Піеланэфрыт

Ускладньне хваробы вядзе да пашкоджаньня ныркі, што ўяўляе пагрозу для жыцьця.

Прадухіленьню хваробы спрыяе мачэньне кожныя тры гадзіны, пазьбяганьне стасункаў з заразнымі хворымі падчас успышак вострых рэсьпіраторных вірусных інфэкцыяў (грып) і лячэньне карыесу, танзіліту, адэноідаў, запаленьня жоўцевай бурбалкі і ніжняга аддзела мачавой сыстэмы(en) (урэтрыт і цыстыт), пазьбяганьне празьмерных цялесных нагрузак і пераахаладжэньня.

Хваробе спрыяе ўскладнены адток брулёў пры мачакаменнай хваробе і адэноме(en) падкарэньніцы, нястача вітамінаў, пераахаладжэньне, зьніжэньне імунітэту і цукровы дыябэт.

Хвароба выяўляецца праз высокую тэмпэратуру да +40°С, дрыжыкі, праліўны пот, боль у паясьнічнай вобласьці, смагу, млоснасьць, парушэньне мачаспусканьня і зьяўленьне мутнага асадка ў брулях.

  Піеланэфрыт — сховішча мультымэдыйных матэрыялаў

Гэта — накід артыкула па мэдыцыне. Вы можаце дапамагчы Вікіпэдыі, пашырыўшы яго.