Ալդո Գուչի: Իտալացի մոդելավորող և գործարար (1905-1990)
Ալդո Գուչի (իտալ.՝ Aldo Gucci, մայիսի 26, 1905(1905-05-26), Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն - հունվարի 19, 1990(1990-01-19), Հռոմ, Իտալիա), իտալացի գործարար և դիզայներ, Գուչիո Գուչիի, որը ընտանեկան բիզնեսի հիմնադիրն էր, որդին։ Գուչիի տունը վերածել է հսկայական և հաջողակ կորպորացիայի, որն աշխատում է աշխարհի շատ երկրներում։
| Ալդո Գուչի իտալ.՝ Aldo Gucci | |
|---|---|
 | |
| Ծնվել է | մայիսի 26, 1905 |
| Ծննդավայր | Ֆլորենցիա, Իտալիայի թագավորություն |
| Մահացել է | հունվարի 19, 1990 (84 տարեկան) |
| Մահվան վայր | Հռոմ, Իտալիա |
| Քաղաքացիություն | _crowned.svg){kind=small} Իտալիայի թագավորություն և .svg){kind=small} Իտալիա |
| Մասնագիտություն | նորաձևության դիզայներ, գործարար և ձեռնարկատեր |
| Ծնողներ | հայր՝ Գուչիո Գուչի |
 Aldo Gucci Վիքիպահեստում | |
Կենսագրություն
Ալդո Գուչին ծնվել է 1905 թվականի մայիսի 26-ին Ֆլորենցիայում։ Նա Աիդա Կալվելիի և Գուչիո Գուչիի ընտանիքի հինգ երեխաներից կրտսերն էր։ Ուներ երեք եղբայր՝ Վասկո, Ռոդոլֆո և Էնցո (որը մահացել է ինը տարեկան հասակում), և քույր՝ Գրիմալդա։ Ունեցել է նաև համամայր եղբայր՝ Ուգոն, մոր նախորդ հարաբերություններից։
Կայացման տարիներին նա հետաքրքրություն է դրսևորել ձիասպորտի և բուսաբանության նկատմամբ, որը հետագայում ելք է գտել արտադրանքի դիզայնի և այգեպանության հանդեպ կրքով։ 16 տարեկանում կես դրույքով սկսել է աշխատել իր հոր առաջին խանութում Ֆլորենցիայում։ Տնտեսագիտության աստիճան է ստացել Ֆլորենցիայի Սան Մարկո քոլեջում։
20 տարեկանից Ալդոն աշխատել է Gucci-ում։ 1938 թվականին նա բացել է առաջին խանութը Ֆլորենցիայի սահմաններից դուրս՝ Հռոմում։ Ապրանքանիշը միանգամից կարգավիճակի խորհրդանիշն է դարձել, երբ բամբուկից պայուսակը Ռոբերտո Ռոսսելինիի 1954 թվականի «Ճանապարհորդություն դեպի Իտալիա» ֆիլմում հայտնվել է Ինգրիդ Բերգմանի ձեռքին։ GG խորհրդապատկերը ակնթարթորեն դարձել է Հոլիվուդի հայտնիների և եվրոպական թագավորական անձանց սիրելին։
1952 թվականին Ալդոն իր եղբայրների՝ Ռոդոլֆոյի և Վասկոյի հետ գնացել է Նյու Յորք։ Այստեղ նրանք իրենց հոր մահվանից երկու շաբաթ առաջ Իտալիայի սահմաններից դուրս՝ Նյու Յորքում, բացել են առաջին խանութը։ Նախագահ Ջոն Ֆ. Քենեդին Ալդոյին հռչակել է Իտալիայում նորաձևության բնագավառի առաջին դեսպան, նա արժանացել է Նյու Յորքի քաղաքային համալսարանի պատվավոր աստիճանին՝ ի նշան նրա բարեգործական գործունեության ճանաչման, որը կոչվում է Michelangelo of Merchandising։ Ապա խանութներ է բացել Չիկագոյում, Պալմ Բիչում և Բևեռլի Հիլզում, ֆրանչայզինգի գլոբալ ցանցի միջոցով ընդլայնել է իր գործունեությունը Տոկիոյում, Հոնկոնգում ամբողջ աշխարհի տարբեր քաղաքներում։ Ավելի քան 30 տարի նա նվիրել է Gucci-ի ընդլայնմանը՝ ընկերությունը դարձնելով ուղղահայաց ինտեգրված բիզնես՝ սեփական կաշվի գործարաններով, արտադրական և առևտրային տարածքներով։
Իրենց եղբոր՝ Վասկո Գուչիի մահվանից հետո՝ 1974 թվականին Ռոդոլֆոն և Ալդոն բիզնեսը 50/50 բաժանել են իրար մեջ։ Սակայն Ալդոյի որդիները կարծում էին, որ Ռոդոլֆոն այնքան էլ չի նպաստել բիզնեսի աճին։ Փորձելով մեծացնել իր շահույթը՝ Ալդոն ստեղծել է օծանելիքի դուստր ընկերություն և տնօրինել է ունեցվածքի 80 %-ին իր և երեք որդիների համար։ Այդ մրցակցությունը, ի վերջո, վերաճել է ընտանեկան պատերազմի։
1980 թվականին Ալդոյի որդին՝ Պոալո Գուչին, փորձել է բացել իր սեփական բիզնեսը՝ օգտագործելով Gucci անվանումը, սակայն Ալդոն հավանություն չի տվել և դատական գործ է հարուցել որդու դեմ՝ սպառնալով փակել Gucci-ի ցանկացած մատակարարի, որը պայմանագիր է կնքել Պաոլոյի հետ։ Ջանալով վրեժխնդիր լինել՝ Պաոլոն Ալդոյին դուրս է բերել ընկերությունից 1984 թվականին իր զարմիկ Մաուրիցիո Գուչիի օգնությամբ, որը դարձել էր Gucci-ի մեծամասնական բաժնետեր։ Բացի այդ, Պաոլոն նաև հարկային ծառայությանը հայտնել է իր հոր՝ հարկերից խուսափելու մասին։ 1986 թվականի հունվարին Ալդո Գուչին դատապարտվել է մեկ տարվա և մեկ օրվա ազատազրկման՝ Նյու Յորքում 7 մլն դոլար հարկ վճարելուց խուսափելու համար։ Դատավճռի կայացման պահին նա 81 տարեկան էր։ Նա պատիժը կրել է Ֆլորիդայի նահանգի ՌՕՈւ-ի բազայում՝ ռազմագերիների համար դաշնային ճամբարում։
1989 թվականին, իր մահից մեկ տարի առաջ, Ալդոն Gucci իր բաժնետոմսերը վաճառել է Investcorp ընկերությանը։ Նույն թվականին Մաուրիցիոն նշանակվել է Gucci խմբի նախագահ՝ Gucci-ի նկատմամբ վերահսկողության համար շուրջ վեց տարվա իրավաբանական պայքարից հետո։ Մաուրիցիոն բիզնեսում աշխատելու փորձ չուներ, ինչի պատճառով հայտնվել է դժվար ֆինանսական դրության մեջ։
Ալդո Գուչին մահացել է Հռոմում 84 տարեկանում 1990 թվականի հունվարին շագանակագեղձի քաղցկեղից և թաղված է Ֆլորենցիայի ընտանեկան դամբարանում։
Անձնական կյանք
Ալդոն Օլվեն Փրայսի հետ է ամուսնացել 1972 թվականին։ Ամուսնությունից ունեցել են երեք որդի՝ Ջորջո, Պոալո և Ռոբերտո։ Սիրավեպ է ունեցել Բրունա Պալոմբոյի հետ, 1963 թվականին զույգն ունեցել է դուստր՝ Պատրիսիա Գուչի։ Ալդոն ամուսնացել է Բրունայի հետ 1981 թվականին Ամերիկայում, չնայած երբեք չի ամուսնալուծվել Օլվենի հետ Իտալիայում։ Տներ ուներ Նյու Յորքում, Պալմ Բիչում, Հռոմում, Ֆլորենցիայում, Բևեռլի Հիլզում, Լոնդոնում և Փարիզում։
Զանգվածային մշակույթում
Ռիդլի Սքոթի «Գուչիի տունը» (2021) գեղարվեստական ֆիլմի հերոսներից մեկն է, որի դերը խաղացել է Ալ Պաչինոն։
Ծանոթագրություններ
 | Վիքիպահեստն ունի նյութեր, որոնք վերաբերում են «Ալդո Գուչի» հոդվածին։ |
This article uses material from the Wikipedia Հայերեն article Ալդո Գուչի, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Բովանդակությունը թողարկված է CC BY-SA 4.0 թույլատրագրով, եթե այլ բան նշված չէ։ Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Հայերեն (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.