زبان‌های بریتونی
زبان‌های بریتونی یکی از دو شاخهٔ خانوادهٔ زبان‌های سلتیک جزیره‌ای است.
شاخهٔ دیگر گائلیک نام دارد. نام بریتونی به پیشنهاد جان ریس-سلت‌شناس ولزی- و از روی نام بریتون‌ها - که مردمانی بودند متفاوت با آنگلوساکسون‌ها و گائل‌ها بودند- برساخته شده‌است.
قرمز: محدوده زبان‌های بریتونی
آبی: محدوده زبان پیکتی
سبز: محدوده زبان‌های گیلیک‌تبار
زبان‌های بریتونی از زبان بریتانیایی مشتق شده‌اند که در دورهٔ بریتانیای روم در خور فورث و همزمان با عصر آهن این زبان رواج داشته‌است. در سده‌های چهارم و پنجم میلادی مهاجرت برتون‌ها به اروپای قاره‌ای سبب گسترش این زبان بدین بخش از اروپا هم گردید. برجسته‌ترین سرزمینی که کوچندگان برتونی‌زبان را به خود پذیرفت برتانی در فرانسهٔ کنونی بود. در سال‌های پس از آن زبان بریتون‌ها به چند زبان دیگر تجزیه‌شد: ولزی، کورنی، برتون و زبان کامبریایی.
منابع
Wiki contributors, "Brythonic languages," Wikipedia, The Free Encyclopedia, http://en.wikipedia.org/w/index.php?title=Brythonic_languages&oldid=469745487 (accessed February 8, 2012).
This article uses material from the Wikipedia فارسی article زبان‌های بریتونی, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). محتوا تحت CC BY-SA 4.0 در دسترس است مگر خلافش ذکر شده باشد. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki فارسی (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.