Tevlinga i 2023 var den niande som Storbritannia arrangerte, meir enn noko anna land.

Talet på deltakande land var rekordhøgt, med tretten land. Blant deltakarane var Noreg, som debuterte i Eurovision Song Contest – trass i at NRK Fjernsynet framleis ikkje hadde starta ordinære sendingar. Det skjedde fyrst fem månader seinare. NRK overførte finalen frå London direkte i radio, og som prøvesending i fjernsynet. Erik Diesen var kommentator i begge medium.

Luxembourg vende tilbake etter eit års pause, og for fyrste gong med ein song på luxembourgsk. Songen kom på sisteplass, men artisten Camillo Felgen fekk seinare ein suksessrik karriere som programleiar i TV og radio. Det same gjorde nederlandske Rudi Carrell, som blei nest sist. Det austerrikske bidraget «Du hast mich so fasziniert» var skrive av den då 80 år gamle operette-komponisten Robert Stolz, men songen enda berre på ein sjuandeplass.

 

Kvart deltakarland deltok via ein kringkastar som var medlem av EBU. Landa stilla med eit bidrag kvar, og dette skulle bli framført av ein solist eller ein duo. Det var med andre ord ikkje tillate med fleire enn to artistar på scena. Startrekkjefølgja blei avgjord ved loddtrekking som blei gjennomført av programleiar Katie Boyle dagen før finalen. Musikalske og tekniske prøvar blei gjennomførte 28. og 29. mars, før direktesendinga om kvelden 29. mars. Scena var designa av Richard Levin.

Vinnaren blei kåret gjennom juryavrøysting. Som dei tre føregåande åra hadde kvart land ei jurygruppe med ti jurymedlemmar, der kvart jurymedlem gav eit poeng til sin favorittsong. Jurymedlemmane var nøydde til å røyste, og dei kunne ikkje røyste på sitt eige land. Jurymedlemmane skulle vere lekfolk, og ikkje profesjonelle musikarar, utgjevarar eller komponistar. Nytt av året var at dei nasjonale jurygruppene fekk lytte til opptaket frå generalprøven på førehand før direktesendinga starta.

Finalen blei arrangert tysdag 29. mars 1960 frå klokka 21.00–22.20 lokal tid (22.00–23.20 norsk tid). Sendinga blei leia av den britiske TV-verten og skodespelaren Catherine «Katie» Boyle. Ho skulle seinare leie Eurovision Song Contest også i 1963, 1968 og 1974, og ho har rekorden som programleiar for flest finalar.

Boyle ønskte sjåarar og publikummarar velkommen før kommentatorane frå dei ulike landa tok over. Kommentaren til BBC-kommentator David Jacobs blei overført til dei drygt 2500 publikummarane i salen. Etter at dei tretten bidraga var framført, kom Katie Boyle tilbake på scena og sette straks i gong avrøystinga utan noko form for pausenummer.

Avrøystinga

 

Som åra før hadde kvart land ei jurygruppe på ti medlemmar, der kvart medlem gav eit poeng til sin favorittsong. Juryen kunne ikkje røyste på bidraget frå sitt eige land. Landa røysta i motsett rekkefølgje av startrekkefølgja, slik ordninga var fram til 1963.

Avrøystinga blei raskt ein tett kamp mellom Frankrike og vertsnasjonen Storbritannia. Frå dei siste jurygruppene fekk Frankrike høge poeng og vann til slutt med 32 poeng. Dette var den andre sigeren til Frankrike i Eurovision Song Contest, og den andre andreplassen til Storbritannia. Monaco blei nummer tre, mens Noreg og Tyskland delte fjerdeplassen. Sverige og Danmark enda på delt tiandeplass. Dei norske poenga blei lesne opp av Kari Borg Mannsåker frå NRK Marienlyst i Oslo.

Det var opphavleg planlagt at dei tre beste songane skulle framføre på nytt etter avrøystinga, slik det blei gjort i 1959, men dette blei droppa av BBC, og berre vinnarsongen fekk opptre på nytt. Vinnaren Jacqueline Boyer fekk overlevert ei vase i sølv av fjorårsvinnar Teddy Scholten. Dette var fyrste gongen at ein fjorårsvinnar overleverte sigerstrofeet til den etterfølgjande vinnaren, noko som sidan har blitt ein tradisjon.

Vinnarsongen «Tom Pillibi» blei populær også utanfor Frankrike, og Jacqueline Boyer spela han inn i tysk og engelsk versjon. I tillegg blei songen spela inn av ei rekkje andre europeiske artistar, blant dei britiske Julie Andrews, svenske Inger Berggren, spanske José Guardiola, norske Sølvi Wang, danske Katy Bødtger og nederlandske Willeke Alberti.

 

NRK starta opp med regulære tv-prøvesendingar i 1958 og var ivrige etter å delta i det gryande europeiske TV-samarbeidet. I desember 1959 gjekk NRK ut i norske aviser og inviterte norske komponistar til å sende inn bidrag til Melodi Grand Prix 1960. Litt over 300 bidrag kom inn, og etter ein semifinale 4. februar 1960 var seks av dei klåre for den norske finalen i Store Studio laurdag 20. februar. Den klåre vinnaren blei «Voi Voi», skriven av Georg Elgaaen og sungen av Nora Brockstedt. Til den internasjonale finalen var det ein liten norsk delegasjon som stilla i London. Nora Brockstedt og dirigent Øivind Bergh var på plass nokre dagar før finalen, mens komponist Georg Elgaaen og kommentator Erik Diesen ankom London same dag. Debuten blei møtt med spenning – og norsk nøkternheit – idet Diesen kommenterte: «Jeg må si at her er det norske laget, Nora Brockstedt, Øivind Bergh, og selvfølgelig Georg Elgaaens melodi 'Voi Voi', i så fint selskap at vi nok skal være mer enn fornøyd med det man i sportsspråket ville kalle for en 'hederlig plassering'.»

Nora Brockstedt stilla på scena i ei samekofte-inspirert kjole med pelskrage. Songen enda på ein delt fjerdeplass, som per 2024 er den sjette beste plasseringa til Noreg i tevlinga. «Voi Voi» blei også signaturlåten til Brockstedt og ein evergreen i norsk pophistorie.

Det dåverende norske namnet på Eurovision Song Contest var Eurovisjonens sangkonkurranse og Melodi Grand Prix. Det sistnemnde namnet var henta frå danskanes nasjonale tevling, som igjen var inspirert av den internasjonale finalen, som dei fyrste åra blei kalla Eurovision Grand Prix.

Startrekkefølgja blei avgjort ved loddtrekking dagen før finalen. Under er deltakarlista og resultatet:

Startnr.	Land	Artist	Song	Språk	Plass	Poeng
01	Storbritannia	Bryan Johnson	«Looking High, High, High»	Engelsk	2	25
02	Sverige	Siw Malmkvist	«Alla andra får varann»	Svensk	10	4
03	Luxembourg	Camillo Felgen	«So laang we's du do bast»	Luxembourgsk	13	1
04	Danmark	Katy Bødtger	«Det var en yndig tid»	Dansk	10	4
05	Belgia	Fud Leclerc	«Mon amour pour toi»	Fransk	6	9
06	Noreg	Nora Brockstedt	«Voi Voi»	Norsk	4	11
07	Austerrike	Harry Winter	«Du hast mich so fasziniert»	Tysk	7	6
08	Monaco	François Deguelt	«Ce soir-là»	Fransk	3	15
09	Sveits	Anita Traversi	«Cielo e terra»	Italiensk	8	5
10	Nederland	Rudi Carrell	«Wat een geluk»	Nederlandsk	12	2
11	Tyskland	Wyn Hoop	«Bonne nuit ma chérie»	Tysk	4	11
12	Italia	Renato Rascel	«Romantica»	Italiensk	8	5
13	Frankrike	Jacqueline Boyer	«Tom Pillibi»	Fransk	1	32

Artistar som hadde delteke tidlegare

Artist	Land	Deltok i	Merknader
Fud Leclerc	Belgia	1956	Song «Messieurs les noyés de la Seine», det eine av to belgiske bidrag dette året.
		1958

Tavla er ordna i samme rekkefølgje som landa røysta i.

Deltakarland	Poenggjevande land													Sum	Plass
Storbritannia		2	1	5	4	1	3	2	1		5	1		25	2
Sverige	2	1		1										4	10
Luxembourg		1												1	13
Danmark								2			1		1	4	10
Belgia		3	1				1					4		9	6
Noreg	1			1	4		1		1	2			1	11	4
Austerrike		1							1	2			2	6	7
Monaco	3		7		1					2	1		1	15	3
Sveits		1					2	1			1			5	8
Nederland		1							1					2	12
Tyskland	4					2	2		2			1		11	4
Italia				1		2			1		1			5	8
Frankrike			1	2	1	5	1	5	3	4	1	4	5	32	1

 

Mens Eric Robinson var sjefdirigent, hadde fleire av landa med sin eigen dirigent. Under er ei liste over dirigentane til deltakarlanda, lista etter startrekkefølgja.

Poengopplesarar

Kvart land hadde ein talsperson som annonserte poenga frå den nasjonale jurygruppa over telefon på engelsk eller fransk. Under er talspersonane i same rekkefølgje som under avrøystinga.

Kommentatorar og kringkastarar

Fjorten land kringkasta finalen: deltakerlanda samt Finland, som debuterte i tevlinga året etter. Oversikt over kommentatorar og poengopplesarar i Eurovision Song Contest 1960:

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator	Kilde
Austerrike	ORF	ORF	Wolf Mittler (brukte kommentaren til tyske ARD)
Belgia	INR	INR	Georges Désir
	NIR	NIR TV	Nic Bal
Danmark	DR	Danmarks Radio TV	Sejr Volmer-Sørensen
		Program 2
Frankrike	RTF	RTF Télévision	Pierre Tchernia
Italia	Rai	Programma Nazionale	Giorgio Porro
		Secondo Programma
Luxembourg	CLT	Télé-Luxembourg	Pierre Tchernia
Monaco	TMC	Télé Monte-Carlo	Pierre Tchernia
Nederland	NTS	NTS	Piet te Nuyl
		Hilversum 2
Noreg	NRK	NRK Fjernsynet	Erik Diesen
		NRK Radio	Erik Diesen, sendt med ein times forseinking
Storbritannia	BBC	BBC Television Service	David Jacobs
Sveits	SF DRS	TV DRS	Theodor Haller
	SR DRS	Radio Beromünster
	TSR	TSR	Georges Hardy
	RSR	Radio Sottens	Ukjend
	RTSI	TSI	Ukjend
		Radio Monte Ceneri	Ukjend
Sverige	Sveriges Radio	Sveriges Radio TV	Jan Gabrielsson
		SR P2
Tyskland	ARD	Deutsches Fernsehen	Wolf Mittler

Kommentatorar og overføringar i ikkje-deltakande land

Land	Kringkastar	Kanal	Kommentator	Kilde
Finland	Yle	Suomen Televisio	Aarno Walli