Tweeklang

Dor folgt twee verscheden Vokalen achter'nanner. So'n Tweekläng sünd „ei“, „au“, „eu“.

Dat Woort Diphthong kümmt ut de Greeksche Sprake: dis heet „tweemol“ un phthóngos heet „Luud“.

Bi en Tweeklang gaht de beiden Vokalen een in den annern över. De twee Delen vun den Tweeklang liggt tosamen in ene Sülv. Wenn de Grenz twuschen twee Sülven togliek twuschen twee Vokalen dörlopen deit (as bi „Cha-os“), denn so is dat keen Diphtong, man en Hiatus.

Dat gifft

• Tweekläng, de affallen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den eersten Deel liggt, as in „au“, „ei“ usw.
• Tweekläng, de upstiegen doot. Dat sünd Diphthongen, wo de Ton up den tweeten Deel liggt. In de Franzöösche Sprake gifft dat düsse Tweekläng bi Wöör, as loi (Gesett) un roi (König).

In de verscheden plattdüütschen Dialekten gifft dat en ganzen Barg vun Diphthongen. Sünnerlich in de Westfäälschen Dialekten warrt veel mit Tweekläng snackt un schreven.

Bispelen:

• au /[aʊ̯]/ „Hau“
• ei, ai /[aɪ̯]/ „twei“, „Heike“
• eu, äu, oi /[ɔʏ̯]/ „Moin“, „freun“

• Diphthongeern
• Ümluud, Alphabet
• Hiatus

• http://wortschatz.uni-leipzig.de/
• http://www.m-w.com/cgi-bin/dictionary?va=diphthong
• http://www.answers.com/topic/diphthong