Gonzalo López Abente: Escritor galego

Dirixiu a Irmandade da Fala de Muxía. En 1971 foi homenaxeado no Día das Letras Galegas.

Gonzalo López Abente

Biografía
Nacemento	24 de marzo de 1878 Muxía, España
Morte	23 de xullo de 1963 (85 anos) Muxía, España
Datos persoais
País de nacionalidade	España
Educación	Universidade de Santiago de Compostela
Actividade
Ocupación	poeta
Empregador	Irmandades da Fala Seminario de Estudos Galegos Real Academia Galega
Membro de	Real Academia Galega
Xénero artístico	Poesía, novela, teatro
Lingua	Lingua galega
Obra
Obras destacables Escumas da ribeira, 1911 D'Outono, 1924 Nemancos, 1929, Vaosilveiro, 1929
Familia
Cónxuxe	Balbina Abente Myszkovski
Pais	Francisco López García  e Xulia Abente Lago
Sinatura

Foi fillo de Francisco López García, capitán da mariña mercante e armador, e Xulia Abente Lago. Estaba emparentado por liña materna con Eduardo Pondal, pois Gonzalo era neto de Leandro Abente, médico de Muxía e irmán da nai de Pondal. Estudou o bacharelato en Santiago de Compostela rematando en 1893 e despois a carreira de Dereito, licenciándose en 1899. Viaxou por Francia, Bélxica e Países Baixos, pero pasou a maior parte da vida en Muxía dedicado aos negocios bancarios. Colaborou na prensa local e comarcal e chegou a dirixir El Eco de Mugía. En 1909 casou con Balbina Abente Myszkovski —filla do seu tío Victorino Abente Lago— que finou ao dar a luz en 1910, con vinte e seis anos de idade.

Como autor poético, sitúase nos seus libros anteriores á guerra civil (Escuma na ribeira, Alento de raza e D'Outono) na escola do "Poeta da Raza", Ramón Cabanillas. Como narrador, gañou en 1919 a única edición do Premio de Literatura d' A Nosa Terra coa novela O deputado de Beiramar. O 20 de febreiro de 1921, estreou a súa única peza teatral, María Rosa, correndo a representación a cargo do Cadro de Declamación das Irmandades da Fala da Coruña. Trátase dunha novela naturalista, valiosa non tanto por supor unha renovación estética senón pola súa temática feminista.

López Abente foi integrante das Irmandades da Fala e do Seminario de Estudos Galegos e presidente da Asociación de Escritores de Galicia. Colaborou en revistas e periódicos: El Noroeste, A Nosa Terra, Nós, Rexurdimento, Ronsel e Lar.

Co triunfo do bando franquista foi depurado do seu posto de traballo como xuíz municipal suplente. Conta diso dá o seu expediente de incautación.

O 27 de xullo de 1941 ingresou na Real Academia Galega, a proposta de Manuel Casás Fernández, Alejandro Barreiro Noya e Ángel del Castillo, co discurso A terra e a poesía de Eduardo Pondal, presentado o 27 de xullo de 1941.

 

En 1963 viron a luz tres libros máis de poesía da súa autoría: Nemancos, Cintileos nas ondas e Decrúa (este último póstumo).

Poesía

 

• Escumas da ribeira, 1911, Madrid.
• Alento da raza, 1918, Madrid.
• D'Outono, 1924, Ronsel, Lugo. Con debuxos de Álvaro Cebreiro.
• Nemancos, 1929, Nós, A Coruña.
• Centileos nas ondas, 1958, Galaxia, Vigo.
• Decrúa, 1966, Ediciones Muxía, Buenos Aires.
• Monza de frores bravas para Nosa Señora da Barca, 1971, RAG, A Coruña.
• Antoloxía poética, 1995, Espiral Maior, A Coruña. Edición de Miro Villar.
• Bretemada, 2011, Alvarellos Editora. Orixinal inédito de 1922, ed. de Miro Villar.
• Obra poética completa, 2013, Espiral Maior. Edición de Miro Villar.

Narrativa

• O diputado por Veiramar (1919. Imprenta Nova).
• O novo xuez (1922, Céltiga).
• Buserana (1925, Lar).
• Fuxidos... (1926, Lar).
• Vaosilveiro (1929).
• A narrativa mariña (2012, Xerais).

Teatro

• María Rosa (estreada en 1921, publicada en 1928 por Nós).

Ensaio

• A terra e a poesía de Pondal (1965, Real Academia Galega).

Bibliografía

Wiki Commons ten máis contidos multimedia na categoría:  Gonzalo López Abente

Outros artigos

• Gonzalo López-Abente Ortega
• Premio de Poesía Gonzalo López Abente

Ligazóns externas

• Gonzalo López Abente na páxina da RAG.
• Fundación Gonzalo López Abente Arquivado 29 de abril de 2016 en Wayback Machine.
• Biblioteca Virtual Galega