Henrique Vii De Inglaterra

Henrique Tudor naceu no castelo de Pembroke, en Gales, fillo de Edmundo Tudor e de Margarida Beaufort. Edmundo Tudor, fillo do matrimonio entre o galés Owen ap Tudur (Owen Tudor) e Catarina de Valois víuva do rei Henrique V. Edmundo foi apresado por membros da casa de York durante as guerras das Dúas Rosas, finando un par de meses antes do nacemento de Henrique, o 1 de novembro de 1456. Margarida Beaufort era a neta de Xoán Beaufort, medio-irmán de Henrique IV de Inglaterra..

Se ben Henrique era, por parte da súa nai, descendente do rei de Inglaterra, neste caso a ascendencia era ilexítima: Xoán Beaufort era fillo natural, e aínda que posteriormente declarado lexítimo durante o reinado de Ricardo II, tras o matrimonio dos seus pais, unha lei decretada por Henrique IV impedía o acceso dos Beaufort ao trono inglés.

Debido á persecución da Casa de York, a familia de Henrique pronto abandonou Gales pola Bretaña, onde foron acollidos polo duque da Bretaña, Francisco II. Na Bretaña creceu e educou como un dos candidatos da Casa de Lancaster ao trono ocupado nese momento pola Casa de York.

No 1483 abandonou a Bretaña para unirse á rebelión do seu curmán Henrique Stafford, duque de Buckingham contra Ricardo III; porén, a vitoria deste último forzou a Henrique a huir precipitadamente a Bretaña, buscando de novo o amparo do duque. Francisco intentando asociarlle ao ducado ofreceu a Henrique VII comprometerse coa súa filla Ana da Bretaña para obter unha alianza, poder de Gran Bretaña, pero o matrimonio non lle interesaba. En 1485, tras recibir apoio financeiro do duque, e habéndose asegurado un certo apoio galés, Henrique empezou unha nova rebelión ao desembarcar de novo en Gales; Ricardo III saíu ao seu encontro pero debido a traizón de certos nobres, o seu exército foi incapaz de gañar a batalla de Bosworth, onde o propio Ricardo loitou con valentía e finou o 22 de agosto de 1485.

Trala batalla de Bosworth, Henrique converteuse en rei de Inglaterra co nome de Henrique VII e acabou coas guerras das Dúas Rosas.

Descendencia

• Artur (n. priorato de St. Swithin, Winchester 20.9.1486 - m. castelo de Ludlow, 2.4.1502), creado duque de Cornualla ao nacer, pero proclamado príncipe de Gales en 1489; casado con Catarina de Aragón, filla máis nova dos Reis Católicos.
• Margarita (n. Palacio de Westminster, 29.11.1489 - m. castelo de Methven, Perthshire, 24.11.1541), casada sucesivamente con Xacobe IV de Escocia, con Archibald Douglas, VI conde de Angus e rexente de Escocia -este matrimonio foi anulado en 1527-, e con Henrique Estuardo, Lord Methven.
• Henrique VIII (n. Palacio de Greenwich, 28.6.1491 - m. Palacio de Whitehall, Londres, 18.2.1547), duque de York, á morte do seu irmán máis vello (1502), pasa a ser o herdeiro ao trono.
• Isabel (n. Palacio de Westminster, 2.7.1492 - m. Palacio de Eltham, 14.9.1495).
• María (n. Palacio de Richmond, 18.3.1496 - m. Westhorpe Hall, 24.6.1533), casada primeiro con Lois XII de Francia, e logo con Charles Brandon, duque de Suffolk.
• Edmundo (n. Palacio de Greenwich, 21.2.1499 - m. Hatfield, 19.6.1500), duque de Somerset.
• Catarina (n. e m. Torre de Londres, 2.2.1503).

Traxicamente, Henrique sufriu primeiro a morte de Arturv, o seu fillo máis vello e herdeiro e ao ano seguinte a da súa dona Isabel de York, por complicacións no parto da súa filla Catarina que tamén finou inmediatamente. Henrique nunca se recuperou desta dor, finando no palacio de Richmond, o 21 de abril de 1509. Foi enterrado na abadía de Westminster, e o seu fillo Henrique VIII sucedeuno pacificamente no trono.

Predecesor: Ricardo III

Rei de Inglaterra e Señor de Irlanda   1485 - 1509

Sucesor: Henrique VIII