Amoeba

Este artigo trata das amebas do xénero Amoeba, para as células con forma de ameba en xeral ver ameboide.

Amoeba
Clasificación científica
Dominio: Eukaryota Reino: Amoebozoa Filo: Tubulinea Orde: Tubulinida Familia: Amoebidae Xénero: Amoeba Bory de Saint-Vincent, 1822
Especies
Amoeba gorgonia Pen. Amoeba limicola Rhumb. Amoeba proteus Pal. Amoeba vespertilio Pen.

Actualmente comprende a especie Amoeba proteus (antes chamada Chaos diffluens e Amoeba diffluens) e outras tres especies.

Outra especie que antes se clasificaba neste xénero é Amoeba dubia, que actualmente se clasifica como Polychaos dubium.

O xénero Amoeba está moi relacionado co xénero Chaos, pero este é multinucleado.

As amebas foron descubertas por August Johann Rösel von Rosenhof en 1757. Os primeiros naturalistas denominaban ás amebas animálculos de Proteo polo deus grego Proteo, que podía cambiar de forma, igual que estes microorganismos. O nome "amiba" foille dado por Bory de Saint-Vincent, procedente do grego amoibè (αμοιβή), que significa cambio.

 

O citoplasma divídese en ectoplasma e endoplasma. Son células heterótrofas que capturan o alimento cos seus pseudópodos por fagocitose, e almacenan a comida nun vacúolo dixestivo. As Amoeba teñen un só pseudópodo grande en posición anterior (no sentido do avance), e varios secundarios nos lados. Cando se move a masa celular flúe cara ao pseudópodo anterior e retráese dos outros, o que se chama movemento ameboide. A especie Amoeba proteus en movemento ten un tamaño entre 220 e 740 μm, o que a converte nunha das células ameboideas máis grandes.

Debido á presenza de fitocromos, Amoeba proteus pode ter diversas cores (xeralmente, amarelo, verde, púrpura) vista ao microscopio.

Reprodúcense asexualmente por mitose e citocinese. En ambientes desfavorables as amebas poden segregar unha membrana protectora e formar quistes nos que están en estado dormente agardando a que melloren as condicións.

A Amoeba proteus ten un xenoma de gran tamaño de 290.000 Mb (100 veces maior que o humano).

Osmorregulación

Amoeba proteus é unha especie de vida libre de auga doce, que se osmorregula mediante vacúolos contráctiles. Ten un só vacúolo contráctil que expulsa auga para manter o equilibrio osmótico. O exceso de auga do citoplasma entra no vacúolo, e este ao fusionarse coa membrana plasmática, contráese rapidamente liberando a auga no exterior. O vacúolo está rodeado de pequenas vesículas, van aumentando de tamaño e parece que son as que traen a auga. Cando se baleira queda enrugada e pouco despois aparecen as pequenas vesículas arredor, que se suxeriu que proceden da propia membrana do vacúolo contráctil. As membranas do vacúolo e das pequenas vesículas teñen a proteína acuaporina, que facilita o paso de auga. Como as vesículas entre todas teñen unha gran superficie, recollen máis rápido a auga que un vacúolo grande só.

Na membrana das pequenas vesículas hai tamén ATPase vacuolar, que bombea H⁺ ao interior das vesículas, acidificando o seu pH, creando un gradiente para facilitar o transporte de ións (seguramente K⁺ e Cl^-), o que crea un gradiente osmótico que favorece a entrada de auga nas vesículas. Se a célula non expulsa o exceso de auga, incha e pode chegar a rebentar.