Эль-Ніньё

Назвай El Niño (па-іспанску — хлопчык, дзіця) перуанскія рыбакі назвалі моцныя вятры і марскія плыні, якія яны заўважылі пад час Каляд. Назва адносіцца да Хлопчыка Ісуса.

Калі пасаты змяняюць свой кірунак ці сціхаюць, разам з вятрамі змяняюцца марскія плыні і тэмпература вады. Эль-Ніньё падаграе ваду паверхні ўсходняй часткі Ціхага акіяна, што здараецца нерэгулярна, у інтэрвале ад двух да сямі гадоў і цягнецца ад года да двух.

Праяўленні Эль-Ніньё з 1900 па 2019 гады

Уздоўж заходняга ўзбярэжжа Паўднёвай Амерыкі вятры якія дзьмуць з поўдня спрыяюць даплыву халодных, багатых планктонам вод. Разам з імі з'яўляецца вялікая колькасць рыб. Гэта спрыяе павялічэнню колькасці марскіх птушак, адыходы жыццядзейнасці якіх, утвараюць высакаякаснае ўгнаенне «гуана». Пад канец года, плынь прыносіць больш цёплую ваду, трапічнага паходжання. Здараецца гэта пад час Калядаў, што дало назву Эль-Ніньё. Звычайна пацяпленне вады цягнецца некалькі тыдняў, ці крыху больш за месяц, пасля чаго ўсё вяртаецца да нормы. Але калі Эль-Ніньё цягнецца некалькі месяцаў, значна падымаецца тэмпературу вады, эканамічныя страты могуць быць катастрафічнымі.

Вятры, якія спачатку гналі над Ціхім акіянам навальнічныя хмары ў кірунку Аўстраліі і Інданезіі, змяняюць кірунак і нясуць іх на Паўднёвую Амерыку, выклікаючы інтэнсіўныя ападкі ў Андах. Але ў гэты час у Андах і без таго пачынаецца сезон дажджоў, але ападкі выкліканыя эфектам Эль-Ніньё катастрафічна вялікія, пачынаюць павадкі і апоўзні. У дадатак узнімаецца тэмпература паветра, што правакуе раставанне вечных снягоў і ледавікоў (калі працэс не спыніцца, большасць ледавікоў на тэрыторыі Перу і Балівіі знікне да канца стагоддзя) выклікаючы выкід дадатковай вады ў рэкі на працягу ўсяго года. У змененым стане цёплае і сухое паветра знаходзіцца над Аўстраліяй, выклікаючы больш працяглыя засухі чым заўсёды.

Гаспадарка Перу, якая ў значнай ступені залежыць ад рыбалоўства, вельмі востра рэагуе на працяглае Эль-Ніньё. Выяўлена таксама сувязь Эль-Ніньё са снежнымі зімамі ў ЗША, і сухімі, больш цёплымі летамі ў Паўднёвай Амерыцы і Еўропы, а таксама з засухамі ў Афрыцы. Пад час адной з атак Эль-Ніньё, заходняя частка ЗША была заліта дажджамі, у той час як Азія і Аўстралія цярпелі ад засухі.