Балота

Для балота характэрна адкладанне на паверхні глебы няпоўнасцю раскладзенага арганічнага рэчыва, якое ператвараецца затым у торф. Пласт торфу на балотах не меней 30 см, калі менш, то гэта забалочаныя землі.

Балоты ўзнікаюць двума асноўнымі спосабамі: у выніку забалочвання глебы або пры зарастанні вадаёмаў. Абавязковай умовай утварэння балот з’яўляецца пастаянная залішняя вільготнасць. Гэтаму спрыяе наяўнасць нізін, куды сцякаюць воды з атмасферных ападкаў і грунтавыя воды; на раўнінных тэрыторыях адсутнасць сцёку таксама вядзе да застою вады і ўтварэння балота. Чыннікам застою вады блізу паверхні могуць быць уласцівасці глебы і падсцілаючых яе парод: шчыльныя, непранікальныя для вады субстраты (гліны), водатрывалыя пласты вапнякоў і да т. п. Нарэшце, вялікую ролю ва ўтварэнні балот іграе клімат: у краінах дзе выпадае шмат ападкаў, а выпарэнне ідзе павольна, заболочанасць развітая мацней.

Класіфікацыя балот:

• нізінныя — размешчаны ў нізкіх месцах;
• верхавыя — знаходзяцца на водападзелах, на водатрывалых пародах;
• пераходныя.