Pyxis Nautica

Gradus angulum in septentriones monstrat.

Seres antiqui circum 400 a.C.n. de magnetismo in opere Libro magistris vallis diaboli (鬼谷子) appellato aiunt: "Magnes facit ferrum venire vel ferrum attrahit." Et circum anno 1200 notatur Seres pyxibus magneticis ad navigandum uti.

Antiquitas autem connexionem inter magnetismum et pyxis actionem ignorabat: vel stella Polaris vel insula magnetica in septentrionibus sita putabantur acus attrahere, sine explicatione scientifica data. Solus fuit Gulielmus Gilbert, qui rectam dedit explicationem anno 1600 in suo opere magno De Magnete, Magneticisque Corporibus, et de Magno Magnete Tellure inscripto. Gilbertus proposuit tellurem ipsam esse magnetem ingentem. Secundum leges electromagneticas vires magneticae acum vertunt ut acus versus campum magneticum intendant. Ergo, quod Telluris campus magneticus fluit a polo meridionali ad polum septentrionalem, acus in Telluris superficie ad septentrionalem indicant.

Accuratius hodie scimus polos magneticos non exacte congruere telluris gyrationis polis, ut acus non exacte ad partem septentrionalem intendant. Directio vera a magnetica discrepat multum in Antartica et in oceanis meridionalibus Atlanticis Pacificisque. Ut in tabula geographica infra posita videtur, locus poli australis inter Antarcticam et Australiam in Oceano Indico iacet.

• Ars navigandi
• Cursus exploratorius
• GPS (Systema localizationis globale)
• Magnetismus
• Portolani
• Rosa ventorum