Debbie Harry

juli">1. juli 1945) er ein USA-amerikansk songar og skodespelar, mest kjend som vokalist i New Wave-gruppa Blondie. Fleire av songane ho spelte inn med denne gruppa nådde førsteplassen på hitlisten i USA og Storbritannia mellom 1979 og 1981. Ho har også hatt suksess som soloartist. Karrieren hennar som skodespelar femner over tretti filmroller.

Debbie Harry
Fødd	1. juli 1945 (78 år)
Fødestad	Miami
Fødenamn	Deborah Ann Harry
Opphav	USA
Aktiv	1968–
Sjanger	rock, new wave, postbop, rapping, pop, pønkrock, disco, powerpop
Instrument	vokal
Stemmetype	mezzosopran
Plateselskap	Chrysalis, Private Stock Records
Verka som	songar, songar-låtskrivar, komponist, musikar, filmskodespelar, fjernsynsskodespelar, teaterskodespelar, filmmusikkomponist, filmprodusent, stemmeskodespelar, dubbar, modell, plateartist

Blondie-songen «Rapture» frå 1980, der Harry rappar, er rekna som den første rappsongen som nådde listetopplassering i USA.

 

Debbie Harry blei fødd som Angela Trimble i Miami i Florida i 1945. Tre månader gammal blei ho adoptert av Richard Smith Harry og Catherine (f. Peters), som var innehavarar av ein gåvebutikk i Hawthorne i New Jersey, og gjeven namnet Deborah Ann Harry. Harry fekk vita at ho var adoptert då ho var fire. Seinare, sist i 1980-år, fann ho fødselsmora si, ein konsertpianist som valde å ikkje ha kontak med henne.

Harry gjekk ut frå Hawthorne High School i New Jersey i 1963. Ho fekk ein Associate of Arts-grad frå Centenary College i Hackettstown i New Jersey i 1965. Seinare i 1960-åra flytta ho til New York by, der ho var sekretær for BBC Radio i eit år. Seinare var ho serveringsdame ved Max's Kansas City, go-go-dansar ved eit diskotek i Union City i New Jersey og Playboy Bunny.

Mot slutten av 1960-åra byrja Harry den musikalske karrieren sin som bakgrunnsvokalist for folkrock-gruppa The Wind in the Willows. Gruppa gav ut eit album med same namn i 1968 på Capitol Records.

I 1974 blei Harry med i gruppa Stilettoes, saman med Elda Gentile og Amanda Jones. Kort tid etter blei gitaristen Chris Stein med i gruppa, og han og Harry blei kjærastar.

Blondie

Etter at paret forlét Stilettoes skipa Harry og Stein gruppa Angel and the Snake saman med Tish Bellomo og Snooky Bellomo. Etter kort tid endra gruppa namn til Blondie, etter tilropa Harry ofte fekk på gata etter at ho bleika håret sitt blondt. Gruppa fekk nytt personell: Clem Burke på trommer, Gary Valentine på bass og etterkvart Jimmy Destri på tangentar. Ho blei snart eit fast innslag ved Max's Kansas City og CBGB i New York.

Debutalbumet til gruppa, Blondie, kom ut i desember 1976 og igjen i oktober 1977 på eit anna platesleskap. Platemeldinga i Rolling Stone merka seg den ekspressive røysta til Debbie Harry.

I juni 1979 blei gruppa avbilda på framsida til Rolling Stone. Med den særmerkte fotogene utsjånaden sin og det blonde håret blei Harry raskt eit punk-ikon. Mange folk fekk inntrykket av at «Blondie» var namnet på songaren, og gruppa svarte med ein jakkemerke-kampanje som sa «Blondie is a group» i 1979.

Det andre albumet til Blondie, Plastic Letters, fekk ein del suksess utanfor USA, men det trejde albumet deira, Parallel Lines (1978), blei ein verdsomspennande suksess. Det inneheldt mellom anna singelen «Heart of Glass», som nådde førsteplassen i USA og Storbritannia. Det neste albumet deira, Eat to the Beat (1979), fortsette suksessen og selde til platina. Autoamerican kom ut i 1980, og gruppa hadde hittar med «Call Me», «Atomic», «The Tide Is High» og «Rapture».

På denne tida blei Harry og Stein venner med graffitikunstnaren Fab Five Freddy, som introdusedrte dei for det nye hip-hop-miljøet i Bronx. Freddy er nemnd i «Rapture» og opptrer i musikkvideoen til songen. Gjennom han bli dei også kjende med artisten Grandmaster Flash.

Harry blei udøydeleggjort av Andy Warhol i 1980, som skapte ei rekkje kunstverk etter ein enkelt fotosesjon ved The Factory. Vennskapen og samarbeidet med Warhol fortsette då Harry var den første gjesten på MTV-showet hans, Andy Warhol’s Fifteen Minutes.

Etter ein pause på eit år kom Blondie saman att og gav ut sitt sjette studioalbum, The Hunter (1982). Albumet hadde ikkje så stor suksess som dei tidlegare, og ein verdsturné blei korta ned på grunn av relativt låge billettsal. Rundt denne tida blei Stein svært sjuk av den sjeldne autoimmune sjukdommen pemphigus. Alt dette førte til at gruppa blei oppløyst.

Solokarriere

 

Debbie Harry hadde gjeve ut sitt første soloalbum i 1981. KooKoo var produsert av Nile Rodgers og Bernard Edwards frå Chic. Albumet nådde 25. plass på albumlista og 6. plassen i Storbritannia.

Etter oppløysinga av Blondie i 1982 gav Harry ut mindre solostoff ettersom ho også tok seg av den sjuke partneren sin Chris Stein. Ho gav ut singelen «Rush Rush» i 1983 (produsert av Giorgio Moroder og henta frå filmen Scarface), men han hadde ikkje kommersiell suksess. Ein ny singel, «Feel The Spin» (frå filmen Krush Groove), kom ut i 1985, men var heller ikkje ein kommersiell suksess.

I 1986 gav Harry ut sitt andre soloalbum, Rockbird, som nådde 97. plass på albumlista i USA og 31. plass i Storbritannia, der ho selde til gull. Singelen «French Kissin' in the USA» gav Harry den einaste solohitten på topp ti i Storbritannia, og blei ein liten hitt i USA (57. plass). Ho spelte inn songen «Liar, Liar» til filmmusikkalbumet Married to the Mob frå 1988. Songen var Mike Chapman i det første samarbeidet deira sidan Blondie-albumet The Hunter frå 1982.

Harry gav ut albumet Def, Dumb and Blonde i 1989, og gjekk på denne tida over frå «Debbie» til «Deborah» som artistnamn. Den første singelen «I Want That Man» var ein hitt i Europa og Australia og på US Modern Rock Charts. Suksessen til singelen førte albumet til 12. plassen på den britiske albumlista, og albumet selde til sølv i Storbritannia. I USA, der det var lite blest om albumet, nådde det berre 123. plass på salslista.

Frå 1989 til 1991 turnerte Harry over heile verda saman med Chris Stein, Karl Hyde frå Underworld og den framtidige Blondie-bassisten Leigh Foxx. I juli 1991 spelte ho på Wembley stadion som support for INXS. I 1991 gav Chrysalis ut eit nytt samlealbum i Europa kalla The Complete Picture: The Very Best of Deborah Harry and Blondie, med hittar frå både Blondie- og soloartisttida hennar. Albumet nådde tredjeplassen på albumlista i Storbritannia, og selde til gull.

Blondie og Harry

 

I 1997 kom Blondie saman igjen for første gong på 15 år. Dei fire opphavlege medlemmene (Harry, Stein, Clem Burke og Jimmy Destri) byrja laga det som skulle bli det sjuande studioalbumet deira, No Exit (1999). Hovudsingelen frå albumet, «Maria», debuterte på førsteplassen i Storbritannia, og nådde også førsteplass i 14 ulike land. No Exit debuterte på tredjeplassen på albumlista i Storbritannia og 17. plass i USA.

Gruppa turnerte nesten kvart år i løpet av dei neste åra, og spelte inn albuma The Curse of Blondie (2003), Panic of Girls (2011), Ghosts of Download (2014) og Pollinator (2017), som debuterte på fjerdeplassen på den britiske albumlista.

Etter gjenforeininga til Blondie gjekk det fleire år før Harry gav ut meir solomateriale, men i 2006 byrja ho arbeida med det femte soloalbumet sitt, Necessary Evil, som kom ut i 2007. Ho heldt arbeidet sitt med Blondie og soloarbeidet sitt fråskild, der ho som soloartist opptredde utan nokon Blondie-medlemmer.