Шарыя́т (араб.
شريعة — «(правільны) шлях», «вобраз дзеяньня») — сукупнасьць прававых, маральна-этычных і рэлігійных нормаў ісламу, якая ахоплівае значную частку жыцьця мусульманіна і абвяшчаецца ў ісламе як «вечнае і нязьменнае» Боскае ўстанаўленьне; адна з канфэсійных формаў рэлігійнага права. Засноўваецца на абавязках. Учынкі падзяляюцца на: 1) абавязковыя, 2) рэкамэндаваныя, 3) дазволеныя, 4) ганебныя, 5) забароненыя.
Мусульманскае права падзяляецца на шэраг галінаў: 1) асабістага становішча (сямейна-спадчынныя дачыненьні), 2) крымінальнае (дэліктнае), 3) грамадзянскае (муамалят), 4) дзяржаўнае, 5) адміністратыўнае, 6) міжнароднае. Права асабістага становішча выкарыстоўваецца ў Альжыры, Сірыі і Эгіпце. Іран, Пакістан, Лібія і Судан выкарыстоўваюць грамадзянскае, крымінальнае і дзяржаўнае галіны права.
Вылучаюць 5 крыніцаў мусульманскага права: 1) Каран, 2) Суна (паданьні пра Мухамада), 3) Іджма (заключэньні судзьдзяў VIII—X стагодзьдзі), 4) Кіяс (рашэньні паводле аналёгіі), 5) закон (другасны).
Школы мусульманскага права падзяляюцца на суніцкія (ханіфіцкая, малікіцкая, шафііцкая, ханбаліцкая) і шыіцкія (джафарыцкая, ісмаіліцкая, зэйдзіцкая).
Шарыят — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў
This article uses material from the Wikipedia Беларуская (тарашкевіца) article Шарыят, which is released under the Creative Commons Attribution-ShareAlike 3.0 license ("CC BY-SA 3.0"); additional terms may apply (view authors). Зьмест даступны на ўмовах CC BY-SA 4.0, калі не пазначанае іншае. Images, videos and audio are available under their respective licenses.
®Wikipedia is a registered trademark of the Wiki Foundation, Inc. Wiki Беларуская (тарашкевіца) (DUHOCTRUNGQUOC.VN) is an independent company and has no affiliation with Wiki Foundation.