Eccentricitas

Ea velut mensura proximitatis a sectione ad circulum verum considerare potest.

• Eccentricitas circuli est nihil.
• Eccentricitas ellipseos quae non est circulus est amplior quam nihil et minor quam 1.
• Eccentricitas parabolae est 1.
• Eccentricitas hyperbolae est amplior quam 1.

Etiam duae sectiones conicae sunt geometricalibus similes si et solum si eae eccentricitatem eandem habent.

Si punctum F, linea L, et parametrum ${\displaystyle e>0}$  dantur, sectio conica est omnes puncti M ubi spatium inter M et F est ${\displaystyle e}$  multiplicatum a spatium inter M et M' (linea M-M' est perpendicularis a linea L). Tum F est focus sectionis conicae, L est directrix, et ${\displaystyle e}$  est eccentricitas.

Etiam si duplex conus verticale oriens et planus eum secans dantur, tum eccentricitas sectionis est ${\displaystyle e={\sin \alpha }/{\sin \beta }}$  ubi ${\displaystyle \alpha }$  est angulus inter planum et libratum, et ${\displaystyle \beta }$  est angulus inter conum et libratum.

Eccentricitas linearis sectionis conicae, quae a littera ${\displaystyle c}$  aut ${\displaystyle e}$  signatur, est spatium inter centrum et focum (aut unum ex duobus focis).

Aliquando eccentricitas appellatur eccentricitas prima ut ab eccentricitate secunda et tertia distinguatur quae in ellipsibus definiuntur (vide infra). Aliquando eccentricitas appellatur eccentricitas numericalis.

In ellipsibus et hyperbolis, aliquando eccentricitas linearis appellatur semiseparatio focorum.

Sunt duae doctrinae usitatae notationis:

• ${\displaystyle e}$  pro eccentricitate et ${\displaystyle c}$  pro eccentricitate lineari, aut
• ${\displaystyle \varepsilon }$  pro eccentricitate et ${\displaystyle e}$  pro eccentricitate lineari.

Hic res doctrinam primam utitur.

Si longitudinem axis semimaioris ellipseos ${\displaystyle a}$  et longitudinem axis semiminoris ellipseos ${\displaystyle b}$  habemus, definiamus:

nomen	symbolus	aequatio ex ${\displaystyle a}$  et ${\displaystyle b}$	aequatio ex ${\displaystyle \alpha }$
eccentricitas angularis	${\displaystyle \alpha }$	${\displaystyle \arccos \left({\frac {b}{a}}\right)}$	${\displaystyle \alpha }$
eccentricitas prima	${\displaystyle e\,}$	${\displaystyle {\sqrt {1-{\frac {b^{2}}{a^{2}}}}}}$	${\displaystyle \sin(\alpha )}$
eccentricitas secunda	${\displaystyle e'\,}$	${\displaystyle {\sqrt {{\frac {a^{2}}{b^{2}}}-1}}}$	${\displaystyle \tan(\alpha )}$
eccentricitas tertia	${\displaystyle e''={\sqrt {m}}}$	${\displaystyle {\frac {\sqrt {a^{2}-b^{2}}}{\sqrt {a^{2}+b^{2}}}}}$	${\displaystyle {\frac {\sin(\alpha )}{\sqrt {2-\sin ^{2}(\alpha )}}}}$

In mechanica caelesti omnis orbita „normalis“ formam sectionis conicae (i.e. ellipseos, parabolae aut hyperbolae) habet. Eccentricitas orbitae a sectione conica, eccentricitas orbitalis dicta, est parametrum magni momenti ad formam eius definiendam, quae mensura adhibetur, qua deviatio orbitae describitur.