Ασσύριοι

Κάποιοι Ασσύριοι αυτοπροσδιορίζονται ως Σύριοι, άλλοι ως Αραμαίοι, ενώ άλλοι αυτοπροσδιορίζονται ως Χαλδαίοι. Ομιλούν μια Σημιτική γλώσσα, τα νεοαραμαϊκά (η οποία διακρίνεται στις διαλέκτους των ασσυριακών, των χαλδαϊκών και των τουρόγιο), και την γλώσσα της χώρας όπου ζουν. Οι σύγχρονοι Ασσύριοι είναι Σύριοι Χριστιανοί που αξιώνουν καταγωγή από την Ασσυρία, ενός εκ των παλαιότερων πολιτισμών στο κόσμο, καθώς η ύπαρξη του ασσυριακού πολιτισμού χρονολογείται από το 2500 π.Χ. στην Μεσοποταμία.

Ασσύριοι
Sūrāyē / Suryoye / ʾĀṯōrāyē

Εθνική σημαία των Ασσυρίων
Συνολικός πληθυσμός
2–5 εκατομμύρια
Περιοχές με σημαντικούς πληθυσμούς
Πατρίδα των Ασσυρίων:	Οι αριθμοί μπορεί να ποικίλουν
Συρία ! Συρία	200.000–877.000 (πριν τον Συριακό Εμφύλιο Πόλεμο)
Ιράκ ! Ιράκ	150.000–202.000
Τουρκία ! Τουρκία	25.000
Ιράν ! Ιράν	7.000–17.000
Διασπορά:	Οι αριθμοί μπορεί να ποικίλουν
Ηνωμένες Πολιτείες ! Ηνωμένες Πολιτείες	110.807–600.000
Σουηδία ! Σουηδία	150.000
Γερμανία ! Γερμανία	70.000–100.000
Λίβανος ! Λίβανος	Μέχρι 80.000
Αυστραλία ! Αυστραλία	46.217
Ιορδανία ! Ιορδανία	30.000–44.000–150.000
Καναδάς ! Καναδάς	10.810
Ολλανδία ! Ολλανδία	Χιλιάδες
Γαλλία ! Γαλλία	16.000
Ρωσία ! Ρωσία	14.000
Ελλάδα ! Ελλάδα	6.000
Γεωργία ! Γεωργία	3.299
Ουκρανία ! Ουκρανία	3.143
Αρμενία ! Αρμενία	2.769–6.000
Νέα Ζηλανδία ! Νέα Ζηλανδία	1.497
Ισραήλ ! Ισραήλ	1.000–5.000
Δανία ! Δανία	700
Καζακστάν ! Καζακστάν	350
Φινλανδία ! Φινλανδία	300
Γλώσσες
Νεο-Αραμαϊκά (Ασσυριακά, Χαλδαϊκά, Τουρόγιο)
Θρησκεία
Κυρίως Συριακός Χριστιανισμός Επίσης Προτεσταντισμός

Οι φυλετικές περιοχές που αποτελούν την πατρίδα των Ασσυρίων είναι τμήματα του σημερινού βόρειου Ιράκ (πεδιάδες της Νινευής και κυβερνείο Ντοχούκ), της νοτιοανατολικής Τουρκίας (Χακάρι και Τουρ Αμπντίν), του βορειοδυτικού Ιράν (Ούρμια) και πιο πρόσφατα τμήματα της νοτιοανατολικής Συρίας (κυβερνείο Αλ Χασακά). Η πλειοψηφία των Ασσυρίων έχει μεταναστεύσει σε άλλες περιοχές του κόσμου, συμπεριλαμβανομένης της Βόρειας Αμερικής, του Λεβάντε, της Αυστραλίας, της Ευρώπης, της Ρωσίας και του Καυκάσου κατά τη διάρκεια του περασμένου αιώνα. Η μετανάστευση προκλήθηκε από γεγονότα όπως οι Σφαγές του Ντιγιάρμπακιρ, της Γενοκτονίας των Ασσυρίων (παράλληλα με τις γενοκτονίες των Αρμενίων και των Ελλήνων) κατά τη διάρκεια του Α΄ Παγκοσμίου Πολέμου από την Οθωμανική Αυτοκρατορία και τις σύμμαχες Κουρδικές φυλές, την σφαγή του Σιμελέ στο Ιράκ (1933), την Ιρανική Επανάσταση του 1979, τις αραβικές εθνικιστές μπααθιστικές πολιτικές στο Ιράκ και τη Συρία, την άνοδο του Ισλαμικού Κράτους του Ιράκ και του Λεβάντε και την κατάληψη του μεγαλύτερου μέρους της πεδιάδας της Νινευής κατά την ακμή του.

Οι Ασσύριοι είναι κυρίως Χριστιανοί, με τους περισσότερους να ανήκουν στο ανατολικό ή το δυτικό Συριακό λειτουργικό τελετουργικό του Χριστιανισμού. Οι εκκλησίες που ακολουθούν το ανατολικό Συριακό τελετουργικό συμπεριλαμβάνουν την Χαλδαϊκή Καθολική Εκκλησία, την Ασσυριακή Εκκλησία της Ανατολής και την Αρχαία Εκκλησία της Ανατολής, ενώ το δυτικό συριακό τελετουργικό ακολουθεί η Συριακή Ορθόδοξη Εκκλησία και η Συριακή Καθολική Εκκλησία. Και οι δύο τελετές χρησιμοποιούν τα Κλασικά Συριακά ως λειτουργική γλώσσα.

Πιο πρόσφατα, ο Πόλεμος στο Ιράκ και ο Συριακός Εμφύλιο Πόλεμος, ο οποίος ξεκίνησε το 2011, έχει εκτοπίσει σημαντικό μέρος της εναπομείνασας ασσυριακής κοινότητας από την πατρίδα τους λόγω της εθνικής και θρησκευτικής δίωξης που υφίσταντο από τις ομάδες Ισλαμιστών εξτρεμιστών. Από το ένα εκατομμύριο ή περισσότερους Ιρακινούς που σύμφωνα με τα Ηνωμένα Έθνη έχουν εγκαταλείψει το Ιράκ από την αμερικανική κατοχή του, σχεδόν το 40% αυτών που έφυγαν ήταν Ασσύριοι, αν και οι Ασσύριοι αποτελούσαν το 3% του προπολεμικού πληθυσμού του Ιράκ.

Επειδή η εμφάνιση του Ισλαμικού Κράτος και η κατάληψη μεγάλου μέρους της ασσυριακής πατρίδας από το ΙΚ, έχει ξεκινήσει νέο κύμα φυγής των Ασσυρίων από τις εστίες τους. Το ΙΚ απωθήθηκε από τα ασσυριακά χωριά της κοιλάδας του ποταμού Αβώρ και τις περιοχές γύρω από το Αλ Χασακά στη Συρία το 2014-2015 και από τις πεδιάδες της Νινευή στο Ιράκ από το 2017. Στη βόρεια Συρία, οι Ασσύριοι συμμετέχουν πολιτικά και στρατιωτικά στις κουρδοκρατούμενες αλλά πολυεθνικές Συρίας Δημοκρατικές Δυνάμεις (βλέπε φύλακες του Αβώρ και Σουτόρο) και την Αυτόνομη Διοίκηση της Βόρειας και Ανατολικής Συρίας.