Britona Lingvaro

Ĝi inkluzivas la nunajn kimra kaj bretona kaj aliajn malaperintajn kiajn la kornvala (revivigita dum la 20a jc.) kaj la kumbria. La nomo (Brythonic en angla lingvo), estis derivita de Sir John Rhys el la kimra brython, 'indiĝena kelta', malsame de anglosakso aŭ skoto.

Tiuj ĉi lingvoj estas parolitaj en Britio ekde la Ferepoko ĝis la nuno. Antaŭe kiel lingvo de la plejmulto sed nuntempe kiel minoritaraj lingvoj en Kimrio kaj Kernevo. En Irlando, Manksinsulo kaj Skotlando nur ekzistas atestoj pri gaela lingvaro. Malgraŭ tio ke ĝi estas insula kelta lingvo, la bretona estas lingvo parolata en Bretonio (Francio), pro la migradoj de britonoj okazintaj iom antaŭ la ekiĝo de la Mezepoko.

Nia scio pri la britonaj lingvoj venas el diversaj fontoj. Por la plej fruaj epokoj la lingvoj evidentiĝis per moneroj, enskribadoj, komentoj de klarikaj verkistoj, krom la loknomoj kaj personaj nomoj. Por pli fruaj lingvoj ekzistas informoj de verkistoj kaj de modernaj parolantoj.

Leksika komparo

La numeroj laŭ malsamaj britonaj lingvoj estas:

GLOSA	Bretona	Kimra	Kornvala	PRA- BRITONA
'1'	unan ˈyːnɑ̃n	un in	onan ˈɔˑnan	*oinan
'2'	daou / div dou̯ /dɪu̯	dau / dwy daɪ / dʊɪ	dew / diw dɛʊ / dɪʊ	*daw / *dwi
'3'	tri / teir triː / tei̯r	tri / tair tɹi / taɪr	tri / teyr triː / teɪr	*trī / *teir
'4'	pevar / peder ˈpɛːvar /ˈpeːdɛr	pedwar / pedair ˈpɛdwar / ˈpedaɪr	peswar / peder ˈpɛzwar / ˈpeˑdɛr	*pedwar / *pedair <*petwar / *petair
'5'	pemp pɛm(p)	pump pɪmp	pymp pɪmp	*pemp
'6'	cʼhwecʼh xwɛːx	chwech χweχ	hwegh hwɛːx	*χwēχ
'7'	seith sei̯s	saith saɪθ	seyth seɪθ	*seiθ <*seχt
'8'	eizh ei̯s	wyth ʊɪθ	eth ɛːθ	*oiθ <*oχt
'9'	nav nao̯	naw nɑʊ	naw naʊ	*naw
'10'	dek dek~deːg	deg deɡ	deg dɛːg	*deg <*dek-

En la tabelo kiam ekzistas du formoj disigitaj de / temas unue pri masklo kaj ino.