Puertollano é un municipio da provincia de Cidade Real, comunidade autónoma de Castela-A Mancha, en España, con 50.838 habitantes (INE 2007).
Localización | ||||
---|---|---|---|---|
| ||||
Estado | España | |||
Comunidade autónoma | Castela-A Mancha | |||
Provincia | provincia de Cidade Real | |||
Capital | Puertollano (en) | |||
Contén a división administrativa | ||||
Poboación | ||||
Poboación | 45.127 (2023) (199,03 hab./km²) | |||
Xeografía | ||||
Superficie | 226,74 km² | |||
Altitude | 708 m | |||
Comparte fronteira con | Aldea del Rey (pt) Mestanza (pt) Hinojosas de Calatrava (pt) Cabezarrubias del Puerto (pt) Villanueva de San Carlos (pt) Almodóvar del Campo (pt) Argamasilla de Calatrava Brazatortas (pt) | |||
Organización política | ||||
• Alcaldesa | Isabel Rodríguez García (2019–2021) | |||
Identificador descritivo | ||||
Código postal | 13500 | |||
Fuso horario | ||||
Código INE | 13071 | |||
Outro | ||||
Irmandado con | ||||
Páxina web | puertollano.es |
Conta cunha mina de carbón e unha refinaría de petróleo. A súa produción eléctrica vai dende as dúas centrais térmicas de carbón (Viesgo-Enel e Elcogas), ata as últimas instalacións de paneis solares. Esta infraestrutura enerxética converte a Puertollano na cidade industrial por excelencia da comunidade autónoma.
A súa economía estivo baseada no pasado na agricultura, a gandaría, os téxtiles e as minas de carbón; na actualidade é a cidade máis industrializada de Castela-A Mancha. O seu enorme complexo industrial inclúe factorías químicas (Repsol, Fertiberia) e derivadas. No sector termoeléctrico posúe dous centrais, as de VIESGO-ENEL e ELCOGAS, baseadas ambas na combustión de carbón, sendo a segunda de tipo GICC. A extracción de carbón séguese realizando na mina ao descuberto (ao descuberto) de ENCASUR. Actualmente, a economía está a vivir un importante avance debido á instalación, nun chan industrial moi bonificado polo municipio e a Comunidade Autónoma, dun gran número de empresas relacionadas coa produción de materiais enerxéticos alternativos, sobre todo paneis solares.Tamén o municipio ten un proxecto para construír aeroxeradores, o que sitúa a Puertollano non só como un faro industrial de Castela A Mancha e Europa, senón como unha das cidades que máis inviste en enerxías renovables. Desde hai uns anos, a Puertollano alcúmaselle Cidade da enerxía, sendo unha das cidades máis importantes de España e estando á cabeza de Europa en canto a enerxías limpas.
En Puertollano atópanse restos arqueolóxicos que reflicten a presenza humana desde o Homo heidelbergensis e o Homo antecessor. Restos de pinturas rupestres e actividade lítica continuada. Esta actividade de poboación estaba centrada na veiga do Río Ojailén, os seus testemuños artísticos atópanse materializados nas pinturas esquemáticas que se atopan dispersas pola zona. Tamén con restos Calcolíticos no Cerrillo da Azucena. Recentes descubrimentos dunha colección de armas do Bronce II e construcións neolíticas (O Castillejo do Villar) e os cabezos poboados na Idade de Bronce como o soado Cerro de San Sebastián. onde se atopou unha espada Argarica de bronce que se puiden ver no Museo Arqueolóxico Nacional en Madrid.
Desta época permanecen restos oretanos e romalocalizar a beiras do Río Ojailén.
Destes tempos atópanse as necrópoles visigodas da Loma das Sepulturas. Tamén os importantes castelos rurais andalusís nos cerros que circundan o val do río. Durante esta época Puertollano estaba na fronteira dos reinos musulmáns e cristiáns en continuas loitas, polo que a zona estaba moi despoboada; este relativo despoboamento cambiou por mor da vitoria das tropas cristiás sobre as musulmás na Batalla de Navas de Tolosa, en 1212. A partir de entón, todo indícanos que a comarca gozaba de tranquilidade e empezou a poboarse, e é nesa época cando tivo lugar a fundación de Puertollano.
O nacemento de Puertollano está ligado ao proceso repoblador de Castela no século XIII e aparece citado por primeira vez na Concordia de 1245 coa denominación de "Puertoplano". Desde o establecemento das ordes militares postemplarias hai constancia escrita da existencia da cidade, co rango de aldea.
No século XIV a poboación de Puertollano dedícase á agricultura e a gandaría. Esta etapa de bonanza vese enturbada en 1348 pola aparición da peste negra, que arrasou a toda Europa, e que foi especialmente nefasta para Puertollano.
A enfermidade decimou a poboación e só sobreviviron 13 veciños. Estes pediron a protección da Virxe, e como agradecemento os sobreviventes fixeron promesa de sacrificar trece vacas para dar para comer aos necesitados ou a todo aquel que o demande. Esta é a orixe da festa do Santo Voto, que se celebra en Puertollano desde entón o día da Oitava da Ascensión.
Puertollano accede ao rango de 'vila' (privilexio outorgado por Filipe II). No século XVI iníciase a industria de fabricación de panos que, ao longo dos séculos XVII e XVIII, alcanza un gran desenvolvemento. Esta florecente industria do tecido convive cunha economía dedicada maioritariamente á agricultura e a gandaría.
Puertollano contaba a finais do século XIX con varios alfares que fornecían de pezas de cerámica á comarca: "cantarillas" para carrexo da auga agre, da afamada Fonte Agría do Paseo de San Gregorio e potas do Voto, entre as máis características. Os alfares desapareceron a principios de século. Actualmente unha coñecida familia de Puertollano, traballa con entusiasmo na recuperación desta artesanía.
O verdadeiro nacemento económico de Puertollano comeza no último cuarto do século XIX. En 1873 comeza a explotarse a conca carbonífera, o que trae consigo unha forte inmigración e un espectacular incremento demográfico
Entre 1900 e 1960 rexístrase o verdadeiro crecemento de Puertollano, debido sobre todo á consolidación do desenvolvemento industrial e a consecuente inmigración, coa chegada de traballadores para empregarse nas minas, primeiro, e no Complexo Petroquímico, despois. En 1920 o censo xa era de 20.083 habitantes.
En 1925 o rei Afonso XIII concede a Puertollano o título de cidade.
Nestes sesenta anos de forte florecemento industrial, dous fitos son especialmente importantes: en 1912 instálase a Sociedade Mineiro e Metalúrxica de Peñarroya, para a destilación da lousa bituminosa. E en 1942 fúndase a Empresa Nacional Calvo Sotelo polo INI co fin de obter petróleo das citadas lousas[1], cuxo froito é o actual Complexo Industrial Petroquímico de Repsol-YPF. A principios dos anos setenta péchase a conca mineira.
Coa inauguración da liña de Alta Velocidade, AVE, Madrid-Sevilla no ano 1992, déronse novas perspectivas para vitalizar a economía da cidade.
Coa implantación de dúas grandes empresas de construción de placas solares e montaxe de devanditas placas "Solaria" e "Silicio Solar", a cidade ten unha nova alternativa para o traballo e un futuro ecolóxico.
Os alcaldes, desde 1979, foron: Ramón Fernández Espinosa, Santiago Moreno Fernández, Manuel Juliá Dorado, Casimiro Sánchez Calderón e Joaquín Carlos Hermoso Murillo. Todos eles do PSOE.
Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Puertollano |
This article uses material from the Wikipedia Galego article Puertollano, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Todo o contido está dispoñible baixo a licenza CC BY-SA 4.0, agás que se indique o contrario. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Galego (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.