ဆွလာသ်: အစ္စလာမ်ဘာသာဝတ်ပြုဆုတောင်းခြင်း

"ချိတ်ဆက်ခြင်း" သို့မဟုတ် "ဆက်သွယ်ရေး" ဟုအဓိပ္ပာယ်ရသော အာရဗီစကားလုံးမှ ဆင်းသက်လာသော ဆွလာသ် သည် အစ္စလမ်ဘာသာ၏ အခြေခံဝတ်ပြုမှုဖြစ်သည်။ ၎င်းသည် ယုံကြည်သူ၏ အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်ထံ လက်အောက်ခံမှုနှင့် သူ၏ အချုပ်အခြာအာဏာကို အသိအမှတ်ပြုခြင်း၏ သင်္ကေတဖြစ်သည်။ အရွယ်ရောက်ပြီးသူ မွတ်စ်လင်မ်တိုင်းအတွက် မရှိမဖြစ်လိုအပ်သော ဆာလာဟ်အား တစ်နေ့လျှင် ငါးကြိမ်ပြုလုပ်ပြီး အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အပေါ် ထားရှိသည့် ယုံကြည်မှုနှင့် တာဝန်များကို အမြဲသတိပေးသည့်အနေဖြင့် ဆောင်ရွက်ပေးပါသည်။

နေ့စဥ်ဆုတောင်းချက်(၅)မျိုးမှာ ဖဂျရ် (အရုဏ်မတက်မီ)၊ ဇဟိုရ် (မွန်းတည့်)၊ အဆွရ် (နေ့လည်ပိုင်း)၊ မဂ်ရိဗ် (နေဝင်ပြီးနောက်ပိုင်း)၊ အီရှာ (ည)။ ဆုတောင်းခြင်းတစ်ခုစီတွင် ၎င်း၏ သတ်မှတ်ထားသော အချိန်ရှိပြီး ကိုယ်ကာယလှုပ်ရှားမှုများနှင့် ရွတ်ဆိုမှုများ၏ အစုံအလင် ပါဝင်ပါသည်။ ဖဂျရ်၊ ဇဟိုရ်၊ အဆွရ် နှင့် အီရှာ တွင် ၄ ရကအသ် (rak'ahs) ရှိပြီး မဂ်ရိဗ် တွင် ၃ ရကအသ် ပါရှိသည်။

ဆလာသ်မပြုလုပ်မီ၊ မွတ်စ်လင်မ်များသည် သန့်စင်ခြင်း (ဝူဇူ) ဖြင့် ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သန့်ရှင်းမှုရှိရန် လိုအပ်ပါသည်။ ထို့အပြင်၊ ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှု ပြီးမြောက်ရန် အာရုံစူးစိုက်မှုနှင့် ရည်ရွယ်ချက် (နီယသ်) လိုအပ်သော စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ ကြိုတင်ပြင်ဆင်မှုသည် အရေးကြီးပါသည်။

ဆွလာသ် တွင် မတ်တပ်ရပ်ခြင်း (ကီယမ်)၊ ဦးညွှတ် (ရူကူ)၊ ပျပ်ဝပ် (စဂျေဒါ) နှင့် ထိုင်ခြင်း (ဂျလ်ဆာ) အပါအဝင် အမျိုးမျိုးသော ကိုယ်ဟန်အနေအထားများ ပါဝင်ပါသည်။ ဤလှုပ်ရှားမှုများသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်အား နှိမ့်ချမှု၊ လက်အောက်ခံမှု၊ ဆည်းကပ်မှုတို့ကို ကိုယ်စားပြုသည်။

၎င်း၏ရုပ်ပိုင်းဆိုင်ရာသွင်ပြင်များအပြင် ဆွလာသ် သည် လေးနက်သောဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ အရေးပါမှုကို ရရှိထားသည်။ ၎င်းသည် အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့် တိုက်ရိုက်ဆက်သွယ်မှု ထူထောင်ရန်၊ သူ၏ လမ်းညွှန်မှုကို ရှာဖွေရန်နှင့် သူ၏ ကောင်းချီးများအတွက် ကျေးဇူးတင်ကြောင်း ဖော်ပြသည့် နည်းလမ်းတစ်ခုအဖြစ် ဆောင်ရွက်သည်။

ဆွလာသ် ၏ ပုံမှန်စွမ်းဆောင်ရည်သည် ဝိညာဉ်ရေးရာပြည့်စုံမှု၊ စည်းကမ်းနှင့် အာရုံစူးစိုက်မှုကို တိုးပွားစေသည်။ ၎င်းသည် ယုံကြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏နောက်ခံ သို့မဟုတ် လူမျိုးမခွဲခြားဘဲ အသင်းတော်ဝတ်ပြုဆုတောင်းရန်အတွက် ဗလီများတွင် စုရုံးကြသောကြောင့် မွတ်စလင်အသိုင်းအဝိုင်းအတွင်း စည်းလုံးညီညွတ်မှုကိုလည်း မြှင့်တင်ပေးပါသည်။

အရေးကြီးသော်လည်း၊ လူအများစုသည် ဆွလာသ် ကာလအတွင်း အာရုံစူးစိုက်မှုကို ထိန်းသိမ်းရန်နှင့် သင့်လျော်သောပုံစံကို စောင့်ကြည့်ရန် ရုန်းကန်နေရသည်။ ဆုတောင်းခြင်းများကို အလျင်စလိုလုပ်ဆောင်ခြင်း၊ ဂရုတစိုက်မရှိခြင်းနှင့် ဆွလာသ် ၏ကျင့်ဝတ်များကို လျစ်လျူရှုခြင်းသည် ရှောင်ရှားရန် ဘုံအခက်အခဲများဖြစ်သည်။

တစ်သမတ်တည်း ဆွလာသ် လုပ်ရိုးလုပ်စဉ်တစ်ခုကို ထူထောင်ခြင်းသည် အလုပ်များသောအချိန်ဇယားများ၊ အနှောင့်အယှက်များ သို့မဟုတ် ကိုယ်ရေးကိုယ်တာအခြေအနေများကြောင့် စိန်ခေါ်မှုများဖြစ်လာနိုင်သည်။ သို့သော်၊ စိတ်ပိုင်းဖြတ်မှု၊ အချိန်စီမံခန့်ခွဲမှုနှင့် ယုံကြည်သူချင်းများထံမှ ပံ့ပိုးကူညီမှုရယူခြင်းဖြင့် ဤအတားအဆီးများကို ကျော်လွှားနိုင်သည်။

ဆွလာသ် ၏အနှစ်သာရသည် မပြောင်းလဲသော်လည်း၊ ဆုတောင်းခြင်းဝန်းကျင်ရှိ ဓလေ့ထုံးတမ်းများနှင့် အလေ့အထများသည် မတူညီသော ယဉ်ကျေးမှုနှင့် ဒေသများတွင် ကွဲပြားနိုင်ပါသည်။ ဤကွဲပြားမှုများကြားမှ ဆာလာသည် ပထဝီဝင်နယ်နိမိတ်များကို ကျော်ဖြတ်ကာ မွတ်စ်လင်မ်များအကြား ကမ္ဘာလုံးဆိုင်ရာ ညီရင်းအစ်ကိုရင်းမြစ်ကို မွေးမြူကာ စည်းလုံးညီညွတ်သော အင်အားစုအဖြစ် ဆောင်ရွက်သည်။

ယနေ့ခေတ် လျင်မြန်သောကမ္ဘာကြီးတွင် ဆွလာသ် ကိုနေ့စဉ်ဘ၀တွင် ပေါင်းထည့်ခြင်းသည် စိန်ခေါ်မှုဖြစ်နိုင်သည်။ သို့သော်၊ နည်းပညာတိုးတက်မှုများသည် မိုဘိုင်းအပလီကေးရှင်းများနှင့် သတိပေးချက်များမှတစ်ဆင့် ဆုတောင်းချိန်များကို လိုက်နာရန် ပိုမိုလွယ်ကူစေပြီး လူတစ်ဦးချင်းစီသည် ၎င်းတို့၏အလုပ်များသောအချိန်ဇယားများကြားတွင် ၎င်းတို့၏ဝိညာဉ်ရေးဆက်သွယ်မှုကို ထိန်းသိမ်းနိုင်စေခဲ့သည်။

ကုရ်အာန်ကျမ်းတော်မြတ်နှင့် ဟဒီးစ်တော်များ၏ မြောက်မြားစွာသောအခန်းငယ်များတွင် ဆာလာ၏အဓိပ္ပာယ်ကို အလေးပေးဖော်ပြထားသည် (နဗီတမန်တော်မုဟမ္မဒ်၏ မိန့်တော်မူချက်၊ ငြိမ်သက်ခြင်းရှိပါစေသတည်း)။ ဤသွန်သင်ချက်များသည် ယုံကြည်သူများအတွက် ဝိညာဉ်ရေးအာဟာရနှင့် လမ်းညွှန်မှုတစ်ခုအဖြစ် ဆုတောင်းခြင်း၏အရေးကြီးမှုကို အလေးပေးဖော်ပြသည်။

ခရီးသွားခြင်း၊ ဖျားနာခြင်း သို့မဟုတ် ဓမ္မတာလာနေစဉ် အမျိုးသမီးများအတွက် အထူးထည့်သွင်းစဉ်းစားရမည့်အချက်များ ဆွလာသ် နှင့် သက်ဆိုင်ပါသည်။ သီးခြားကိစ္စများတွင် ကင်းလွတ်ခွင့်များ ရှိသော်လည်း၊ အခြားသော ဝတ်ပြုကိုးကွယ်မှုနည်းလမ်းဖြင့် သော်လည်းကောင်း အလ္လာဟ်အရှင်မြတ်နှင့် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ဆက်နွှယ်မှုကို ထိန်းသိမ်းခြင်းသည် အရေးကြီးဆုံးဖြစ်သည်။

၎င်း၏ ထုံးတမ်းဓလေ့ထုံးတမ်း အသွင်အပြင်များအပြင်၊ ဆွလာသ် သည် သတိပဋ္ဌာန်ကို ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်း၊ ယုံကြည်ခြင်းကို အားကောင်းစေခြင်းနှင့် အတွင်းငြိမ်းချမ်းရေးကို ပြုစုပျိုးထောင်ခြင်းဖြင့် ကိုယ်ပိုင်တိုးတက်မှုကို မြှင့်တင်ပေးပါသည်။ တသမတ်တည်း လေ့ကျင့်ခြင်းအားဖြင့်၊ ယုံကြည်သူများသည် ၎င်းတို့၏ ဝိညာဉ်ရေးနှင့် စိတ်ပိုင်းဆိုင်ရာ သုခချမ်းသာတွင် လေးနက်သော အပြောင်းအလဲကို တွေ့ကြုံခံစားကြရသည်။

နိဂုံးချုပ်အနေနှင့်၊ ဆွလာသ် သည် သတ်မှတ်ထားသော ထုံးတမ်းစဉ်လာတစ်ခုမျှသာမဟုတ်သော်လည်း ယုံကြည်သူနှင့် ၎င်းတို့၏ဖန်ဆင်းရှင်ကြားက နှောင်ကြိုးကို ခိုင်ခံ့စေသော နက်နဲသောဝတ်ပြုမှုတစ်ခုဖြစ်သည်။ ဆာလာအား ၎င်းတို့၏ယုံကြည်ခြင်း၏ အုတ်မြစ်အဖြစ် လက်ခံထားခြင်းဖြင့် မွတ်စလင်များသည် ဝိညာဉ်ရေးဆိုင်ရာ ပြည့်စုံမှု၊ စည်းကမ်းနှင့် အတွင်းစိတ်ငြိမ်းချမ်းမှုကို ရရှိနိုင်သည်။