Nilus: Flumen in Africa

Antiquitate aestivum Nili incrementum terras adiacentes fecundissimas faciebat, et illas divitias praebuit quas pharaones ostentabant. Multitudinem enim hominum iam tum nutriebat adeo ut Aegyptus 'Nili donum' vulgo diceretur.

Nilus

Longitudo	6852 chm
Altitudo fontis	fere 2700 m
Decursus aquae	2660 m³/s
Area systematis	3 255 000 chm²
Fons	Luvironza flumen
Ostium	Delta Nili
Regio	Africa boreo-orientalis: Burundia, Ruanda, Tanzania, Uganda, Sudania Australis, Sudania, Aegyptus

E lacu Victoria oritur, ubi Nilus Victoriae nuncupatur, sed Kagera flumen maximum in Victoriam defluens seape Nili pars superior putatur. Postea per lacum Alberti transfluit et nomen Nili Alberti accepit; in fluxu medio usque ad confluentiam cum Nilo Caeruleo Nilus Albus nominatur.

Si cum fontibus Kagerae Nilus accipiatur, de montibus Ruandae Burundiaeque scaturiens, regiones sex civitatum transfluit: Ruandae, Burundiae, Ugandae, Sudaniae Australis,Sudaniae, Aegypti. Eius delta est regio fere triangularis, ubi eius aquae per multa ostia in Mare Mediterraneum defluunt. Praecipue pro rebus oeconomicis Aegypti Nilus maximi momenti est.

 

 

Longitutine 6852 chiliometrorum aut (secundum alia indicia pervulgata) 6671 chiliometrorum, Nilus ante Flumen Amazonum longissimum mundi flumen est. A Lacu Victoria 5960 fere chiliometra usque ad Mare Mediterraneum fluit, a Khartumensi urbe, ubi Astapus (qui appellatione recentiore et Nilus Caeruleus vocatur) in Nilum Album 3090 fere chiliometra et a confinio Sudanensi-Aegyptiaco 1510 chiliometra usque ad ostium.

A mole decussis media 2770 m³/s, quam infra ostium Atbarae in flumine medio metiuntur, condicionibus naturalibus tantum fere 1250 m³/s in delta pervenit; mole decussis ergo Nilus a multis fluminibus minoribus superatur. Ob multam aquam irrigationis causa exceptam, his diebus tantum circiter 140 m³/s Mare Mediterraneum pervenit.

Nilus duo capita habet: Caeruleum, breviorem sed abundantiorem, et Album, qui est longe longior. Hic maximam aream, ex qua aqua affluit, efficit, quae fere 3 255 000 chiliometroum paulo Re publica Democratica Congensi (3 731 000 km²) minor est.

• Aida
• Antinous
• Lacus Albertus

•  
  Nilus apud Syenen.
•  
  Cataracta Nili anno fere 1906.
•  
  Nilus apud Khartumensem Urbem.
•  
  Cataracta Nili.

• Bonnet, Hans. 2000. Nil. In Reallexikon der ägyptischen Religionsgeschichte, 525–28. Hamburgi: Nikol. ISBN 3-937872-08-6.
• Brunold, Georg. 1993. Nilfieber: Der Wettlauf zu den Quellen. Francofurti. ISBN 3-8218-4107-9.
• Helck, Wolfgang, et Otto Eberhard. 1999. Nil. In Kleines Lexikon der Ägyptologie, 203. Wiesbaden: Harrassowitz. ISBN 3-447-04027-0.
• Höber-Kamel, Gabriele, ed. 2009. Ägypten, ein Geschenk des Nil. Berolini: Kemet-Verlag.
• Knörnschild, Lutz. 1993. Zur Geschichte der Nilwassernutzung in der ägyptischen Landwirtschaft von den Anfängen bis zur Gegenwart. Leipziger Beiträge zur Orientforschung, 1). Francofurti et Berolini. ISBN 3-631-44755-8.
• Said, R. (1981. The geological evolution of the River Nile. Springer-Verlag.
• Salama, R. B. 1987. "The evolution of the River Nile: The buried saline rift lakes in Sudan." Journal of African Earth Sciences 6 (6): 899–913. doi:10.1016/0899-5362(87)90049-2.
• Strauss-Seeber, Christine. 2007. Der Nil: Lebensader des alten Ägypten. Monaci: Hirmer. ISBN 978-3-7774-3715-6.
• Williams, M. A. J., et H. Faure, eds. 1980. The Sahara and the Nile. Roterodami: Balkema.

Vicimedia Communia plura habent quae ad Nilum spectant.

Situs geographici et historici: Locus: ,  • OpenStreetMap • GeoNames • Thesaurus Getty • Pleiades • Store norske Lexikon

• Hofmanni Lexicon Universale (lemma maximum)