Sputnik 2

Era unha cápsula cónica de 4 metros de alto cunha base de 2 metros de diámetro. Contiña varios compartimentos destinados a aloxar transmisores de radio, un sistema de telemetría, unha unidade programábel, un sistema de control de rexeneración e temperatura en cabina e instrumental científico. Nunha cabina selada e separada do resto viaxaba a cadela Laika.

Os datos biolóxicos e de enxeñería transmitíanse mediante o sistema telemétrico Tral_D, que podía enviar datos á Terra durante 15 minutos por cada órbita. A bordo había dous espectrómetros destinados a medir a radiación solar (emisións ultravioleta, raios X) e raios cósmicos). O Sputnik 2 non levaba cámara de televisión.

O Sputnik 2, mediante un R-7 ICMB practicamente similar ó empregado para o Sputnik 1, foi posto nunha órbita a 212 x 1660 km cun período de 103,7 minutos. Tras acadar a súa órbita, o nariz do cono foi expulsado, pero o núcleo do bloque A non se separou como estaba previsto. Isto inhibiu o funcionamento do sistema de control de temperatura. Ademais, algunhas das placas termoillantes se desprenderon, co que a temperatura interior alcanzou os 40 °C. Crese que Laika só sobreviviu unhas poucas horas, en troques dos dez días previstos inicialmente, a causa da calor. A órbita do Sputnik 2 decaeu e reingresou á atmosfera o 14 de abril de 1958, tras 162 días en órbita.

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Sputnik 2

Outros artigos

• Sputnik
• Sputnik 1
• Sputnik 3
• Sputnik 4
• Sputnik 5 (Korabl-Sputnik 2)
• Sputnik 8K71PS
• Sputnik 8A91
• Sputnik 11 (Kosmos 1)
• Laika